เมื่อเรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้นานพอ นอกจากจะพบว่าอากาศมันร้อนขึ้นทุกปีแล้ว เราจะพบว่าร้านอาหารที่เคยชอบหลายร้าน พากันหายไปตามกาลเวลา คงจะเป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงของยุคสมัย อายุขัยเจ้าของ และรสนิยมของผู้คน ที่แม้ในอดีตร้านเหล่านั้นจะฮ็อตฮิตเพียงใด ก็ไม่อาจต้านทานอาณุภาพของกาลเวลาได้

วันก่อนผมเดินลงจากรถไฟฟ้าบีทีเอสสถานีพร้อมพงษ์ ฝั่งห้างเอ็มโพเรียม มีร้านขายข้าวแกงร้านหนึ่งอยู่ตรงบันไดลง ร้านดูโทรม ๆ ไม่มีแอร์ พอสังเกตุดูดี ๆ ก็ตกใจ เพราะที่แท้ตรงนี้เคยเป็นภัตราคารอาหารจีนชื่อดัง ที่สมัยก่อนคุณตาคุณยายผมมักพาสมาชิกครอบครัวมากินหมูหันกันในวันพิเศษ

ปัจจุบันร้านนี้ความหรูหราหาไม่เจอ แต่เขายังใช้ชื่อร้านชื่อเดิมอยู่ เพียงเปลี่ยนจาก เกรทเซี่ยงไฮ้ เป็น เกรทเซี่ยงไฮ้โภชนา ขายข้าวแกง ข้าวมันไก่ ข้าวขาหมู ให้คนผ่านไปมา และพนักงานบริษัทแถวนั้น ได้มานั่งทานในราคาไม่แพง

ผมไม่ทราบว่าอะไรทำให้ภัตราคารหรู กลายสภาพเป็นร้านข้าวแกงโทรม ๆ ได้ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรไปมากกว่านั้น เพราะนี่ไม่ใช่ร้านโปรดที่คิดถึง

ทว่าห่างออกไปหนึ่งป้ายรถไฟฟ้าบีทีเอส ณ สถานีทองหล่อ เคยมีอาหารในดวงใจของผมขายอยู่ ในปัจจุบันนี้ซอยสุขุมวิท 38 ดูเรียบร้อยกว่าสมัยก่อนมาก ต่างจากสมัยที่มันเป็นสวรรค์ของอาหารข้างทางยามค่ำคืน ที่มีรถเข็นมาตั้งเรียงรายกันตั้งแต่หน้าซอย ตั้งโต๊ะ ม้านั่ง ระเกะระกะข้างทางเต็มไปหมด

ผมยังจำได้ดีถึงตอนเด็ก ๆ ในสมัยที่ยังไปไหนเองไม่ได้ จะตื่นเต้นทุกครั้ง ที่คุณแม่ของเพื่อนพามานั่งทานบะหมี่หมูแดงข้างถนน มันเป็นบะหมี่หมูแดงที่เส้นอร่อยมาก เจ้าของบอกว่าเป็นเส้นที่ทำเองซะด้วย เขาลวกได้กำลังดี เคี้ยวหนึบหนับ ทานแห้งคลุกเคล้าด้วยน้ำมันกระเทียมเจียว เคล้าหมูแดง และเกี๊ยว เติมพริก น้ำตาลตามใจชอบ ตะเกียบคืบเข้าเข้าปากอร่อยอย่าบอกใคร

บรรยากาศเมื่อครั้งนั้น ยังจำไม่ลืม เริ่มนั่งร้านไหน ก็นั่งร้านนั้นเลย แล้วเดินไปสั่งตามรถเข็นต่าง ๆ ให้นำมาเสริฟที่โต๊ะเดิม ไม่ต้องย้ายไปมา ปากซอยมีรถเข็นขายหมูสะเต๊ะ มีร้านน้ำปั่นแสนสดชื่นระดับ brain freeze อีกฝั่งของซอยมีร้านขนมปังสังขยา ที่คนขายมีเอกลักษณ์ไม่ซ้ำใคร เหมือนไม่ได้ฟังออเดอร์ แต่จำที่สั่งได้ครบถ้วน

เมื่อผมโตพอที่จะมาเองได้ ก็มักแวะเวียนมาหาอะไรทานตอนดึกที่นี่บ่อย ๆ ที่ร้านเดิม ๆ ที่เคยทาน ที่นี่นอกจากชาวไทยแล้ว นักท่องเที่ยวก็นิยมมาทานกันด้วย เพราะมีสื่อต่างประเทศมาถ่ายทำอยู่เรื่อย ๆ มีแนะนำในหนังสือองเที่ยวสมัยนั้น จัดเป็นสถานที่ท่องเที่ยวยามวิกาลของกรุงเทพแห่งหนึ่ง

จนเมื่อมีลูก ผมบังเอิญซื้อคอนโดที่อยู่แถว ๆ นั้น เพราะตั้งอยู่ใกล้โรงเรียน ทำให้ยังได้เดินมาหาอะไรทาน โดยไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งจะไม่มีร้านทั้งหมดนั่นให้ทาน

เมื่อหลายปีก่อนทางการยกเลิกผ่อนผันให้มีการตั้งรถเข็นขายอาหารในซอย 38 แล้วอาหารอร่อย ๆ ทั้งหมด ก็หายไปในพริบตา แบบไม่ทราบจะไปตามหาที่ไหนได้

แต่ก็นับว่าเป็นความโชคดีของผม ที่วันหนึ่งขณะดูรายการพาชิมอาหารข้างทางใน Netflix ผมพบว่าร้านบะหมี่หมูแดงไร้ชื่อที่ผมโปรดปราน ได้ย้ายมาขายอยู่ที่ปากซอยเฉลิมพระเกียรติ ร.9 30 โดยใช้ชื่อร้านว่า “บะหมี่ทำเองเจ้าแรก ในซอยสุขุมวิท 38” แต่เนื่องจากร้านตั้งอยู่ไกลจากบ้านผมไปสักหน่อย เลยไม่ได้ไปจนเขาปิดตัวไปก่อนเนื่องจากเจ้าของ คุณสุเมธ มีปัญหาทางสุขภาพ

หลังจากที่แฟนบะหมี่หมูแดงได้พากันติดต่อไปสอบถามมากมาย ลูกหลานของเขาไม่อยากให้ความอร่อยสูญหายไปตามกาลเวลา จึงนำสูตรเด็ดกลับมาเปิดขาย บะหมี่หมูแดงตำรับสุขุมวิท 38 อีกครั้งทางออนไลน์ และได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี แต่เชื่อว่าแฟนอีกจำนวนมาก(รวมทั้งผม) ไม่ทราบว่ามี

ในที่สุดบะหมี่หมูแดงนี้ได้มาเปิดร้านอีกครั้งอยู่ที่ เสรีมาร์เก็ต ในห้างพาราไดซ์พาร์ค ถนนศรีนครินทร์ ชื่อ “อร่อยดีบะหมี่เกี๊ยว บะหมี่หมูแดงเจ้าเก่าสุขุมวิท 38” ซึ่งผมได้บังเอิญเดินผ่านไปเจอ พออ่านป้ายแล้วน้ำตาแทบไหล เสมือนได้กลับมานั่งคุยกับเพื่อนรักที่ตายจากไปแล้ว เลยทดลองสั่งบะหมี่เกี๊ยวหมูแดงมา 1 ห่อ และเมื่อกลับบ้านไปทาน ก็เกิดความปลื้มปิติเต็มลิ้น เพราะรสชาติเขาเหมือนเดิมเลย ทั้งสัมผัสดึ๋งดั๋งของเส้น และความอร่อยของทุกสิ่งที่คุ้นเคย

ผมเชื่อว่านักท่องราตรีสมัยก่อน หรือคนละแวกนั้นหลายท่าน น่าจะคิดถึงร้านบะหมี่หมูแดงเจ้านี้ ถ้าคุณได้บังเอิญมาอ่านเจอบทความนี้ เหมือนที่ผมได้เผอิญเดินไปเจอร้านเขา ก็ถือเป็นความโชคดีของคุณ ที่จะได้กลับไปสัมผัสกับความอร่อย ที่เราคิดว่าจะไม่ได้ผ่านลิ้นอีกแล้ว อีกครั้ง