จดหมาย

 

ทหาร

 

เรียน บ.ก.มติชนสุดสัปดาห์

สงสัยว่า กรธ. หรือแม้แต่ คสช.เองก็เถอะ เข้าใจคำว่ายุทธศาสตร์แค่ไหน

ที่เขียนไว้ในรัฐธรรมนูญ 2560 ว่า

“รัฐพึงจัดให้มียุทธศาสตร์ชาติเป็นเป้าหมายในการพัฒนาประเทศอย่างยั่งยืน”

คำว่ายุทธศาสตร์ กับเป้าหมาย มันเป็นคนละอย่างกัน จะทำให้ยุทธศาสตร์เป็นเป้าหมายไม่น่าจะถูกต้อง

ต้องมีเป้าหมาย หรือความมุ่งประสงค์ (Objective) ขึ้นมาก่อนแล้วจึงกำหนดยุทธศาสตร์ที่จะทำให้บรรลุถึงเป้าหมายนั้นตามมา

อยากให้ อ.สุรชาติ บำรุงสุข เขียนบทความเกี่ยวกับ National Interests, Objective, Strategy, Policy, Tactics, Plan

อยากให้ราชบัณฑิตยสถานกำหนดคำแปลภาษาไทยให้กับคำภาษาอังกฤษ Strategy และ Tactics แทนคำว่า ยุทธศาสตร์ และยุทธวิธี ที่ควรจะใช้เฉพาะกับทางการทหารเท่านั้น

ขอบคุณครับ

ทหารแก่คนหนึ่ง

 

สั้นกระชับแบบทหาร

และชี้ประเด็นน่าสนใจ

ยิ่งถ้าเขียนรัฐธรรมนูญกลับหัวกลับหาง

ระหว่างยุทธศาสตร์ชาติกับเป้าหมายแบบนี้

เวลาปฏิบัติจริง คงเวียนหัว

ส่วนผลที่ปรากฏ จะต่างจากที่คาดหวังหรือไม่

ใครจะตอบประเด็นนี้ ยกมือขึ้น

 

กวี

 

ส่งมา

เพื่อแสดงความอาลัย

อ้ายแสงดาว ศรัทธามั่น

ครับ

‘ติยะ เชียงใหม่

 

หายหน้าหายตาไปนานพอสมควร

แต่เมื่อสิ้น “อ้ายแสงดาว” (22 มิถุนายน 2561 อุบัติเหตุหกล้มหัวฟาดพื้น)

อีเมลจาก ‘ติยะ เชียงใหม่ ก็มาถึง “มติชนสุดสัปดาห์”

ร่วมกันส่งแสงดาว คืนสู่ฟ้า

เจอะหน้าเจอะตา อ้ายแสงดาวล่าสุด (แต่เนิ่นนาน) ก็เมื่อครา “สมานมิตรบันเทิง” ที่มติชนอคาเดมี

อ้ายแสงดาว ชิงเปิดงานมาตั้งแต่รถไฟเคลื่อนล้อออกจากเชียงใหม่

ยังจำจอกไม้ไผ่ที่อ้ายแสงดาวยื่นให้ดูอย่างขำ-ขำ

ผลงานธรรมชาติง่ายๆ ทำให้น้ำทิพย์รอดหูรอดตาเจ้าหน้าที่รถไฟมาได้

อ้ายแสงดาว ดูมีความสุข

ยังได้ถามไถ่ถึง ‘ติยะ เชียงใหม่

ที่ตอนนั้นยังกรุ่น-กรุ่น กับการเมืองเรื่องสีๆ

อ้ายแสงดาว ซึ่งไม่เคยคิดร้ายกับใครก็บอกหัวเราะ

บอก เพิ่นก็ไฟแรงอย่างนั้น ไม่มีอะไรหรอก

เข้าไปในเฟซบุ๊ก “แสงดาว ศรัทธามั่น”

ที่เพื่อนฝูงมาช่วยกันเป็น “แอดมิน” เฉพาะกิจ

ทราบข่าว

‘รักพองาม’ หนังสือรวมบทกวี บทสัมภาษณ์และความรู้สึกของมิตรสหายคนรักแสงดาว

ที่อ้ายแสงดาวได้ปลิ้นกระเป๋าสั่งพิมพ์เพิ่มก่อนออกเดินทาง

คาดว่าเพื่อเอาไว้มอบให้แด่มิตรสหาย แต่ยังไม่ทันได้ทำตามเจตจำนง

นี่จึงเป็นหนังสือ 50 เล่มสุดท้ายที่มาจากทุนของอ้ายเอง

ทางทีมงานจึงจะนำหนังสือ 50 เล่มนี้มาจำหน่าย

รายได้ทั้งหมดโดยไม่หักค่าใช้จ่ายจะมอบให้ห้องสมุดแสงดาว โฮงเฮียนแม่น้ำของ จังหวัดเชียงราย…

ยังไม่ได้ดำเนินการอะไร

ก็มีข่าวแจ้งล่าสุด ‘รักพองาม’ จำหน่ายหมดแล้ว

ดีใจกับข่าวนั้น

แต่อดแหงนขึ้นมองฟ้าและบอกกล่าวกับอ้ายแสงดาวไม่ได้ว่า

เป็นกวีในประเทศนี้ ยากนัก

นอกจากพิมพ์เอง ขายเองแล้ว

–50 เล่มสุดท้ายก็ลุ้นว่าจะขายหมดหรือเปล่า

เหนื่อย แต่ก็ทำเพราะใจรัก

และ “ศรัทธามั่น”

เป็นแสงดาว วิบ-วิบให้กำลังใจกวี ต่อไปเน้อ อ้าย