ทั้งๆที่งาน 6 คำถามอยู่ในความรับผิดชอบโดยตรงของศูนย์ดำรง ธรรม กระทรวงมหาดไทย

ไฉน “กอ.รมน.”จึงต้อง “ขยับ”

หรือเป็นเพราะว่า 6 คำถามนี้มาจาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ซึ่งเป็น “หัวหน้าคสช.”

พลันที่มี”หมัดตรง” พุ่งออกจาก”ประชาธิปัตย์

“มีคนส่งข้อมูลมาให้ กำลังตรวจสอบอยู่ว่าในหลายพื้นที่มี การเกณฑ์ให้ผู้นำ ประธานชุมชนต่างๆไปตอบคำถาม ถ้าไปไม่ได้ให้ส่งตัวแทนไป”

ก็เกิดอาการวูบๆวาบๆโดยถ้วนทั่วไม่ว่าที่ “มหาดไทย” ไม่ว่าที่ “กอ.รมน.”

วูบๆวาบๆพอๆกับที่”ทำเนียบรัฐบาล”

 

ยิ่งเห็น พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ออกมาปฏิเสธ ยิ่งเห็น พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา ออกมาปฏิเสธ

ประสานเข้ากับคำอธิบายจาก พล.ท.สรรเสริญ แก้วกำเนิด

ยิ่งเข้าใจในการนั่งไม่ติดที่ไม่ว่าจะเป็นที่กระทรวงมหาดไทย ไม่ว่าจะเป็นที่ กอ.รมน.

กระทรวงมหาดไทยนั้นเข้าใจ

เพราะในยามที่ข่าวลือ ข่าวปล่อยออกมาจากทุกสารทิศในสถานการณ์แห่งการปรับครม.อย่างนี้มีความจำเป็น

แต่กรณีของ “กอ.รมน.”นับว่าเป็นเรื่องแปลก

หากเห็นว่าเป็นเรื่องของประชาชน แล้วเหตุใดไม่ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติ เหตุใดจึงต้องให้บรรยายกาศเป็นไปเหมือนก่อนเดือนสิงหาคม 2559

“ประชามติ” รับ”ร่างรัฐธรรมนูญ”

 

ทั้งหมดนี้เท่ากับยืนยันอย่างเป็นเอกภาพว่า 6 คำถามอันออกมา จากทำเนียบรัฐบาลมีความสำคัญ

เพราะมาจาก “ความเสียดาย”

เหมือนกับเป็นการเสียดายต่อยุทธศาสตร์ชาติที่วางเอาไว้ล่วงหน้า 20 ปี เหมือนกับเป็นการเสียดายต่อกระบวนการปฏิรูปอันเป็นอนุสาสน์มาจาก”กปปส.”

“ปฏิรูป” ก่อน”เลือกตั้ง”

หากแต่ที่สำคัญเป็นอย่างมากก็คือ ความไม่มั่นใจต่อ”นักการ เมือง” ความไม่มั่นใจต่อพรรคการเมือง”อื่น”

จำเป็นที่ “พรรคคสช.”จักต้องเล่นบท”ยาววววว”