พลันที่ 6 คำถามจาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ปรากฏขึ้นความรู้สึก 2 ความรู้สึกก็ตามมา

1 ความรู้สึกต่อ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

หลายคนถอนหายใจด้วยความโล่งอก เพราะภายใน 6 คำถามนั้นมีความแจ่มชัด

แจ่มชัดว่า “คสช.” จะเอายังไงในทางการเมือง

1 ภายในความแจ่มชัดนั้นก็เพิ่มความสลับซับซ้อนมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะในหมู่ “เพื่อนเก่า”

ไม่ว่าเพื่อนเก่าตั้งแต่เดือนเมษายน พฤษภาคม 2553

ไม่ว่าเพื่อนเก่าในห้วงแห่งการเคลื่อนไหวนับแต่เดือนตุลาคม 2556 กระทั่ง”ชัตดาวน์”ในเดือนมกราคม 2557

เริ่มมอง”คสช.”ด้วยสายตาแปลก-แปร่ง

 

เพื่อนเก่าของคสช.ในห้วงแห่งสถานการณ์เดือนเมษายน พฤษภา คม 2553 เป็นใคร

สัมผัสได้ผ่าน นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ

เพราะไม่ว่า พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ไม่ว่า พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา ไม่ว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ล้วนอยู่ใน”ศอฉ.”ทั้งสิ้น

เพื่อนเก่าในการเคลื่อนไหวนับแต่เดือนตุลาคม 2556 เป็นใคร

สัมผัสได้ผ่าน นายถาวร เสนเนียม

ที่ว่าเป็นคำถามที่ไม่ควรถามหมายความว่าอย่างไร ที่ว่าเท่ากับเป็นการ”เปิดหน้า”หมายความว่าอย่างไร

เท่ากับ “สื่อ”โดยตรงไปยัง “คสช.”

 

ความแจ่มชัดของ “คสช.“จะเป็น “วิกฤต” หรือเป็น”โอกาส”นั้นย่อม ขึ้นอยู่กับ “มุมมอง”

จะประเมินจาก”ปัจจุบันขณะ”อาจยังรัวๆรางๆ

ต้องตามต่อไปว่า 6 คำถามจะได้รับการบริหารจัดการอย่างไรในทางการเมือง

ใช้กลไกเดียวกันกับเมื่อเดือนสิงหาคม 2559 หรือไม่

หรือปล่อยให้”ศูนย์ดำรงธรรม” กระทรวงมหาดไทย แสดงบทบาทเพียงศูนย์เดียว ต้องดูว่าเครือข่าย พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา จะดำเนินการอย่างไร

นี่คือการแบ่ง “ขั้ว” ใหม่อีกขั้นตอน 1 ของ “การเมือง”

นี่คือ “บำเหน็จ” ที่พรรคประชาธิปัตย์และกปปส.ได้รับ