เผยแพร่ |
---|
หากศึกษาชีวิตของ ปาโบล ปีกัสโซ หากศึกษาชีวิตของ อเมเดโอ โมดิกลิอานี
จะเข้าใจใน เออเนสต์ เฮ็มมิงเวย์
โดยเฉพาะ “ยอดคำเท่” ที่เฮ็มมิงเวย์สรุปรวบยอดการสร้างสรรค์นวนิยายแต่ละเรื่องของเขาว่า
เป็น “แรงงานแห่งความรัก”
ไม่ว่าผลงานของ อเมเดโอ โมดิกลิอานี ไม่ว่าผลงานของ ปาโบล ปีกัสโซ ไม่ว่าผลงานของ เออเนสต์ เฮ็มมิงเวย์
ล้วนเป็น “แรงงานแห่งความรัก”
แม้จะมีพื้นฐานมาจากความเคียดแค้น ความชิงชัง แม้จะมีพื้นฐานมาจากความคับแค้น ลำเค็ญ
แต่เมื่อเป็น “ผลงาน” ล้วนกลั่นมาจาก “ความรัก”
การมองชีวิตของศิลปินคนหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นช่างเขียน ไม่ว่าจะเป็นช่างแต่งหนังสือ
ความโน้มเอียง 1 คือมองอย่าง “เด็ดยอด”
นั่นก็คือ มองแต่เพียง “ผลงาน” ขณะเดียวกัน ก็มองไม่เห็นหรือแทบไม่สนใจกับองค์ประกอบแห่ง “ผลงาน”
อันเท่ากับมองข้าม “รากฐาน” และ “ต้นตอ”
ความโน้มเอียง 1 คือ มองเห็นแต่ในด้านอันเป็นเปลือกอันเป็นกระพี้ ซึ่งเป็นเสมือนสีสัน แต้มแต่ง
นั่นก็คือ มองไม่เห็น “แก่น” มองไม่เห็น “รากฐาน”
เกิดความหลงใหลกับการใช้ชีวิตของช่างเขียน ช่างแต่งคำประพันธ์ กระทั่ง มองข้ามสภาพความเป็นจริงที่ก่อรูปขึ้นมาเป็น “ผลงาน”
นั่นก็คือ “แรงงานแห่งความรัก”
การทำความเข้าใจ การทำความรู้จักต่อคนอย่าง ปาโบล ปีคัสโซ ต่อคนอย่าง เออเนสต์ เฮ็มมิงเวย์
จำเป็นต้องแหวกเข้าไปในพงหญ้าอันรกเรื้อ
1 ทำความเข้าใจต่อชีวิตของพวกเขา และ 1 ทำความเข้าใจต่อกระบวนการทำงาน
ตีฝ่ากระบวนการทาง “การตลาด”
หนทางที่ดีที่สุดก็คือ ประสานความเป็นจริงของ “ชีวิต” เข้ากับความเป็นจริงของ “งาน”
คนต้องคนให้ทั่ว คนตั้งแต่หัวถึงตีน จึงจะเรียกว่า “คน”