สำลีกับศรีไพร / คำกก : ประกวดกวีนิพนธ์

ประกวดกวีนิพนธ์

คำกก

 

สำลีกับศรีไพร

 

สำลีเป็นหนุ่มบ้านนอก มองออกว่านอกแค่ไหน

คำพูดคำจาภาษาไทย เหน่อใสแปร่งปร่าภาษากลาง

พ่อแม่ยายย่าตาปู่ นาไร่ใจสู้ถากถาง

เก็บเกี่ยวพืชผลต้นทาง ก่อร่างเลี้ยงหล่อต่อชีวี

ศรีไพรเป็นสาวเมืองกรุง เฟื่องฟุ้งด้วยสง่าราศี

เกิดสกุลผู้ลากมากดี มั่งมีทรัพย์สินเงินทอง

เปรียบไข่ในหินของพ่อแม่ เพียงแต่เคลียคลอขอร้อง

สิ่งใดได้ยากหากปอง ทั้งผองสมหวังทุกครั้งไป

สำลีศรีไพรเหมือนไกลห่าง สองทางยากพบบรรจบได้

แต่โลกกลับลวงสองดวงใจ มาให้พานพบบรรจบกัน

เสี้ยวทุกข์เก็บซุกในซอกลับ เก็บทับถมหลอมกล่อมขวัญ

แรงงานกรำงานผ่านวารวัน บากบั่นห่วงใยใครเมตตา

กรรมใดก่อให้ใจรัก ผูกสมัครต่างวงศ์พงศา

ออกค่ายอาสาพัฒนา ไยฟ้าโครงงานสานสันพันธ์

สำลีมีโลกที่โศกเศร้า ศรีไพรเอางานสานฝัน

สองโลกอยู่รวมร่วมกัน รอวันชมดอกออกผล

เหตุใดคนทุกข์ยังทุกข์อยู่ ยืนสู้ความทุกข์ทุกหน

ชั่วนาตาปีกี่ทุกข์ทน คือคนก่อร่างสร้างชีวิต

เรียนจบครบรับปริญญา ต่างหาหน้าที่ที่ลิขิต

สองรักคู่เคียงเพียงมิตร สองจิตแย้มยิ้มอิ่มใจ

โลกลวงคนไทยใครสร้าง ตาสว่างคนทุกข์ยุคสมัย

แสงหาประชาธิปไตย เจนใหม่เริ่มสร้างทางประชา

ปลายอุโมงค์วันนี้มีหวัง รวมพลังรวมใจใฝ่หา

ทุกรุ่นยืนหยัดศรัทธา ขื่อคาปลดกองมองเส้นชัย

ปลายอุโมงค์แห่งฝันวันนี้ แสงเสรีนักสู้สู่โลกใหม่

เท่าเทียมสิทธิ์เช่นสำลีกับศรีไพร จงรวมใจเปิดฟ้าทองเพื่อผองชน •

 

รวมเรื่องสั้น-กวีนิพนธ์ ประกวด #มติชนอวอร์ด

https://www.matichonweekly.com/matichon-award