เอกภาพ

พิชัย แก้ววิชิต

 

ความฝันของคนแปลกหน้า

 

การได้พบกับใครบางคน ในช่วงเวลาที่ไม่ได้จับจอง มันเป็นครั้งแรกและอาจเป็นครั้งสุดท้ายของการพบเจอ

กับใครที่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน การพูดคุยอาจเป็นเรื่องราวที่ต่างจากความเป็นจริงของคนสองคน มันอาจเป็นแค่การพูดคุยในแบบสัพเพเหระ ไร้แก่นสาร เพื่อฆ่าเวลาก่อนที่จะแยกย้ายกันไปตามทางของแต่ละคน

มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่บังเอิญเจอและพูดคุยกันระหว่างผมและเธอ

หญิงชราคนหนึ่งกับความฝัน ที่ถึงแม้ความฝันของเธอไม่อาจจะกลายเป็นความจริง แต่เธอก็ขอแค่ได้ฝัน

เธอเป็นหญิงชราที่ยิ้มง่ายและคุยเก่ง ดวงตาที่พร่ามัวดูร่าเริง ไร้แววหม่นของความเศร้าหมอง ริ้วรอยเหี่ยวย่นบนใบหน้า แปดเปื้อนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ราวกับเด็กที่ได้เจอของเล่นชิ้นใหม่ น้ำเสียงแหลมเล็กสั่นเครือ ราวกับเสียงของแม่มดในนิทาน

แต่เมื่อได้พูดคุยก็จะได้ยินเสียงของความใจดี ชวนให้อบอุ่น

จังหวะท่วงท่าของหญิงชราเป็นไปตามธรรมเนียมของธรรมชาติ เฉกเช่นคนอื่นๆ ในวัยที่ไล่เลี่ยกัน เธอไม่ชอบที่จะเล่าถึงอดีต เธอสนใจแต่วันนี้และวันพรุ่งนี้

เธอเพิ่มความรื่นรมย์ให้กับตัวเอง ด้วยการทัดดอกไม้เล็กๆ ที่เด็ดมาจากข้างทางมาเสียบไว้ที่ข้างหู

เธอบอกให้ผมน่าจะลองทำดูบ้าง จากนั้นก็หัวเราะชอบใจที่ได้หยอกผมเล่น

ถึงแม้บุคลิกท่าทางของหญิงชราจะดูขาดๆ เกินๆ ไปบ้าง แต่สำหรับผมไม่ได้เห็นพิษภัยอะไรนอกจากความน่ารัก และความเป็นคนอารมณ์ดีของเธอ

ที่สำคัญ ผมกับเธอก็ดูจะไม่ต่างกันนัก

เมื่อพูดคุยจึงได้รู้ว่า เธอมีความฝัน

 

ความฝันของเธอไม่เคยถูกช่วงชิงจากความลังเล

ความฝันที่ไม่เคยหมดอายุ และมันไม่ใช่ความฝันลมๆ แล้งๆ ที่หลอกเธอไปวันๆ

หญิงชรายังคงมีชีวิตที่เติมเต็มอยู่ด้วยความฝัน มันเป็นระหว่างทางของความฝัน ที่มาจากจุดเริ่มต้น โดยไม่จำเป็นต้องไปถึง เป็นระหว่างทางที่มีความสุขกับความฝันที่เธอมี

แล้วฝันของหญิงชราคือสิ่งใด ที่ทำให้เธอดูมีความสุขในทุกครั้งที่เธอฝันถึง

เธอดูเขินเล็กน้อยก่อนที่จะตอบคำถามของผม ด้วยแววตาของเด็กผู้หญิงตัวน้อยๆ คนหนึ่งที่นั่งอยู่ข้างๆ ก่อนจะตอบผมว่า “อยากเป็นเจ้าหญิง”

คำตอบสั้นๆ กับความฝันในวัยเยาว์ของหญิงชรา

ความฝันที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา

 

ส่วนใหญ่แล้ว คนเราเมื่อมีความฝัน คงต้องทำความฝันให้กลายเป็นความจริง

หากแต่ความฝันของหญิงชรากลับต่างออกไป มันอาจฟังดูไม่สมเหตุสมผล เธอรู้ตัวดีว่า ความฝันของเธอไม่มีวันที่จะเป็นจริง

แต่ความเป็นจริงของเธอคือการที่ได้มีความฝัน

หญิงชรากับเจ้าหญิงคือสิ่งเดียวกัน ไม่อาจที่จะแยกความฝันออกจากชีวิตของเธอได้

ท้ายที่สุดไม่ว่าความฝันจะต่างกันอย่างไร มันคงเป็นเรื่องความพอใจ และไม่ว่าจะเลือกความฝันกันในแบบไหน แค่อย่าเขี่ยทิ้งความฝันให้ออกไปจากชีวิตก็พอ

ความฝันในวัยเยาว์ทำให้หญิงชราคนหนึ่งตื่นขึ้นอย่างเป็นสุข และจะเป็นเช่นนี้ไปจนกว่าจะถึงวันสุดท้ายที่เธอได้หลับใหลไปพร้อมความฝัน ไปพร้อมกับเจ้าหญิงองค์น้อย

รถประจำทางคันเป้าหมายของผมใกล้เข้ามา เวลาของการพบเจอกำลังจะจากไป

ผมกล่าวลาหญิงชราด้วยคำอวยพร ให้เธอมีความสุข มีสุขภาพที่สมบูรณ์แข็งแรง และขอบคุณด้วยความประทับใจกับเรื่องเล่าของความฝัน ที่ทำให้ผมได้เห็นมุมมองความฝันที่ต่างออกไป

หญิงชรายิ้มตอบคำอำลาอย่างใจดี ราวกับผมเป็นลูกหลานโดยสายเลือด

ผมรู้สึกใจหายที่ต้องจากลา การพบกันโดยบังเอิญกับคนแปลกหน้าที่ต่างวัย กับเรื่องเล่าที่ฆ่าเวลา แต่ไม่ฆ่าความฝัน

ขอบคุณมากมายครับ •