พลันที่มีสถานการณ์การรำลึกเหตุการณ์ 12 ปี 10 เมษายน ขึ้นในทางการเมือง ภาพและความเป็นจริงในการดำรงอยู่และดำเนินไปของ”คนเสื้อแดง”ยิ่งมีความแจ่มชัด โดดเด่น

เป็นความโดดเด่นจากท่วงท่าและอาการของบรรดา”แกนนำ”ที่สวมบท”คนเสื้อแดง”ในทางเป็นจริง

ไม่ว่าจะ นางธิดา ถาวรเศรษฐ์ ไม่ว่าจะ นายณัฐวุฒิ ไสยเกื้อ

เด่นชัดว่า ความสัมพันธ์ระหว่าง”คนเสื้อแดง”กับ”พรรคเพื่อไทย” เป็นความสัมพันธ์อันลึกซึ้งและมีลักษณะประวัติศาสตร์ต่อกัน และกัน

เด่นชัดอีกเหมือนกันว่า ความสัมพันธ์นี้มีทั้งด้านอัน”ยึดโยง”ขึ้นต่อ ขณะเดียวกัน ภายในความยึดโยงและขึ้นต่อนั้นก็ดำรงอยู่อย่างอิสระ เป็นตัวของตัวเอง

อย่าได้แปลกใจหากภายหลังการเกิดของ”พรรคอนาคตใหม”

ขึ้น สายสัมพันธ์ที่”คนเสื้อแดง”เคยมีก็ผ่องถ่ายไปยังการเคลื่อนไหว ของพรรคอนาคตใหม่และต่อเนื่องมายังพรรคก้าวไกล

“คนเสื้อแดง”จึงเป็นมิตรทั้งต่อ”พรรคเพื่อไทย””พรรคก้าวไกล”

 

ไม่ว่าจะเป็น นางธิดา ถาวรเศรษฐ์ ไม่ว่าจะเป็น นายณัฐวุฒิ ไสยเกื้อ ซึ่งถือว่าเป็นแกนนำคนสำคัญและยังมีบทบาทสูงเด่นในทางความคิดต่อ”คนเสื้อแดง”ก็ยืนยันในโครงสร้างนี้

เห็นได้จากการยอมรับว่า “คนเสื้อแดง”ได้กระจายออกไปร่วมอยู่กับหลายพรรคการเมือง

คำว่าหลายในที่นี้ย่อมเป็นพรรคเพื่อไทย พรรคก้าวไกล

คนเสื้อแดงจึงมีทั้งความเคารพต่อคุณูปการของ นายทักษิณ ชินวัตร น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร และให้ความนับถือต่อ นายธนาธร จึง รุ่งเรืองกิจ นายปิยบุตร แสงกนกกุล

นี่คือความงดงามในทางการเมือง นี่คือการเชื่อมประสาน ทาง

ความคิดอันมีบทบาทเป็นอย่างสูงในการเมืองปัจจุบัน

 

การจัดความสัมพันธ์ระหว่าง”คนเสื้อแดง”กับพรรคการเมืองอันเป็น กระแสหลักที่เรียกว่า”ฝ่ายประชาธิปไตย”จึงเป็นความจริงที่ไม่อาจปัดปฏิเสธได้ในผลสะเทือน

นี่เป็นเรื่องที่ทั้งพรรคเพื่อไทยและพรรคก้าวไกลต้องระมัดระวัง

เป็นความระมัดที่ทั้งรักษาสายสัมพันธ์กับ”คนเสื้อแดง”และรักษาสายสัมพันธ์อันงดงามและดียิ่งระหว่างพรรคเพื่อไทยกับพรรคก้าวไกล

นี่คือองคาพยพที่จะขับเคลื่อนการเมืองในปีก”ประชาธิปไตย”