โฟกัสพระเครื่อง

โคมคำ

[email protected]

 

มงคลพระปิดตาควัมบดี

กับลูกอมด้ายสายสิญจน์

หลวงปู่ยิ้ม วัดหนองบัว

 

“หลวงปู่ยิ้ม จันทโชติ” หรือหลวงพ่อเฒ่ายิ้ม เป็นพระเถราจารย์ชื่อดังจังหวัดกาญจนบุรี อดีตเจ้าอาวาสวัดหนองบัว (วัดศรีอุปลาราม) ต.หนองบัว อ.เมือง จ.กาญจนบุรี และเป็นพระเกจิอาจารย์ยุคเก่าที่มีผู้เลื่อมใสศรัทธามาก

เป็นพระเกจิต้นตำรับตะกรุดโลกธาตุอันลือเลื่อง นอกจากนี้ วัตถุมงคลและเครื่องรางของขลังทุกประเภท ก็ล้วนเป็นที่ประจักษ์ เป็นที่นิยมสะสมและแสวงหามาตั้งแต่อดีตสืบมาถึงปัจจุบัน แต่ก็หายากยิ่งนัก

ว่ากันว่ามีดหมอประจำพระองค์ สมเด็จพระบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ ก็เป็นของท่านด้วย

เครื่องรางที่ได้รับความนิยมสูง คือ พระปิดตาพิมพ์ต้อ (แข้งซ้อน)

สร้างขึ้นก่อนปี พ.ศ.2453 แจกให้ผู้ที่ต้องการนำไปใช้ติดตัว พุทธลักษณะเป็นพระปิดตาแบบภควัมบดี สร้างด้วยเนื้อผงสีขาวออกเหลือง และเนื้อผงสีออกดำ แต่องค์พระจะเตี้ยกว่าและแข้งขององค์พระจะวางซ้อนกัน จึงเป็นที่มาของชื่อพิมพ์แข้งซ้อน

ด้านหน้า เป็นพระปิดตาภควัมบดี แต่แข้งขององค์พระจะซ้อนกัน ด้านหลัง เรียบไม่มีอักขระยันต์ใดๆ

นอกจากนี้ ยังมี “ลูกอมด้ายสายสิญจน์” สร้างขึ้นก่อนปี พ.ศ.2453 กรรมวิธีการสร้างคือ นำตะกรุดลูกอมที่สร้างจากเนื้อกระดาษสา มาเขียนคาถาหัวใจโลกธาตุลงในกระดาษสา แล้วม้วนเป็นวง เหมือนเช่นตะกรุดลูกอม ส่วนใหญ่หลวงปู่ยิ้มท่านจะใช้ด้ายสายสิญจน์พันม้วนรอบกระดาษสาเป็นลูกกลมหลายๆ ชั้น จนมีลักษณะเป็นลูกกลม ซึ่งต่อมาได้เรียกกันว่า “ลูกอมสายสิญจน์”

สมัยก่อนชาวบ้านนิยมเรียกว่า “ลูกอมด้ายสาว” ด้วยกรรมวิธีที่ท่านสร้างนั้น ท่านจะให้หญิงสาวที่บริสุทธิ์ ถือศีล 5 นุ่งขาวห่มขาว ปฏิบัติวิปัสสนากัมมัฏฐานและสวดมนต์เป็นเวลา 9 วัน 9 คืน ท่านจะนำสายสิญจน์ที่ท่านไว้ใช้เสกวัตถุมงคลต่างๆ ของท่าน นำมาให้หญิงสาวพันวนไปทางขวา และบริกรรมคาถา 108 จบ เมื่อครบแล้ว ท่านจะโยนเข้ากองไฟ ลูกไหนไม่ไหม้ ถึงจะใช้ได้

หลังจากนั้นจะนำไปจุ่มรักบ้าง ไม่จุ่มรักบ้าง และทำการปลุกเสกทับอีกครั้ง เป็นอันเสร็จพิธี จากนั้นค่อยนำมาแจกแก่ญาติโยมต่อไป

จัดเป็นพระปิดตาและเครื่องรางหายาก เป็นที่แสวงหาของคนทั่วไป จำนวนการสร้างไม่ได้มีการจดบันทึกไว้

ชาติภูมิเป็นชาววังด้ง จ.กาญจนบุรี เกิดปีมะโรง เดือนห้า วันอังคาร พ.ศ.2387 ครอบครัวประกอบอาชีพค้าไม้ไผ่

เมื่อวัยเด็กมีอุปนิสัยใจคอเป็นคนเด็ดเดี่ยวกล้าหาญ เป็นนักเลง พูดจริงทำจริง เด็กรุ่นเดียวกันหรือแก่กว่ายอมยกให้เป็นลูกพี่ ท่านเป็นกำลังช่วยบิดามารดาประกอบอาชีพค้าไม้ไผ่ล่องไปขายทางปากอ่าว จนคุ้นเคยกับชาวแม่กลองเป็นอันดี

อุปสมบทที่วัดทุ่งสมอ อ.พนมทวน จ.กาญจนบุรี มีพระอาจารย์กลีบ วัดหนองบัว เป็นพระอุปัชฌาย์, พระอาจารย์แดง วัดเหนือ และพระอาจารย์อินทร์ วัดทุ่งสมอ เป็นพระคู่สวด ได้รับฉายาว่า จันทโชติ

เมื่อบวชเรียนแล้วเรียนอักษรขอม ภาษาบาลี มงคลทีปนี มูลกัจจายน์ พระมาลัย พระเจ้า 10 ชาติ

เรียนวิทยาคมกับพระอาจารย์ดีเชี่ยวชาญวิทยาคมหลายท่านด้วยกัน อาทิ หลวงพ่อพระปลัดทิม วัดบางนางลี่น้อย อ.อัมพวา, หลวงพ่อพ่วง วัดปากสมุทรสุดคงคา, หลวงพ่อกลัด วัดบางพรม อัมพวา และหลวงพ่อแจ้ง วัดประดู่ อัมพวา

เป็นเจ้าอาวาสวัดหนองบัวต่อจากหลวงพ่อกลิ่น

ต่อมาสร้างเครื่องรางเป็นที่พึ่งที่ระลึก หนึ่งในเครื่องรางที่มีชื่อเสียงของท่านคือ ตะกรุดลูกอม หรือ ตะกรุดโลกธาตุŽ เป็นตะกรุดขนาดเล็กใช้พกติดตัว เมื่อถึงคราวคับขันจวนตัวให้กลืนเข้าไปในท้อง จะเป็นล่องหนหายตัวป้องกันอันตรายได้ทุกประการ

ตะกรุดนี้เชื่อว่าสามารถออกมาจากร่างกายได้เอง โดยให้ตั้งจิตอธิษฐานก่อนนอน รุ่งขึ้นตะกรุดก็จะออกมาปรากฏอยู่ข้างตัว โดยจะไม่ออกทางทวารเบื้องต่ำเด็ดขาด

จึงเรียกว่าตะกรุดลูกอม ลงด้วยหัวใจโลกธาตุ คือ “อิจฉันโต จิตโต อิจฉันโต โลกธาตุมหิ อัตตะภาเวนัง นาทุยิ วาระวีสะติ สิทธังละอะ” เป็นคาถาพระพุทธเจ้าเดินจงกรมในเมล็ดพันธุ์ผักกาด ทำด้วยทองคำ เงิน หรือทองแดง ต้องมีน้ำหนัก 1 สลึง ยาวขนาด 7 ใบมะขาม เรียกว่า สัตตะโพชฌงค์ ตะกรุดโลกธาตุมีชื่อเสียงปรากฏทั่วประเทศ

นอกจากนี้ ยังทำพระปิดตาและพระผงยืนห้ามญาติด้านหลังมียันต์อกเลา พระผงแบบนั่งสมาธิ สมเด็จเล็บมือ พระผงปางห้ามญาติ และเชือกคาดเอว

 

เกียรติคุณของหลวงปู่ยิ้มเป็นที่เลื่องลือไปหลายหัวเมือง ทั้งเจ้านายและข้าราชการผู้ใหญ่ในกรุงเทพฯ

แม้แต่หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า ยังเคยธุดงค์มาอยู่จำพรรษาที่วัดหนองบัว เพื่อแลกเปลี่ยนสรรพวิชากัน

หลวงปู่ยิ้มมีอุปนิสัยสันโดษ เป็นเจ้าคณะตำบลและเป็นพระอุปัชฌาย์ มีคนบวชกับท่านเป็นจำนวนมาก ที่สำคัญถ่ายทอดไสยเวทวิทยาคมให้กับลูกศิษย์ในยุคต่อมา จนกลายเป็นพระคณาจารย์ที่มีชื่อเสียงหลายท่าน อาทิ หลวงพ่อเหรียญ วัดหนองบัว, หลวงปู่ดี วัดเทวสังฆาราม, หลวงปู่ใจ วัดเสด็จ, หลวงพ่อสอน วัดลาดหญ้า เป็นต้น

มรณภาพลงอย่างสงบ พ.ศ.2453 สิริอายุ 66 ปี พรรษา 46

ตำรับตำราต่างๆ เป็นมรดกตกทอดมาถึงเจ้าคุณพระโสภณสมาจาร (เหรียญ) วัดหนองบัว และสานุศิษย์ที่สืบทอดวิชาได้สร้างเครื่องราง เจริญรอยตามจนถึงกาลปัจจุบัน