ในขณะที่รัฐบาลกำลังคิดร่างยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี

ทั้งที่วันนี้องค์กรธุรกิจไม่มีใครกล้าคิดแผนระยะยาวขนาดนั้น

เพราะโลกในปัจจุบันเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว

ไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆ แค่ 1 หรือ 2 ปี

ว่ากันว่าคนที่กล้าร่างยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปีล่วงหน้า

ถ้าไม่ใช่ “หมอดู” ผู้ล่วงรู้อนาคต

ก็ต้องฉลาดเกินมนุษย์ทั่วไป

แต่ถามว่ากลุ่มคนที่กำลังคิดและลงมือร่างอยู่นั้นวิสัยทัศน์เป็นอย่างไร

พ.ร.บ.ควบคุมสื่อที่ออกมาชัดเจนอย่างยิ่ง

“ริป แวน วิงเคิล” ไม่ใช่นิทาน

แต่เป็นเรื่องจริง

พ.ร.บ.ฉบับนี้ต้องการตีตรวน “สื่อ” ด้วยการให้สื่อทุกคนลงทะเบียน

มีสภาวิชาชีพฯ ซึ่งมีคนจากหน่วยงานรัฐควบคุมดูแล

ใครทำให้รัฐไม่พอใจก็ถอนใบอนุญาต

เขาไม่รู้หรอกว่า “ภูมิทัศน์สื่อ” นั้นเปลี่ยนแปลงไปแล้ว

เคยสังเกตไหมว่า วันนี้คนที่จุดประเด็นข่าวจนกลายเป็น “กระแส” ไม่ใช่ “สื่อหลัก” เหมือนเดิม

ในอดีต “หนังสือพิมพ์” จะเป็นสื่อที่เริ่มต้นจุดประเด็นข่าวขึ้นมา

จากนั้นโทรทัศน์จะตามประเด็นต่อ

กลายเป็น “กระแส”

แต่วันนี้ คนที่สร้างประเด็นข่าวขึ้นมาไม่ใช่ “สื่อหลัก”

ไม่ใช่หนังสือพิมพ์หรือโทรทัศน์

แต่เป็น “สื่อประชาชน” คนธรรมดา

ทุกคนกลายเป็น “สื่อ”

เห็นอะไรก็ถ่ายคลิปลงตามโซเชียลมีเดีย

จากนั้นสื่อหลักก็จะตามประเด็นต่อจาก “คลิป”

ข่าวโทรทัศน์วันนี้ “ข่าวหลัก” จึงกลายเป็น “คลิป” ตามโซเชียลมีเดีย

ไม่เชื่อท่านสมาชิกทั้งหลายก็ลองเปิดเฟซบุ๊กดู

…ถ้าเปิดเป็น

นอกจากนั้น ด้วยพัฒนาการของเทคโนโลยี คนทำสื่อหลายคนก็เปลี่ยนช่องทางการสื่อสาร

“สุทธิชัย หยุ่น-สรยุทธ สุทัศนะจินดา” หรือ “วู้ดดี้” ก็เปลี่ยนไปใช้ช่องทางเฟซบุ๊กไลฟ์

ไม่สนใจสื่อโทรทัศน์แล้ว

นั่นคือ โลกที่เปลี่ยนไปแล้ว

ยิ่งประชาชนสามารถ “สื่อสาร” ต่อสังคมได้มากขึ้น

กระบวนการตรวจสอบกันเองก็เกิดขึ้น

ไม่มีใครเชื่อใครง่ายๆ

กระบวนการตีตรวนสื่อครั้งนี้เพียงเรื่องเดียวที่ถือว่าเป็น “วิสัยทัศน์” ที่กว้างไกลเกินคาด

นั่นคือ “เพจ” ทั้งหลายที่มีรายได้ ไม่ว่าจะเป็นเพจขายอาหารเสริมอึ๋ม หรือเน็ตไอดอลทั้งหลายก็จะต้องมาตีทะเบียนด้วย

“พริตตี้” ทั้งหลายจึงกลายเป็น “สื่อ” แบบงง-งง

และอึ๋ม-อึ๋ม