หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ

‘แกร่ง’

 

วันหนึ่ง ผมเห็นป่าเปลี่ยนชายหนุ่มผิวขาวผมยาวปรกหน้าตา ใส่กางเกงขาลีบ เอวต่ำ ให้เป็นชายหนุ่มซึ่ง “แกร่ง” อย่างที่ทุกคนยอมรับ

การเปลี่ยนครั้งนี้ ป่าใช้เวลาเพียง 24 ชั่วโมง และผมเชื่อว่า เป็น 24 ชั่วโมงซึ่งชายหนุ่มผู้นี้ไม่มีวันลืม

ชายหนุ่มผู้นี้มีชื่อว่า เบน

 

เบนศึกษาอยู่ชั้นปีที่สามของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ อาจารย์ส่งเขามาฝึกงานที่สถานีวิจัยสัตว์ป่า ในช่วงเวลาที่สถานีมีภารกิจเข้าไปวางกล้องดักถ่ายภาพ เพื่อสำรวจประชากรเสือโคร่งในป่าทุ่งใหญ่นเรศวร

เบนร่วมมากับเจ้าหน้าที่สถานี ผมพบเขาที่นั่น เขามีเพื่อนชื่อนุ ซึ่งเรียนอยู่ด้วยกัน ร่วมทางมาด้วย

“จริงๆ แล้วผมไม่ได้สนใจเรื่องป่า เรื่องสัตว์ป่าอะไรหรอกครับ แต่ผมยกหน้าที่ให้ไอ้นุเป็นคนเลือก ถ้ามันว่าดี หรือเหมาะสม ผมก็โอเค” เบนบอกกับผมข้างกองไฟริมลำห้วยเซซาโว่

ผมมองทรงผมและกางเกงขาลีบๆ ที่เขาใส่อย่างเข้าใจ

 

ในฐานะน้องเล็ก เบนปฏิบัติตามธรรมเนียมของพี่ๆ ในทีม สำรวจประชากรเสือโคร่งอย่างเคร่งครัด พวกเขามีกฎขำๆ ว่า น้องมาใหม่ต้องบริการพี่ๆ เช่น ตอกน้ำแข็ง ทำกับข้าว ล้างจาน และหน้าที่สำคัญสุดคือ ชงเหล้า

หน้าที่นี้ต้องทำจนกว่าจะมีน้องใหม่เข้ามา

ผมเคยถามดลผู้ทำหน้าที่นี้อยู่นาน ว่าทำไมไม่ซื้อน้ำแข็งหลอดมาบ้าง ซื้อแต่น้ำแข็งก้อนใหญ่

“น้ำแข็งหลอด น้องใหม่ก็ไม่มีหน้าที่สิครับ ผมทำมานานแล้ว ได้ส่งมอบหน้าที่สักที”

เรื่องสนุกในป่าอย่างหนึ่งคือ การได้แกล้งกัน นี่แหละ

เบนทำตามธรรมเนียมได้ดี โดยเฉพาะหน้าที่ชงเหล้า

“ไอ้เบนมันรินเหล้าเก่งครับ จำแม่นว่าใครดื่มอย่างไร แต่ตัวมันกินเยอะกว่าคนอื่นๆ อีก” นุ อายุมากกว่าเบนหนึ่งปี จึงพ้นจากการเป็นน้องเล็ก

แต่มีหน้าที่ต้องพาเบนกลับไปนอน

 

เบนเป็นคนจังหวัดเหนือสุด มีฝีมือทางทำกับข้าว เย็นวันหนึ่ง เบนยกชามกับข้าวมาวางในครัวเล็กๆ ริมลำห้วย ช่วงใกล้สิ้นปีอากาศเย็นจัด

“ผมจอผักกาดไว้ให้ครับ” เบนบอก “ไม่รู้จะอร่อยไหม เครื่องไม่ครบ”

จอผักกาดของเขารสชาติไม่เลว

“แม่ผมใช้ทำกับข้าวบ่อยครับ ผมชอบทำด้วย วันหลังจะทำน้ำพริกถั่วเน่าให้ลอง”

เบนทำให้ผมนึกถึง ยะ ชายหนุ่มจากอำเภอแม่แจ่ม ผู้เคยร่วมทีมด้วยกัน ครั้งที่ผมติดตามกวางผาอยู่บนดอยอินทนนท์

ความรูปหล่อแบบหนุ่มชาวเหนือของยะ เป็นที่หมั่นไส้ของเพื่อนๆ

สายๆ วันหนึ่ง เขากำลังทำความสะอาดพื้นหน้าห้องสื่อ ความหมาย รถตู้จอดข้างๆ สาวๆ ลงจากรถมาขอถ่ายรูป เรื่องนี้เขาเอามาคุยข่มบอมเพื่อนรักได้นาน

มะเร็งลำไส้พรากยะไปตั้งแต่วัยหนุ่ม

 

เบน ชายหนุ่มผู้ไม่สนใจเรื่องป่า เมื่อได้มาทำงานกับพี่ๆ ในป่าทุ่งใหญ่ ซึ่งคนทำงานที่นี่ต้องแกร่งพอสมควร เขาทำได้ดี

เมื่อรถติด เบนกระโดดลงไปช่วยเข็น ลากสายวินซ์ ขุดดินใต้ท้อง เมื่อรถเสีย พี่กำลังซ่อม เขาช่วยขันน็อต และส่งเครื่องมือ

เบนอาสาร่วมทีมไปกับชุดที่ต้องไปตั้งกล้องในจุดไกลๆ ใช้เวลาเดินหลายวัน

“ผมพบชีวิตที่ต้องการแล้วครับ” หลังกลับมาพบกันที่หน่วย เขาบอกด้วยสีหน้าจริงจัง รถเสบียงเพิ่งกลับมาเมื่อวาน วันนี้เบนแกงแคให้เราชิม

วันรุ่งขึ้น เบนเดินไปกับชุดที่จะไปเก็บกล้องที่ตั้ง ครบกำหนดแล้ว

ตอนใกล้ค่ำ ชุดนี้กลับมา บอกทุกคนว่า เบนหายไป

 

คืนนั้น เราตามหาเบนจนถึงตีสาม ความมืดเป็นอุปสรรคสำคัญ

“อีกแค่ 500 เมตรจะถึงที่เราจอดรถไว้แล้วล่ะครับ พอดีมันมีทางแยก น้องเบนเดินข้างหน้า เขาเลี้ยวไปทางขวา ผมตามพี่เคมาทางซ้าย คิดว่าทางมันจะมาบรรจบกัน เลยไม่ได้เรียกน้อง” แชมป์ถือจีพีเอส บอกเราเสียงสั่นๆ อย่างกังวล เขาตกใจกับการหายไปของเบน

ชุดติดตามหาเบนเริ่มอีกครั้งตอนเช้ามืดโดยแบ่งชุดตามออกเป็นสามชุด

“เป็นไปได้ว่า น้องจะไปทางทิศตะวันออก ซึ่งทางนั้นจะไปถึงแม่น้ำ ผมจะตรงไปที่นั่นเลย” ประกาศิตชี้แผนที่ เขาคุ้นเคยกับป่าบริเวณนี้ดี

ผมร่วมกับชุดของศุภกิจ โดยจะเริ่มจากจุดที่เบนแยกไป ค้นหาร่องรอยไปเรื่อยๆ ส่วนอีกชุดจะไปทางทิศใต้

“เดินกู่ร้องส่งเสียงไปด้วยนะ” ศุภกิจย้ำลูกทีม เราทุกคนเริ่มใจไม่ดี เบนหายไปเกือบ 24 ชั่วโมงแล้ว

เขาจะผ่านค่ำคืนอันเย็นยะเยือกมาอย่างไร

 

ราวๆ เที่ยง เราได้ยินเสียงกู่แว่วๆ จากสันเขา ศุภกิจพามุ่งไปทางทิศนั้น เขาวิทยุเรียกทุกทีมมารวมกัน ตรงไปจุดที่ได้ยินเสียงกู่

เกือบชั่วโมงต่อมา เราพบเบนยืนอยู่ ท่าทางอิดโรย

ผมเดินเข้าไปหา ตบไหล่เขาเบาๆ เบนผ่านค่ำคืนในป่าโดยไม่มีอุปกรณ์ใดๆ

“ผมขอโทษครับ” เบนยกมือไหว้ ที่ทำให้ทุกคนต้องห่วง

แชมป์ยื่นน้ำให้น้อง “เอ้า กินข้าวซะ ไข่ต้มยางมะตูมเชียวนะโว้ย” นุเพื่อนรักของเขายื่นกล่องข้าวให้

ผมทรุดตัวลงนั่ง พร้อมคนอื่นๆ ทุกคนมีสีหน้าโล่งใจ ไม่มีเหตุร้ายแรงเกิดขึ้น

เบนเดินตามด่านไปจนถึงแม่น้ำ หลบนั่งพิงโคนต้นไม้ ตอนเช้าตัดสินใจกลับทางที่มาด่านพาไปบนสันเขา เบนจึงส่งเสียงกู่ และชุดติดตามได้ยิน

ไม่ง่ายนักหรอกสำหรับการผ่านพ้นคืนนั้นมาได้

 

ผมมองเบนที่กำลังกินข้าวด้วยอาการหิวโหย

นาทีนั้นผมเห็นชายหนุ่มผิวขาว ผมยาวปรกหน้าตา กางเกงขาลีบ เปรอะเปื้อน

ที่มีความ “แกร่ง” อยู่ข้างใน