“มื้อเช้ากินสลัดมันฝรั่ง โอเคมั้ย” ฉันบอก

เขายิ้ม

เขากินอะไรก็ได้ จริงๆ แล้วเขาเป็นคนกินง่ายเสมอ ก๋วยเตี๋ยว ข้าวมันไก่ ข้าวเหนียวหมูทอด ก็เป็นมื้อเช้าที่เรากินได้ แต่มื้อเช้าที่ดีที่สุด มื้อเช้าในอุดมคติ คือมื้อเช้าในบ้าน มันหมายถึง เราไม่ต้องออกไปไหนจนกว่าจะหิวอีกครั้ง-ราวบ่ายโมง

สำหรับคนทั่วไปมื้อเช้าเป็นมื้อสำคัญ แต่กับเรา มื้อเช้าที่ไม่ต้องออกจากบ้านคือความล้ำค่า

หลังมื้อเช้า ฉันเคลียร์ครัวราว 15 นาที แล้วทำงานสองชั่วโมง จากนั้นก็วิ่ง อาบน้ำตอนเที่ยงกว่า กินข้าวกลางวันบ่ายโมง หรือไม่ หากไม่มีลูกค้าห้องพัก เช่นในวันนี้ ฉันจะวิ่งก่อนกินมื้อเช้า ได้เวลาทำงานตอนเช้าเพิ่มขึ้นอีกราวชั่วโมงครึ่ง

เขาทำงานดึกกว่า นอนช้ากว่า แต่เราตื่นพร้อมกัน หลังมื้อเช้า เขาจึงงีบราวครึ่งชั่วโมง

ตารางเวลาของเราเปลี่ยน เมื่อเริ่มเปิดบ้านให้คนมาพัก พร้อมกับเลี้ยงหมา เรามีมื้อเช้าของลูกค้าที่ต้องรับผิดชอบ

และแม้ไม่มีลูกค้า ท้าวฮุ่ง-โกลเด้นรีทรีฟเวอร์วัยรุ่นของเราก็ปลุกเรา ณ 06.30 น. ราวกับมีนาฬิกาปลุกอยู่ในร่าง

 

ยามเช้าของฉันเริ่มต้นด้วยน้ำหนัก 29 กิโลกรัมทิ้งลงข้างตัว พร้อมเกยข้างบนไหล่ ขนนุ่มๆ และกลิ่นตัวหมา หลังจากนั้นราว 10 นาที ถ้าฉันยังไม่กระดิกตัว ท้าวฮุ่งจะเริ่มใช้จมูกดุน หรือไม่ก็เลียต้นคอ

เก้าเดือนที่ผ่านมา ทั้งฉันและเขา บอกลาการตื่นสายโดยถาวร บางคืนเรานอนดึก เพราะลูกค้าสั่งค็อกเทลดื่ม แต่เราก็ตื่นเวลาเดิม ไม่ตื่นคงไม่ได้ เพราะนาฬิกาปลุกของเรามีชีวิต ไม่มีปุ่มให้กดหยุด

ฮุ่งปวดฉี่ ฮุ่งหิว ตื่นเดี๋ยวนี้นะ!

นั่นละ ยามเช้าของฉัน ตื่นอย่างงัวเงียในสองเดือนแรก กระทั่งในที่สุด กลายเป็นตื่นโดยอัตโนมัติ ลืมตา เปิดใจ พร้อมรับวันใหม่

ถ้ามีคนถาม สิ่งแรกที่ฉันเห็นในตอนเช้าคืออะไร คำตอบคือหมา

และถ้าถามต่อ ฉันทำอะไรเป็นอย่างแรกของวัน ฉันจะตอบอย่างไม่ต้องคิด-ฉันยิ้ม

โกลเด้นรีทรีฟเวอร์โตเร็วเหมือนติดจรวด มันเป็นหมาตัวเล็กน่ารักอย่างตุ๊กตาอยู่ราวหนึ่งเดือน หลังจากนั้นจะเริ่มเก้งก้าง และดีดกว่าดีดในที่สุด

เราเหนื่อยกับหมามากกว่าที่คาดไว้หลายเท่า แต่เราก็มีความสุขมากขึ้น และหัวเราะบ่อยขึ้น

ข้อดีที่สุดของการมีท้าวฮุ่ง คือทำให้เราจัดสรรเวลาทั้งชีวิตใหม่ ตื่นเช้า นอนเร็ว กินข้าวสามมื้อ และถ้าอยากทำงานอย่างใจ ก็ต้องหั่นเวลาให้ถี่ขึ้น

ท้าวฮุ่งคือความรักชนิดที่ทำให้เราต้องขยันขึ้น กระตือรือร้นขึ้น อยู่ติดบ้านมากขึ้น ทั้งได้กล่าวอรุณสวัสดิ์กับชีวิต

เมื่อก่อน บางเช้า ฉันเคยรู้สึก-ไม่เห็นต้องรีบ จะตื่นทำไม ทุกอย่างก็เหมือนเดิม เรื่อยๆ เฉื่อยๆ เนือยๆ ผิดกับตอนนี้ ทุกเช้า-มีหมารอให้ฉันพาไปฉี่ รอกินอาหาร รอเล่นกับฉัน ดูเป็นเรื่องเล็กจ้อย แต่มันส่งผลกับทั้งหมดในหนึ่งวัน และเมื่อกลับมาพิจารณา

มันส่งผลต่อทั้งเก้าเดือนของเรา

 

มันฝรั่งที่ต้มอยู่อาจได้ที่แล้ว…

ฉันกลับมาสู่มื้อเช้า สลัดมันฝรั่งควรเสร็จก่อนวิ่ง หลังจากวิ่ง สลัดที่แช่ไว้ในตู้เย็นจะเย็นพอดี และเราควรกินตอนนั้น

ฉันต้มมันฝรั่งทั้งหัว ให้แน่ใจว่าสุกดี จึงปิดเตา เอามันฝรั่งขึ้นมาลอกเปลือกออก ก่อนบดด้วยส้อม เพิ่มรสชาติด้วยเกลือ ค่อยๆ โรยให้ทั่ว นี่เป็นเหตุผลที่ต้องบดมันตอนร้อน เกลือจะได้ละลายเป็นหนึ่งเดียวกับมันฝรั่ง จากนั้นค่อยใส่มายองเนส ซึ่งฉันเลือกยี่ห้อคิวพี ใส่มากเท่าที่ต้องการ คนให้ทั่ว จึงใส่แตงกวาและหอมแดงดองลงไป คลุกให้เข้ากัน

ระหว่างรอมันสุก ฉันซอยแตงกวาเป็นชิ้นเล็กๆ บางๆ ซอยหัวหอม ดองในน้ำดองที่ทำจากซีอิ๊วญี่ปุ่น น้ำตาลทราย และน้ำส้มสายชูไวน์แดง ให้ได้รสเค็มเปรี้ยว และหวานนิดหน่อย

แช่แตงกวากับหัวหอมไว้ในน้ำดองราว 15 นาที แล้วรินน้ำออกทั้งหมด ใส่แตงกวากับหัวหอมซอยลงไปคลุกกับมันฝรั่ง แตงกวากับหัวหอมที่ดูดน้ำดองไว้จะช่วยให้สลัดมันฝรั่งสดชื่นขึ้น มีรสมากขึ้น

บางครั้งฉันใส่มะเขือเทศด้วย แค่นิดหน่อย ใช้แต่เนื้อ หั่นเป็นชิ้นเล็ก ทำให้สลัดมีสีสัน และได้กินผักเพิ่มขึ้นอีกอย่าง

ฉันใช้หอมแดงเสมอ ไม่ใช้หอมแขก เพราะอร่อยกว่ามาก และต้องแน่ใจว่ามันฝรั่งสุกจริงๆ ไม่อย่างนั้นจะบดยาก วิธีตรวจสอบง่ายๆ คือใช้ไม้เสียบลูกชิ้นแทงลงไป ถ้าแทงได้ทะลุทั้งหัวหมายถึงสุกดีแล้ว

เอาสลัดมันฝรั่งใส่ตู้เย็น แล้วฉันก็เปลี่ยนเสื้อผ้า เตรียมตัววิ่ง

 

ท้าวฮุ่งกินอิ่มแล้ว ขับถ่ายเรียบร้อย นอนรออยู่ที่ระเบียงบ้าน มันจะนอนตรงนี้ คอยดูฉันวิ่งจนกว่าจะถึงเวลาอาหารเช้าของเรา

ก็แค่เอาไส้กรอกมาย่างบนกระทะ ตักสลัดลงจาน โรยต้นหอมซอย

ฮุ่งทำให้มื้อเช้าของเราตรงเวลาขึ้น สม่ำเสมอขึ้น และอร่อยขึ้น

ก็…เลี้ยงหมามันเหนื่อย ความเหนื่อยทำให้คนหิว ความหิวทำให้คนขยัน และสุดท้าย ความขยันก็ทำให้เราจับชีวิตได้มั่นคง

เราตื่นเช้าทุกวัน แรกๆ เพื่อฮุ่ง แต่ต่อมาเราก็ตระหนักว่า ชีวิตที่ดีควรเริ่มจากการสูดอากาศยามเช้าตรู่