จดหมาย

0 นักวิชาการจิ๊กโฉ่ว

 

เรียน บรรณาธิการมติชนสุดสัปดาห์

เห็นฉบับที่ 2041 ปีที่ 39 (27/09/62-03/10/62)

คอลัมน์ “ตลกต่างแดน” เรื่องหญิงคนหนึ่งสมัครวิ่ง half marathon ผิดเมือง

แทนที่จะวิ่งจากเมือง Wocester รัฐ Massachusetts ในสหรัฐ ไปยังเมือง Shrewsbury (ชรูสบิวรี่) รัฐเดียวกัน

กลับไปลงทะเบียนวิ่งข้ามประเทศที่เมือง Wocester ในมณฑล Wocestershire ของอังกฤษแทน

เกิดสะกิดใจ เห็นแปลและออกเสียงเมือง Wocester เป็นวอร์เชสเตอร์

ก็เลยบอกมาด้วยความรักว่า เมืองนี้

ออกเสียง (ที่ภาษาไทยออกได้ใกล้เคียงที่สุด) ที่ถูกคือ

วู้สเตอร์ นะ

ที่บอกเช่นนี้ เพราะนึกถึงจิ๊กโฉ่วฝรั่งยี่ห้อ Lea & Perrins ที่เรียกกันว่า Wocestershire sauce หรือ Worcester sauce ซึ่งออกเสียง (ใกล้ที่สุด) ว่า วู้สเตอร์เฉอะ ซ้อส หรือ วู้สเตอร์ ซ้อส

เพราะถ้าไปขอวอร์เซสเตอร์ ซึซอส กับบริกรฝรั่ง คงไม่มีวันได้กินแน่ๆ

อย่าถือสาว่าดัดจริต เป็นฝรั่ง หรือ “ชังชาติ”

แต่ภาษาอังกฤษมีหลายคำที่ออกเสียงไม่ตรงกับตัวสะกด เช่น Bournemouth (บอร์นมัท) Leicester (เลสเตอร์) Tottenham (ท็อดแนม) ฯลฯ

อย่าถามว่าทำไม เพราะก็คงไม่ง่ายที่คนทั่วๆ ไปอย่างเราท่านจะตอบว่า ทำไมภาษาไทยจึงอ่านสามารถ (สามาด) ไม่อ่านว่า สา-มา-รด ไฉน (ฉะไหน) ไม่อ่านว่า ไฉ-นอ เศวต (สะเหวด) ไม่อ่านว่า เส-วด ฯลฯ

อะไรทำนองนี้

ฝากบอกถึงตู่กูเกิลด้วยว่า ของอย่างนี้ เขาสามารถสืบค้นได้จาก Wikipedia และ Google Translate นะ จะได้เอาไปอวดภูมิให้เด็กมันหัวเราะเอา

ถือโอกาสส่งรูป Wocestershire sauce มาให้ เผื่อบางท่านนึกภาพไม่ออก (ขอบอกว่าไม่มีผลประโยชน์ทับซ้อนใดๆ)

ขอแสดงความนับถือ

ศ.เกษียณ

 

เรื่องจิ๊กโฉ่ว วู้สเตอร์เฉอะ

หรือ เมืองวู้สเตอร์

ที่แนะนำมา หรือให้ความรู้มานั้น

ไม่มีทาง หรือไม่มีวันที่จะไปกล่าวหา ศ.เกษียณ เห่อฝรั่ง “ชังชาติ” เด็ดขาดนักวิชาการ

แต่พอ ศ.เกษียณ แวบไปหาตู่กูเกิล

อันนี้ “มติชนสุดสัปดาห์” การันตีให้ไม่ได้

เพราะไม่รู้ว่า ศ.เกษียณเป็นเหล่านักวิชาการ ที่ไปฝังชิพคนรุ่นใหม่

ให้หลงผิดหรือเปล่า (ฮา)

 

0 ตำรา-ตำรูหู

 

เรียน บ.ก.มติชนสุดฯ

ผมเป็นเพื่อนกับมติชนสุดฯ มาตั้งแต่ปี พ.ศ.2531

ก็อ่านดะไป ที่ชอบก็อ่านก่อน

ไม่ค่อยชอบค่อยอ่านทีหลัง

ซื้อวันศุกร์ อ่านจบวันจันทร์

วันนี้เพิ่งอ่านบทความพิเศษ คุณวิษณุ เครืองาม เรื่อง ลงเรือแป๊ะ ถึงตอนที่ 2

ไม่ได้หงุดหงิดอะไรหรอกครับ

ผมอ่านหนังสือเพื่อความรู้ และความบันเทิง

แต่ผมยังรู้สึกคันรูหู และไม่ค่อยสบอารมณ์ กับคำตอบที่คุณวิษณุชี้แจงต่อสภา

มันไม่ตอบตรงๆ ตามที่เขียนไว้ในตำรากฎหมายและในหนังสือหลังม่านการเมือง

จึงเขียนกลอนระบายอารมณ์ มาให้ บ.ก.อ่านเล่นๆ ครับ

ตำรา-ตำรูหู

หงุดหงิดกับตำราอาจารย์วิษณ์

ให้ลูกศิษย์รอบคอบจะสอบผ่าน

ครม.ถวายสัตย์ปฏิญาณ

เน้นต้องอ่านครบถ้วนกระบวนความ

เมื่อแป๊ะนั่งเรือเหล็กให้เด็กหมิ่น

ถวายสัตย์ให้ได้ยินมีคำถาม

ไม่ตรงตามที่กำหนดบทนิยาม

’จารย์ตอบได้ความขอไปที

หยิบตำรามาขีดฆ่าชื่อหน้าปก

เป็นตำราจิ้งจกใช้เปลี่ยนสี

ไว้ให้แป๊ะปากจัดไว้บัตรพลี

จะลงเรือแป๊ะฟรีๆ ได้ยังไง!

กวีสังขกร

ป.ล. บอกหน่อยว่าจะลงเรื่อง ลงเรือแป๊ะ ในมติชนสุดฯ จนถึงบทสุดท้ายเลยใช่ไหม

ถ้าใช่ ผมจะไปหาซื้อมาอ่านก่อน

แก่แล้วไม่อยากรอนาน

รักนะมติชน-เคยไปทัวร์ด้วยละ

 

อ่านแล้วหวาดเสียว

ไม่ใช่เพราะไปวิจารณ์พหูสูต

อย่าง “วิษณุ เครืองาม” เข้าดอก

แต่หวาดเสียว ตำรูหู มากกว่า

ปรู๊ฟผิดนิดเดียว เป็นเรื่องใหญ่ (ฮิฮิ)

ดูกร

โปรดอย่าหงุดหงิดเลย กวีสังขกร

ข้อมูลดี-ดี ที่เราได้จากหนังสือลงเรือแป๊ะ และหลังม่านการเมือง

มีมากโข

แถมยังใช้ไล่จับผิดอาจารย์วิษณุได้อีก

ใครก็ว่าวิษณุ เครืองาม จับได้ไล่ทันยาก

การได้ใช้ มือ’จารย์จับมือ’จารย์ ถือเป็นสุดยอดวิทยายุทธ์

ป.ล. อย่างที่บอก มติชนสุดสัปดาห์ แค่เอาลงเรือแป๊ะมาให้ชิม

คำว่าชิมก็ย่อมชัดแจ้งว่า คงได้ลิ้มรสไม่กี่คำ (บท)

หากต้องการอ่านเต็มๆ

คงต้องรบกวนซื้อเล่มสมบูรณ์มาอ่าน