ไม่ว่ากรณีถวายสัตย์ปฏิญาณตน ไม่ว่ากรณีพระราชกำหนด อันกำลังกลายเป็นสถานการณ์ร้อนในทางการเมืองอยู่ขณะนี้ล้วนมีรากงอกมาจากภายในรัฐบาลทั้งสิ้น

พรรคฝ่ายค้านเพียงแต่ “หยิบ” มาและชี้ให้เห็นปัญหาว่าเป็น อย่างไร

ถามว่าการถวายสัตย์ปฏิญาณตนเป็นงานของใคร

ตอบได้เลยว่าเป็นงานของนายกรัฐมนตรี เป็นงานของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

ถามว่าการตรา”พระราชกำหนด”เป็นงานของใคร

ตอบได้เลยว่าเป็นงานของรัฐบาล เป็นงานของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

ต้นตอมาจากรัฐบาล มาจาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

 

หากในวันที่ 16 กรกฎาคม พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในฐานะนา ยกรัฐมนตรี กล่าวคำถวายสัตย์ปฏิญาณตนตามที่บัญญัติไว้ในรัฐ ธรรมนูญ มาตรา 162

ยากเป็นอย่างยิ่งที่ นายปิยบุตร แสงกนกกุล จะยกขึ้นมาหารือได้ในที่ประชุมรัฐสภาเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม

นั่นคือ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา รู้ดีอย่างที่สุด

เช่นเดียวกับการตราพระราชกำหนด แก้ไขเพิ่มเติม พระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาและคุ้มครองสถาบันครอบครัว พ.ศ.2562 พ.ศ.2562

เป็นเรื่องอันเนื่องแต่รัฐบาล”ก่อน” เป็นงานของ”สภานิติบัญญัติแห่งชาติ”หรือ”สนช.”

รัฐบาลก่อนมี พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เป็นนายกรัฐมนตรี รัฐบาลปัจจุบันก็มี พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เป็นนายกรัฐมนตรี อีกเหมือนกัน

กระดูกชิ้นเบ้อเริ่มที่แขวนคอ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ก็มาจาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

 

การที่กรณีถวายสัตย์ปฏิญาณตนบานปลายจึงเป็นความรับผิดชอบอย่างเต็มพิกัดของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

มิได้เป็นฝ่ายค้าน

การที่กรณีพระราชกำหนดจะบานปลายจึงเป็นความรับผิดชอบอย่างเต็มพิกัดของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

มิได้เป็นฝ่ายค้าน

ประเด็นอยู่ที่ว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ยอมรับหรือไม่