เผยแพร่ |
---|
กรณีการเสียชีวิตอย่างมีเงื่อนงำของ นายอับดุลเลาะห์ อีซอมูซอ 1 ในประชาชนลุ่มน้ำสายบุรี อาจกลายเป็นปัญหาเหมือนกรณีการ ถวายสัตย์ปฏิญาณตนได้
หากว่าไม่พยายามที่จะทำให้เรื่องกระจ่างสว่างแก่ใจของสังคมอย่างมีธรรมาภิบาลและอย่างโปร่งใส
ผู้มีอำนาจไม่ควรลืมสถานการณ์ในแบบอุทยานราชภักดิ์ ไม่ควรลืมสถานการณ์ในแบบ แหวนมารดา นาฬิกายืมเพื่อน ในกาล อดีตอย่างเด็ดขาด
เพราะยิ่งปกปิด ยิ่งกลบเกลื่อน ความสงสัยยิ่งแตกแขนง ชูช่ออรชรในความรู้สึกนึกคิดของชาวบ้าน
ในที่สุดก็กลายเป็น”เมล็ดพันธุ์”แห่งการระแวง แคลงใจ
วิถีการบริหารจัดการของปัญหาในแบบของอุทยานราชภักดิ์ ในแบบของแหวนมารดา นาฬิกายืมเพื่อน ดูเหมือนว่าจะประสบความสำเร็จ
ทั้งๆที่ในความเป็นจริงกลับกลายเป็นเช่นกับการต่อความยาว สาวความยืด
หรือเข้าลักษณะ “รักยาวให้บั่น รักสั่นให้ต่อ”
ถามว่าจินตภาพของสังคมที่มีต่ออุทยานราชภักดิ์เป็นอย่างไร ถามว่าจิตนภาพของสังคมที่มีต่อแหวนมารดา นาฬิกายืมเพื่อนเป็นอย่างไร
สะท้อนให้เห็นว่า “เมล็ดพันธุ์” ในทางความคิดที่เติบใหญ่อยู่ในความรู้สึกนึกคิดได้เป็นอย่างดี
แม้จะมีความพยายามจะฟอกขาวด้วยกระบวนการของคณะ กรรมการอันจัดตั้งขึ้นเอง หรือมีการสรุปออกมาจากคณะกรรมการป.ป.ช.ก็ตาม
ทั้งหมดนี้สัมพันธ์กับความชอบธรรม ทั้งหมดนี้สัมพันธ์กับภาพลักษณ์อย่างแนบแน่น
บทเรียนจากกรณี“ถวายสัตย์ปฏิญาณตน”ที่ดำเนินไปในลักษณะ เตะถ่วง น่าจะทำให้เกิดความสังวรณ์อย่างเป็นพิเศษต่อกรณี นาย อับดุลเลาะห์ อีซอมูซอได้เป็นอย่างดี
ปมเงื่อนอยู่ที่ “คำถาม” อัน “ค้างคา”
ค้างคากลายเป็นความสงสัย กลายเป็นความแคลงคลางกังขาในความรู้สึก
จึงยากอย่างยิ่งที่ชะฟอกขาวให้บังเกิดได้อย่างง่ายดาย