E-DUANG : บทเรียน แหวนมารดา นาฬิกาเพื่อน กับกรณี อับดุลเลาะห์ อีซอมูซอ

กรณีการเสียชีวิตอย่างมีเงื่อนงำของ นายอับดุลเลาะห์ อีซอมูซอ 1 ในประชาชนลุ่มน้ำสายบุรี อาจกลายเป็นปัญหาเหมือนกรณีการ ถวายสัตย์ปฏิญาณตนได้

หากว่าไม่พยายามที่จะทำให้เรื่องกระจ่างสว่างแก่ใจของสังคมอย่างมีธรรมาภิบาลและอย่างโปร่งใส

ผู้มีอำนาจไม่ควรลืมสถานการณ์ในแบบอุทยานราชภักดิ์ ไม่ควรลืมสถานการณ์ในแบบ แหวนมารดา นาฬิกายืมเพื่อน ในกาล อดีตอย่างเด็ดขาด

เพราะยิ่งปกปิด ยิ่งกลบเกลื่อน ความสงสัยยิ่งแตกแขนง ชูช่ออรชรในความรู้สึกนึกคิดของชาวบ้าน

ในที่สุดก็กลายเป็น”เมล็ดพันธุ์”แห่งการระแวง แคลงใจ

 

วิถีการบริหารจัดการของปัญหาในแบบของอุทยานราชภักดิ์ ในแบบของแหวนมารดา นาฬิกายืมเพื่อน ดูเหมือนว่าจะประสบความสำเร็จ

ทั้งๆที่ในความเป็นจริงกลับกลายเป็นเช่นกับการต่อความยาว สาวความยืด

หรือเข้าลักษณะ “รักยาวให้บั่น รักสั่นให้ต่อ”

ถามว่าจินตภาพของสังคมที่มีต่ออุทยานราชภักดิ์เป็นอย่างไร ถามว่าจิตนภาพของสังคมที่มีต่อแหวนมารดา นาฬิกายืมเพื่อนเป็นอย่างไร

สะท้อนให้เห็นว่า “เมล็ดพันธุ์” ในทางความคิดที่เติบใหญ่อยู่ในความรู้สึกนึกคิดได้เป็นอย่างดี

แม้จะมีความพยายามจะฟอกขาวด้วยกระบวนการของคณะ กรรมการอันจัดตั้งขึ้นเอง หรือมีการสรุปออกมาจากคณะกรรมการป.ป.ช.ก็ตาม

ทั้งหมดนี้สัมพันธ์กับความชอบธรรม ทั้งหมดนี้สัมพันธ์กับภาพลักษณ์อย่างแนบแน่น

 

บทเรียนจากกรณี“ถวายสัตย์ปฏิญาณตน”ที่ดำเนินไปในลักษณะ เตะถ่วง น่าจะทำให้เกิดความสังวรณ์อย่างเป็นพิเศษต่อกรณี นาย อับดุลเลาะห์ อีซอมูซอได้เป็นอย่างดี

ปมเงื่อนอยู่ที่ “คำถาม” อัน “ค้างคา”

ค้างคากลายเป็นความสงสัย กลายเป็นความแคลงคลางกังขาในความรู้สึก

จึงยากอย่างยิ่งที่ชะฟอกขาวให้บังเกิดได้อย่างง่ายดาย