เหมือนกับว่าหากคสช.และรัฐบาลสามารถ”เลื่อน”วันเลือกตั้งจากที่เคยรับรู้กันว่าเป็นวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2562 ไปเป็นวันอื่นจะถือเป็นชัยชนะ จะถือเป็นความสำเร็จ

ถ้าดูจากท่าทีของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา หรือจากท่าทีของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ

คล้ายกับจะเป็นเช่นนั้น

ขณะที่กกต.แม้ว่าจะโอนอ่อนผ่อนปรนให้กับคสช.และรัฐบาลมาโดยตลอดแต่ก็พยายามต่อรองให้เป็นวันที่ตนเป็นฝ่ายกำหนดอย่างเต็มเปี่ยม

บนพื้นฐานที่แสดงความพร้อมในการจัดการเลือกตั้งแม้กระทั่งในวันที่ 24 กุมภาพันธ์ ก็ตาม

ตรงนี้ต่างหากคือ “แง่ง”อันมาจาก “กกต.”

 

ต้องยอมรับว่าภายในกระแสข่าว”เลื่อน”หรือ”ไม่เลื่อน”การเลือกตั้ง

กกต.เล่นบทพยายามต่อรอง ขณะที่คสช.และรัฐบาลเล่นบทรุกเปิดเผย

โดยส่งมือกฎหมายระดับ นายวิษณุ เครืองาม เข้าไปโอ้โลมปฏิโลม

ถามว่าภาพที่ปรากฏ ณ เบื้องหน้าสังคมเป็นอย่างไร

คำตอบเด่นชัดอย่างยิ่งว่า ความต้องการที่จะ “เลื่อน” มาจากคสช.และรัฐบาล และใช้กลไกที่เหนือกว่าของตนบีบต่อกกต.อย่างเต็มที่

เห็นได้จากการไม่ยอมประกาศ”พระราชกฤษฎีกา”อันเป็นอำ นาจโดยตรงของ “กกต.” เห็นได้จากการแสดงออกตรงๆว่าต้องการ”เลื่อน”

ยิ่งคสช.และรัฐบาลยืนกราน ยิ่งกกต.ประกาศความพร้อมใน การจัดการเลือกตั้งของตน สายตาย่อมมองไปยังคสช.และรัฐบาลด้วยความแคลงใจ

เท่ากับคสช.และรัฐบาลตกเป็น “จำเลย”

 

แม้คสช.และรัฐบาลจะมองว่าการผลักดันให้”เลื่อน”การเลือกตั้งจะ กลายเป็นแต้มต่อในทางการเมือง ไม่ว่า”รัฐบาล” ไม่ว่า “คสช.”

แต่เมื่อเข้าสู่กระบวนการของการเลือกตั้งอย่างเป็นจริงก็ไม่แน่เหมือนกันว่านี่จะเป็นผลดีต่อพรรคการเมืองในเครือข่าย

“สหบาทา”จากฝ่ายตรงข้ามต้องปรากฏขึ้นแน่นอน