สติ๊ก กับ สติก

คําว่า stick จากภาษาอังกฤษ เมื่อเขียนด้วยอักษรไทยมีทั้ง สติ๊ก และ สติก

คำว่า lipstick มีทั้งที่เขียนกันว่า ลิปสติ๊ก และ ลิปสติก โดยออกเสียงตรงตามที่เขียน หรือจะกล่าวอีกอย่างหนึ่งก็คือ ออกเสียงอย่างไรก็เขียนอย่างนั้น เหมือนกับคำว่า ฉัน ที่มีผู้เขียนทั้ง ฉัน และ ชั้น พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.๒๕๕๔ เก็บ ๒ คำนี้ไว้ว่า ลิปสติก และ ฉัน ตามลำดับ

ขอให้สังเกตว่า ในประโยค “ฉันชอบลิปสติกสีนี้” อาจจะมีผู้พูดว่า [ฉันชอบลิปสติกสีนี้] หรือ [ฉันชอบลิปสติ๊กสีนี้] หรือ [ชั้นชอบลิปสติกสีนี้] หรือ [ชั้นชอบลิปสติ๊กสีนี้] ก็ได้

การเขียนรูปตรงตามที่เก็บไว้ในพจนานุกรมจึงเป็นการเขียนอย่างกลางๆ ที่ไม่ทำให้สับสน

คําว่า sticker ก็มีทั้งที่เขียนว่า สติ๊กเกอร์ และ สติกเกอร์ ถึงแม้จะเขียนโดยไม่มีวรรณยุกต์กำกับก็ยังมีผู้ออกเสียงวรรณยุกต์ ขอให้สังเกตว่าคำนี้ไม่ว่าจะเขียนว่า สติกเกอร์ หรือ สติ๊กเกอร์ ส่วนใหญ่ก็จะออกเสียงกันว่า [สติ๊กเก้อ] พยางค์ท้ายเป็นคำเป็นจึงออกเสียงเป็นเสียงโท

ส่วนคำว่า หนังสติ๊ก ซึ่งไม่แน่ว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับคำว่า stick หรือไม่ มีรูปการเขียนเพียงรูปเดียว และออกเสียงได้เพียงอย่างเดียว พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.๒๕๕๔ เก็บความหมายไว้ว่า “เครื่องยิงชนิดหนึ่ง ทําด้วยแถบยางผูกติดกับสิ่งที่เป็นง่าม ซึ่งมักเป็นไม้ ยิงด้วยลูกกระสุนที่ตามปรกติเป็นลูกดินปั้นกลมๆ”

พจนานุกรม ไทย-อังกฤษ THAI-ENGLISH DICTIONARY ของ ดำเนิน การเด่น และ เสฐียรพงษ์ วรรณปก เก็บไว้ว่า

หนังยาง, หนังสติ๊ก rubber band

พจนานุกรม อังกฤษ-ไทย ENGLISH-THAI DICTIONARY ของ ม.ร.ว.สฤษดิคุณ กิติยากร เก็บไว้ว่า

rubber band หนังรัด, หนังสติ๊ก

พจนานุกรม NEW MODEL ENGLISH-THAI DICTIONARY ของ So Sethaputra เก็บไว้ว่า

rubber band ยางรัดของ

sling หนังสติ๊ก

พจนานุกรม Cambridge Advanced Learner”s Dictionary กล่าวไว้ว่า ภาษาอังกฤษแบบอเมริกันเรียกสิ่งนี้ว่า slingshot

คำว่า “หนังสติ๊ก” จึงน่าจะถือได้ว่าเป็นคำที่ไทยสร้างเอง โดยอาศัยแนวคิดจากความยืดของ “หนังยาง” หรือ “ยางรัดของ” มากกว่า “ง่าม” ซึ่งเป็นที่ผูกติดของแถบยาง และเมื่อเป็นคำที่ไทยสร้างขึ้นเอง จึงออกเสียงแบบที่คนไทยนิยม

คือ คำตายออกเสียงตรี

ขอบคุณที่มาของภาพประกอบจากเพจ หนังสติ๊ก slingshot