โลกหมุนเร็ว / เพ็ญศรี เผ่าเหลืองทอง [email protected]

 

ลำพูน เมืองไร้โฟม

 

เหลียวไปทางไหนมีแต่เรื่องหดหู่ใจ บ้านเมืองไร้ข่าวดีๆ วันนี้เปิดหนังสือพิมพ์ อ้าว เจอแล้วข่าวดี ลำพูนเมืองไร้โฟม

ภาพต้นไม้สองข้างทาง ถนนจากเชียงใหม่ไปลำพูนคือภาพจำติดตา ต้นยางนาสองข้างถนนเป็นภาพสัญลักษณ์ของลำพูนมาแต่ไหนแต่ไร ให้ความรู้สึกร่มรื่น ต้นยางนานี้เคยมีข่าวว่าจะถูกโค่นเพื่อขยายถนน เห็นข่าวแล้วหวาดเสียว แต่ในที่สุดนอกจากจะไม่ถูกโค่นแล้ว บัดนี้มีผ้าเหลืองห่มเพื่อปกป้องให้พ้นจากการโค่นทำลาย

ลำพูนเป็นเมืองเล็กๆ นิ่งสงบ มักจะเลยไปเที่ยวลำพูนเวลาที่ไปอำเภอสารภีที่คุ้นเคยเพราะสมาชิกครอบครัวเคยไปอยู่หลายปี ทำให้ได้ไปเยี่ยมเยือน ตรงถนนเชียงใหม่-ลำพูน ที่ตำบลหนองหอย ยังจำได้ว่ามีร้านขายอุปกรณ์เบเกอรี่ชื่อ ” เพื่อนครัว” ที่ชอบไปมาก เพราะมีอุปกรณ์เบเกอรี่นานาชนิด ร้านกว้างขวาง น่าเดินเล่นแบบที่แม้แต่กรุงเทพฯ เมืองศิวิไลซ์ก็ยังไม่มี

จากนั้นก็ต้องไปกราบพระธาตุหริภุญชัย

ลำพูนเป็นเมืองที่มีขนาดเล็กมากที่สุดในภาคเหนือ เดิมคือเมืองหริภุญไชย มีอายุเก่าแก่พันกว่าปี ปัจจุบันความเจริญแบบเมืองของเชียงใหม่ยังคืบคลานไปไม่ถึงลำพูน จึงสุขสงบ

แต่ก่อนนี้เรารู้จักลำพูนเพราะลำไย จำได้ว่ามีลำไยใส่เข่งมาขายสองข้างทาง สมัยที่ยังไม่กลัวความหวานของลำไย ก็ไปเลือกเอาจากเข่ง เลือกที่กรอบแห้ง หอมอร่อย

เพราะเป็นเมืองเล็กนี่เอง คนลำพูนจึงร่วมมือร่วมใจทำอะไรกันได้ไม่ยาก เหมือนประเทศสิงคโปร์ที่รัฐบาลสั่งเดินหน้าเรื่องอะไรก็พร้อมใจกันได้อย่างพร้อมเพรียง

เล็กก็มีประโยชน์แบบนี้

 

“ลําพูน จับมือ 57 อปท. เลิกใช้โฟมบรรจุอาหาร ต่อยอดแชมป์ ‘จังหวัดสะอาด'” อ่านข่าวนี้ในมติชนรายวันเมื่อวันที่ 5 มิถุนายน เหมือนฝันไป ไม่อยากเชื่อว่าแล้ววันหนึ่งก็จะมีกลุ่มคนที่รณรงค์ไม่ใช้โฟมอย่างจริงจัง

โครงการนี้เริ่มจากภาครัฐ เป็นโครงการต่อยอด หลังจากที่กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่นได้จัดให้มีโครงการบริหารจัดการขยะมูลฝอยชุมชน และจังหวัดลำพูนได้รับรางวัลชนะเลิศ “จังหวัดสะอาด” ทำให้ลำพูนได้รับโล่รางวัลรวมทั้งได้รับงบประมาณเพื่อขยายผลโครงการ

ดีจังนะคะ ได้โล่ แล้วยังได้เงิน ถ้าไม่มีเงินก็คงขับเคลื่อนต่อไปลำบาก มีเงินไปต่อยอดก็แช่มชื่นคึกคัก ทำให้คิดอะไรออก

ลำพูนจะปรับเปลี่ยนให้เป็นจังหวัดที่ปลอดโฟมทั้งในตลาดสด วัด โรงเรียน และนำวัสดุอื่นๆ มาใช้ (แล้วร้านอาหารกับบ้านเรือนจะร่วมโครงการด้วยหรือเปล่า รอฟังอยู่)

ตามข่าวนั้นจะมีการนำวิถีชีวิตรุ่นปู่ย่าตายายกลับมาให้เห็นกันอีก เช่นอาชีพขายใบตอง ใบจาก ที่เคยมีเมื่อ 20-30 ปีก่อน มาขายให้แม่ค้า แม่บ้าน ร้านขนม นำมาห่ออาหาร ห่อข้าวและขนม สนับสนุนให้ใช้ผลิตภัณฑ์จากวัสดุชีวภาพ ใช้วัสดุชานอ้อย มันสำปะหลัง ปาล์ม ผักตบชวา ฟางข้าว

ตามข่าวบอกว่าโครงการนี้จะทำในเดือนกันยายนที่จะถึง

อรรษิษฐ์ สัมพันธรัตน์ ผู้ว่าราชการจังหวัดลำพูนเป็นหัวเรือใหญ่

 

ผู้เขียนกำลังจะไปเชียงใหม่วันที่ 7 มิถุนายนนี้ เสียดายจริงที่โครงการยังไม่เริ่ม เลยไม่ได้ไปเป็นประจักษ์พยาน เอาใจช่วยให้ทำจริงจังนะคะ

เมื่อสักครู่ได้รับแรงบันดาลใจจากข่าวนี้ จึงถือแก้วใบใหญ่ เดินลงไปซื้อชาเขียวที่ร้านกาแฟใต้ถุนตึก กลับขึ้นมาบริโภคบนที่ทำงาน ดีใจได้ลดขยะไปหน่อย

สิ่งที่ตัวเองจะทดลองคือ ต่อไปนี้เมื่อจะลงไปซื้อเครื่องดื่มจะถือแก้วลงไปใส่ จะได้ไม่สร้างขยะ ถ้าเวลาเหลือเฟือก็จะติ๊กไว้บนกระดาษว่าแต่ละวันลดขยะไปเท่าไหร่

ความภาคภูมิใจคือโจทย์สำคัญของการช่วยกันลดขยะให้โลกใบนี้

น่าเชียร์ให้เมืองลำพูนทำสถิติไว้ว่าได้ลดขยะไปได้เท่าไหร่

ความน่ารักของเมืองลำพูนหรือเชียงใหม่อีกอย่างอยู่ตรงที่ เวลาไปซื้อของกินในตลาด ยังมีการใช้ใบตองกันอยู่ เวลาจะซื้อข้าวเหนียวนึ่ง ไส้อั่ว น้ำพริกหนุ่ม ใช้ถุงพลาสติกยังพอทน เพราะเนื้อพลาสติกไม่ชิ้นใหญ่มาก ไม่สร้างเนื้อที่ขยะมากเหมือนกล่องโฟม

บางทีไปนั่งกินขนมจีนน้ำเงี้ยวในตลาดสด ก็เจอใส่ถ้วยโฟมมา สู้บางร้านที่ใส่กะละมังเคลือบ หรือชามกระเบื้องไม่ได้ น่ากินกว่า

เราจะพบว่าร้านอาหารบางร้านในกรุงเทพฯ เลิกใช้กล่องโฟม หันมาใช้กล่องกระดาษแทน นอกจากจะลดขยะแล้ว ภาพลักษณ์ของร้านในเรื่องสิ่งแวดล้อมก็ถูกยกขึ้นโดยพลัน กลายเป็นร้านมีระดับ

 

เดี๋ยวนี้วัฒนธรรมเรื่องยกปิ่นโตไปซื้ออาหารได้สูญหายไปท่ามกลางความเร่งรีบของชีวิต ภาพหิ้วปิ่นโตขึ้นบีทีเอสดูจะไม่ค่อยเข้ากลมกลืนกันเท่าไหร่ รวมทั้งภาพหิ้วหม้อก๋วยเตี๋ยวไปซื้อก๋วยเตี๋ยวน้ำด้วย ถุงพลาสติกได้เคลื่อนเข้ามาแทนที่ทุกหนแห่ง

พูดถึงเรื่องนี้ก็นึกถึงภาพยนตร์อินเดียเรื่อง Lunch Box และนึกถึงความมหัศจรรย์ของการบริหารจัดการส่งอาหารกลางวันสไตล์อินเดียจากครัวของแม่บ้านสู่สำนักงานของสามีให้ทันเวลารับประทานอาหารกลางวัน ด้วยวิธีการแบบนี้สามีก็ได้รับประทานอาหารร้อนๆ ฝีมือศรีภรรยา และได้ลดขยะไปด้วย

ปิ่นโตน่ารักจะตายไป อยากให้หยิบปิ่นโตในตู้ออกมาใช้กันเยอะๆ ค่ะ