โคกสำโรง | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

โคกสำโรงโคกกระเทียมเสงี่ยมจิต

โมเดลลิ่งสิงสถิตไม่คิดหื่น

สังขารหนอไม่จีรังลุกนั่งยืน

สามโคกฝืนกิริยาเก็บอาการ

อาจตื่นเต้นแต่บกพร่องกะพร่องกะแพร่ง

สวาทแสร้งสบอุรานัยน์ตาหวาน

เก็บดอกรักฝากดอกโศกกะโหลกยาน

สู่วิมานสิมพลีรุจีรัตน์

เลื่อมสายรุ้งรุ่งพจีวิธีวิวิธ

เพียรพิชัยภัยพิชิตฉุนติดหมัด

เห็บกระโดดโทษถันพันธุรัต

วิถีทรรศน์มณีอภัยวินัยธร

มั่วนิดนิดมิตรรักจับหลักได้

นั่นเฮียไต๋นี้นุ่งเตี่ยวกระเจียวผ่อน

ไม่ผิดโผโผผินชินบัญชร

ทั้งดุนช่อนทำลาบเด็ดเอร็ดดี

โคกสำโรงโรงนาเถียงนาหนอง

เดือนสิบสองน้ำล้นเอ่อท้นปรี่

โคกหนองไหนไขน้ำประจำปี

ประจำเดือนเลื่อนที่ประจำวาร

แล้วจรไปเอ็นยูตรูตราจิต

สะโป๊คสะลิงอิงก์ลิชแสมสาร

เสมอโศกเสนอโคกหนองน้ำบาน

น้ำหนองซ่านขนลุกซู่ทั้งยูเอ็น

หัวร่อครื้นครืนครันสรรเสริญทั่ว

นี้คือครัวไทยโขลกสู่โลกเข็ญ

เสนอโคกสำโรงหนองสองประเด็น

หมอว่าเหม็นกระเด็นโศกโคกสำราญ! •