กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

ประดิษฐ์มนูธรรม

 

อารมณ์ดีอารีดังเนื้อย่างปิ้ง

สงบนิ่งค่อยค่อยลิ้มชิมเนื้อย่าง

บนถนนความชะแรถึงแก่คราง

บุษบาท่ารถจ้างคุณพุ่มพฤกษ์

พระมะเหลเถไถมะไหลถา

เขษมสาวนาดรคนนอนดึก

ตื่นแต่เช้ารุ่งอรุณละมุนนึก

อึกทึกคึกคักลัคนา

โหรว่าอย่างอีกโหนว่าถึงห้าอย่าง

ต้องทำใจเป็นกลางกลางดูอย่างว่า

การเดินทาง! ความฝัน! การจรรจา

มีจราจร! จริต! ความคิดนึก

ถึงประเสริฐมนูกิจประดิษฐ์ต่อ

มนูธรรมศาสตร์รอการตกผลึก

สุรทินอภิวัฒน์อึกทึก

ด้วยสุขุมลุ่มลึกวัฒนะ

มันสมองมองสมัยใหม่เสมอ

นำเสนอสู่สมรรถรัฏฐะ

เมื่อปักหมุดรุ่งอรุณอารยะ

ประกาศในชัยชนะประชาชน

ล้วนปรีดีปรีดาประชาชาติ

ประชาราษฎร์ได้ประโยชน์สมโภชผล

คงแต่เจ้าเต้าเจี้ยวลดเลี้ยวจน

ต้องจำนนจังหวะนะจังงัง

จาก 2475 ถึง 57

สังคมไทยยังตุเหร็ดเดินถอยหลัง

แปลกประยุทธ์ถนอมสฤษดิ์อนิจจัง

สิ่งที่หวังอย่างที่ใฝ่ยังไม่มี! •

 

 

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022