สุโขทัย | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

สุโขทัย

 

เย็นอากาศเย็นใจไมตรีจิต

โลก! ชีวิต! ความบรรเจิด! การเชิดฉิ่ง

การไตร่ตรองความดำริการติติง

เสือสมิงสิงห์สำออยคอยและรอ

ให้โชติช่วงชัชวาลประการหนึ่ง

อีกประเด็นก็ยังดึงดันหัวร่อ

ให้ตักน้ำทำตัวรดหัวตอ

กระทั่งฝ่อรู้ดีชั่วด้วยตัวตน

อยู่อย่างดีกินดีปลื้มปีติ

ในดำริรู้สังเกตมีเหตุผล

พลพยุห์ช่วยบำรุงผดุงพล

ในกมลแอบสะอื้นเมื่อมึนเมา

มะละแหม่งมะลักกามาเกิดก่อ

มะละกอดีชั่วก็ตัวเขา

มะเหลเถไถเถือกยังเสือกเดา

โลดระเร่าฟูฟ่องใกล้กองฟาง

อนึ่งองค์พระสัมมาช่วยยาจิต

ผลสัมฤทธิ์ข้างเขียงคือเคียงข้าง

กระดกกระดนโด่กระดางลาง

อางขนางอันขนงคงจะดี

สุขอุทัยอโณทัยไสวสว่าง

กระดำกระด่างกิระดังแผ่รังสี

รัศมีศีขรินทร์ปุ๋ยอินทรีย์

ต้องผูกปีปลดเปลื้องประเทืองกาย

เป็นไพร่ราบอาณาประชากรอบ

รัฐชายขอบเก็บจังกอบเป็นขอบข่าย

อุทัยสุขลุกนั่งยังสบาย

หรือใกล้ตายเต็มแก่แย่ละตู! •