กวีกระวาด : สรวงสวรรค์คือแหล่งซ่องสุมของทวยเทพ / เวิ้งหมาบ้า

ภาพต้นฉบับจากจิตรกรรมฝาหนังเทวดาบนสวรรค์ วัดราชาธิวาส

เวิ้งหมาบ้า

 

สรวงสวรรค์คือแหล่งซ่องสุมของทวยเทพ

 

สรวงสวรรค์คือแหล่งซ่อง                สุมทวย เทพพ่อ

เมามั่วกามาพจร                                 หกฟ้า

สมเสพอัจฉรารวย                               วิไลเรข

นมเต่งเต้าล้อมหน้า                             เบียดหลังฯ

 

ออกนามอินทร์เสกสร้าง               แดนอมร

จริงก่อนอสุรารัง                               สฤษฏ์ไว้

ผจญเทพเหล่าราญรอน                       เชิงศึก

ยึดเถื่อนขับอสูรไร้                             เปลี่ยนเจ้าของสวรรค์ฯ

 

กลเทพนึกอย่างแก้ว                    ประพาฬ

กวนเกษียรสมุทรบรรพ์                       หลอกลิ้น

กรอกอสูรสุราบาน                             เมาหลับ

ขืนขับพ้นสวรรค์สิ้น                            ยึดสรวงฯ

 

แล้วแต่งองค์ประทับไท้                 จอมเมรุ

ปกแผ่นผาหลวงครอง                          แห่งหั้น

เลี้ยงผีสี่วรุณกุเวร                               ธตรฐ ยมนา

ตีนเหยียบหมดชั้นฟ้า                           ข่มเหงฯ

 

ยังราคะกระหวัดเกี้ยว                   องค์อินทร์

เพลินเบิกเพลงสีซอ                             ค่ำเช้า

เข้าหอล่อนาริน                                  อสงขเยศ นับแฮ

เยียบ่พอเข้าปล้น                                เปลี่ยนนางฯ

 

อุกอาจล่วงเขตรล้ำ                     อาศรม สถานนา

ลวงอหลยาวาง                                 สู่ชู้

โคดมนักสิทธิ์ลม                               ปากสาป

จรโลดทั้งฟ้ารู้                                  เร่งเห็นฯ

 

ตราติดเป็นบาปบ้า                    บัดสี

นามสหัสนัยน์เป็น                            ผ่านฟ้า

แท้สหัสโยนี                                   เต็มร่าง

แขนเข่าพราวพริบหน้า                      แบ่งจ้าประจานหนฯ

 

สรวงสวรรค์ฤๅต่างซ่อง              สามานย์

ส่ำสัตว์นองบนปาน                         เบียดแป้ง

อุปโลกน์บอกกูหาญ                        กูเทพ แลนา

แท้ต่ำช้าหมดแล้ง                         สัตย์สิ้นศีลสยองฯ