จดหมาย/ฉบับประจำวันที่ 22-28 มิถุนายน 2561

จดหมาย

 

ขิงอ่อน

 

ขอเวที debate

ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่อยากให้มีการเลือกตั้งค่ะ

และก็คิดว่าท่านประยุทธ์ จันทร์โอชา เป็นนายกฯ ที่ดีคนหนึ่ง

แต่ฉันไม่ชอบที่เขาลิดรอนสิทธิเสรีภาพของประชาชน ของคู่แข่งทางการเมือง

อยากให้เปิดเวทีหาเสียงออก ให้พรรคการเมืองออกมาแถลงนโยบายต่างๆ

ให้ประชาชนได้รู้ ได้ตัดสินใจ

อยากขอโอกาสให้ท่านอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ได้มา debate กับท่านประยุทธ์ กับตัวแทนพรรคเพื่อไทย รวมทั้งท่านสุเทพ เทือกสุบรรณด้วย

4 คนนี้จะสามารถทำให้บ้านเมืองเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นได้หรือไม่กับยุคไทยแลนด์ 4.0

เพราะนายกฯ ประยุทธ์อยู่ ชาวรากหญ้าตาย

สนับสนุนแต่เทคโนโลยีกลุ่มนายทุนใหญ่ๆ ที่ไม่ใช่พวกทักษิณ ชินวัตร

ส่วนท่านอภิสิทธิ์ก็เป็นคนดี

และดิฉันเชื่อว่าเขาเก่งขึ้น ดูจากการให้สัมภาษณ์กับสื่อ

แต่ต้องดูนโยบายพรรคเขาว่าเขาพัฒนานโยบายในการบริหารประเทศรึยัง

ถ้าเอานโยบายประชานิยมของท่านทักษิณมาใช้ก็ไม่ผิดเพราะมันเป็นประโยชน์ต่อประเทศชาติมาก

และดิฉันเป็นคนหนึ่งที่รักท่านทักษิณมาก เพราะนโยบายในการบริหารประเทศของเขาดีเยี่ยม

แต่ช่วงหลังเขามีพฤติกรรมแย่ลง

แล้วมีข่าวปูดออกมาตลอดว่าเขามีปัญหาทุจริตมโหฬารประกอบกับม็อบเสื้อแดงที่มีคนตาย 99 ศพ ทำคนไทยฆ่ากันเอง

ดิฉันไม่รู้ตื้นลึกหนาบางว่าเป็นยังไงกันแน่

แล้วยังมีข่าวลือว่าเขาจะกระทำสิ่งไม่สมควรอีก

แต่ที่ดิฉันออกมาเขียนอีเมลนี้เพราะอยากเรียกร้องท่านประยุทธ์อย่าทำอย่างนี้

เปิดให้มีการแข่งขันกันหาเสียงเลือกตั้ง

ออกมาดีเบตกันอย่างอเมริกา ดูวิสัยทัศน์กัน

ท่านนายกฯ ก็เป็นคนเก่งคนหนึ่งถึงอยู่มาได้นานขนาดนี้ แต่อย่ามาใช้อำนาจทหารแบบนี้

จัดให้มีการเลือกตั้งให้เขาหาเสียงกัน

เปิดเวทีให้คนรุ่นใหม่บ้าง

อย่าให้เขาด่าว่าใช้พลังดูด และปิดกั้นการหาเสียง

การเลือกตั้งแบบนี้ ท่านอยู่มา 4 ปีแล้ว

แล้วพวกพรรคการเมืองก็ดีขนาดนี้ เขาเห็นประเทศตอนมีม็อบเป็นยังไง เขาก็ไม่เคลื่อนไหว

ปล่อยให้ท่านบริหารประเทศไปแบบนี้

แล้วท่านยังทำตัวเหมือนคนเห็นแก่ตัวแบบนี้เหรอ

ถ้าท่านได้อ่านอีเมลของฉัน ฉันหวังว่าท่านจะกลับไปคิดดู

เพราะดิฉันไม่ได้เข้าข้างใครเลย

ตอนนี้ดิฉันดูที่นโยบายแต่ละพรรค และตัวผู้นำ

ดิฉันรักทั้ง 4 คนเลย แต่ขอดูวิธีหาเสียง นโยบาย

และความจริงใจในการแก้ไขปัญหาประเทศชาติก่อนแล้วค่อยตัดสินใจ

ดิฉันอยากให้ชาวบ้านคิดอย่างนี้เหมือนกัน

เพราะต่างฝ่ายต่างก็ได้รับบทเรียนมาแล้ว

ประเทศไทยจะก้าวข้ามไปได้รึป่าวอยู่ที่พวกท่านแล้วค่ะ

น้องขิง

 

อ่านสำนวนแล้ว

ถึงจะเป็น “ขิง” แต่ก็คงไม่ใช่ขิงแก่

เป็น “ขิงอ่อน” ที่รสยังไม่จัดจ้านนัก

นักการเมือง ก็บอกรักทั้ง 4 คน

ไม่ใช่หลายใจ

หากแต่ต้องการฟังนโยบายก่อน

ค่อยตัดสินใจ–ถูกต้องที่สุด

ไม่ใช่เอาชนะกันแค่ “คณิตศาสตร์”

ใครดูดคนได้มาก ชนะ –อย่างนี้ไม่แฟร์ (มั้ง)

 

86 ปี

 

โลกาภิวัตน์ ก้าวไกล ไปถึงไหน

แต่คนไทย ยังคงเต้น เซ่นไหว้ผี

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ มากฤทธา บรรดามี

จงเมตตา ปรานี ทุกปีไป

 

น้าวนำใจ ให้ศรัทธา มหาศาล

ศิโรราบ กราบกราน ทุกสมัย

กับคำขวัญ ความมั่นคง อธิปไตย

ศาสน์กษัตริย์ รัฐไทย ดำรงมา

 

แปดสิบหก ปีไทย ไม่รู้หน

เสรีภาพ ถูกปล้น อยู่ถ้วนหน้า

ยิ่งโง่งม จมปลัก ศักดินา

ภายใต้เบื้อง บาทา เผด็จการ

 

โอ สวรรค์ จงสำแดง ได้แผลงฤทธิ์

ล้างผลพิษ กฎบัตร จากรัฐประหาร

สิทธิเสรี มีมา อย่าช้านาน

ดอกไม้บาน ด้วย “ประชาธิปไตย”

ตะวันออกเฉียงใต้

 

เป้าหมายที่ “ตะวันออกเฉียงใต้”

ส่งกลอนชิ้นนี้มา เป็นอีกเป้าหมายหนึ่ง

แต่ “ถูกเซ็นเซอร์” โดย บ.ก.

ด้วยเห็นว่า “เป้าหมาย” นั้น ชวนหวาดเสียว

แต่เมื่อ “รอ” สักระยะ

พร้อมกับมีการปรับ-แต่ง เนื้อบางส่วน

“แปดสิบหก ปีไทย ไม่รู้หน”

ก็พร้อมนำเสนอ

โดยมีเป้าหมายที่ “24 มิถุนายน 2475”

อย่างน่าอ่าน