วันที่ 6 ตุลาคม 2564 คุญหญิงสุดารัตน์ เกยุราพันธุ์ ประธานพรรคไทยสร้างไทย ได้โพสต์ข้อความร่วมรำลึกเหตุการณ์สังหารหมู่ในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์เมื่อวันที่ 6 ตุลาคม 2519 ซึ่งได้ครบรอบปีนี้เป็นปีที่ 45 ที่ถึงตอนนี้ยังคงไม่สามารถคืนความยุติธรรมให้กับผู้บาดเจ็บและสูญเสียการกระทำการอย่างทารุณโดยอำนาจรัฐและการปลุกระดมความเกลียดชังโดยฝ่ายขวาสุดโต่งได้ และยังคงเกิดเหตุซ้ำกับประชาชนที่เห็นต่างที่ต้องถูกปราบปรามอย่างรุนแรงจากรัฐว่า

“ร่วมกันป้องปราม ไม่ให้ประวัติศาสตร์อำมหิตต้องซ้ำรอย”

ดิฉัน และพรรคไทยสร้างไทย ขอร่วมรำลึกถึงดวงวิญญาณของผู้สูญเสียในเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519

ประวัติศาสตร์ 6 ตุลา 2519 ถือเป็นประวัติศาสตร์อำมหิต-ประวัติศาสตร์บาดแผลของสังคมไทย การชำระประวัติศาสตร์อย่างต่อเนื่อง เช่นที่มีการจัดทำเว็บไซต์ สารคดี การจัดตั้งพิพิธภัณฑ์ 6 ตุลา ไปจนถึงการจัดกิจกรรมเพื่อรำลึกถึงผู้สูญเสีย

ทำให้สังคมไทยต้องตระหนักร่วมกันว่า

“การที่ผู้มีอำนาจรัฐ ใช้อำนาจสั่งการ สังหารประชาชน เป็นเรื่องที่ไม่อาจยอมรับได้”

และ “การใช้ความรุนแรงทุกรูปแบบ ไม่ใช่หนทางในการหยุดยั้งความเห็นต่างทางการเมืองได้เลย”

ทว่าน่าเศร้า ที่การรำลึกถึงการสูญเสียที่เกิดขึ้นเมื่อ 45 ปีก่อน กลายเป็นเรื่องที่รัฐหวาดกลัว ต้องการไล่ล้างประวัติศาสตร์ให้หมดสิ้นไป

สวนประติมากรรมกำแพงประวัติศาสตร์ ประติมานุสรณ์ 6 ตุลา 2519 ที่ตั้งอยู่ในรั้วธรรมศาสตร์ ซึ่งเป็นสถานที่จัดงานรำลึกอยู่ทุกปี ในปีนี้ถูกปิดล้อมด้วยตาข่าย พร้อมติดป้ายประกาศ เป็นเขตก่อสร้างอันตรายห้ามเข้า

ครอบครัว และเพื่อนมิตรของผู้สูญเสียจะรู้สึกอย่างไร เป็นเรื่องอันไม่อาจประเมินค่าทางใจได้

พรรคไทยสร้างไทย ตั้งต้นด้วยการอาศัยหลักนิติรัฐ นิติธรรม สิทธิมนุษยชนและการเปิดพื้นที่ต่อความเห็นต่าง เป็นหลักยึด นี่ไม่ใช่แค่เป้าหมาย แต่เป็นวิธีการของพรรคด้วย

6 ตุลาคมปีนี้ เราจึงชวนคนไทย ร่วมกันป้องปราม ไม่ให้ประวัติศาสตร์อำมหิตต้องซ้ำรอย

ร่วมกันเรียกร้อง และยืนยันกับผู้มีอำนาจว่า

“รัฐต้องปฏิเสธที่จะใช้ความรุนแรงทุกรูปแบบเพื่อปิดปากประชาชนผู้เห็นต่าง และรัฐต้องเรียนรู้ที่จะรับฟังทุกความเห็นต่างให้เป็นเรื่องปกติ… เรื่องปกติในสังคมประชาธิปไตย”