วันที่ 16 เมษายน 2564 วรวัจน์ เอื้ออภิญญกุล แกนนำพรรคเพื่อไทย ได้ออกมาโพสต์ลงในเฟซบุ๊กระบุถึงสถานการณ์การระบาดของโควิด-19 ระลอก 3 ที่การระบาดของส่งผลถึงทุกคนว่า

หายนะของที่บ้าน!!!

ไม่เคยคิดว่า กว่า30ปี

ที่อยู่ในแวดวงของการเมือง

วันนี้ ผมจะได้เห็นน้ำตาไหลท่วมตัว

คนที่รอบๆข้าง

ในวันที่วิกฤตโควิดมาเยือนถึง

ประมาท!! ก็ใช่

ก็ใครจะรู้ว่าโควิดมันอยู่ตรงไหน

มันอยู่ใกล้ตัวมากกว่าที่คิด

ใส่หน้ากากกันมั้ย..”ใส่”

ล้างมือบ่อยมั้ย .. “บ่อย”

ใช้แอลกอฮอล์มั้ย “ใช้”

ใช้จนมือจะเปื่อยหมดแล้ว

แต่..เมื่อวันที่มันเข้ามาถึงคนในครอบครัว

มันเข้ามาติดคนที่บ้าน

มันเข้ามาติดคนใกล้ตัว

วันนี้ เราถึงรู้ว่า

ยังไงเราก็จะหนีมันไม่พ้นเลย

และซักวัน มันจะมาถึงตัวเรา “แน่ๆ”

หลายคน ที่เห็นเพื่อนรักติดโควิด

ภรรยา /สามี ติดโควิด

หรือบางคนลูกรัก/พ่อหรือแม่/ญาติสนิท

ติดโควิด มันเจ็บปวด

มันเป็นความเจ็บปวด ที่บอกไม่ถูก

วันนี้ น้ำตามันไหลตกในครับ

จะโทษใคร!!

โกรธตัวเองครับ!!!

โกรธตัวเอง ที่ปล่อยให้การเมืองมันมาถึงวันนี้

วันที่ประเทศได้รัฐบาล ที่ไม่มีประสิทธิภาพพอ

ในการบริหารจัดการโควิด และมันก็ยังจะอยู่กับเราไปอีกนาน… นานแสนนาน

วันนี้ มันถึงวันที่..

เราหนีมันไม่พ้นจริงๆแล้วครับ

ไม่ได้ว่าท่านรัฐมนตรี/ท่านส.ส.ว่าท่านเป็นคนทำให้โควิดแพร่กระจาย มันไม่ได้มีเฉพาะท่านครับ ท่านก็เป็นหนึ่งในผู้ประสบภัยเท่านั้น เพราะท่านก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน ว่ามันจะมาใกล้ตัวท่านขนาดนั้น

ไม่มีใครอยากจะเป็นผู้ติดโควิดหรอกครับ เพราะโควิดถึงจะหาย ไม่ตาย แต่ปอดมันจะถูกทำลาย และมันจะเป็นการทรมานไปชั่วชีวิต

ถึงท่านจะเป็นผู้พิพากษา วันหนึ่ง ท่านและครอบครัวท่านก็จะไม่พ้น โควิดก็จะมาเยือนท่าน ถึงบ้านท่าน “จนได้”

ถึงท่านจะเป็นทหารใหญ่ เป็นตำรวจ เป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ มันก็ไม่เคยเว้นท่าน

เพื่อนๆนักการเมืองครับ

วันนี้ ท่านเป็นท่านส.ส. เป็นท่านส.ว.

“โควิดมันก็ไม่เคยเว้นท่าน”เช่นกันครับ

วันนี้ ท่านอาจจะเห็นน้ำตา ของชาวบ้าน เห็นน้ำตาของคนที่ยังอยู่ไกลตัว

แต่..เชื่อผมเถอะครับ

อีกไม่กี่วัน มันจะมาถึงท่าน

และคนในครอบครัวท่านแน่

เชื่อผม..ท่านหนีไม่พ้นแน่ครับ

ตอนนี้ เรายังไม่รู้ว่า โควิด มันเป็นแล้ว

จะหายหรือเชื้อโควิดจะคงอยู่ในตัวเรา เหมือนเชื้อหวัด ที่เมื่อร่างกายเราอ่อนแอ เราก็จะกลับมาเป็นได้อีก ทุกปี ทุกปี ทุกปี

หายนะ มันมาเยือนแล้วครับ

หายนะ มันมาถึงที่บ้านแล้วครับ

ก็เห็นรัฐบาลที่มีผู้นำที่ไม่ค่อยเข้าใจการบริหารการเงินของประเทศ

เห็นการกู้เงิน มากมายมหาศาล

เห็นการใช้เงิน แต่ไม่มีประสิทธิภาพ

เห็นเศรษฐกิจล่มจม

ก็คิดว่า ทนเอา

เราทำอะไรเค้าไม่ได้

แต่วันนึง เมื่อการเลือกตั้งครั้งใหม่มาถึง

วันนั้น เชื่อว่า ประชาชนทุกคนจะลุกฮือขึ้น จะช่วยกัน และจะไม่ปล่อยให้คนที่ไม่มีประสิทธิภาพปกครองประเทศอีกแล้ว

แต่..วันนี้ มันไม่ทันแล้วครับ

ภัยของโควิด มันระบาดลึกมาก

ใกล้ตัวมากกว่าที่คิด

วันนี้ ชีวิตหลายคนพังพินาศ

ธุรกิจพัง

หน้าที่การงานพัง

ครอบครัวพัง

เงินในกระเป๋าแห้ง

ไม่เพียงแต่ สงกรานต์หายไป

ชีวิตประจำวัน ก็หายไป

ความสุขที่เคยมี ก็หายไป

อยากจะบอก”ลุง”ครับ

อยากจะบอกให้ลุงช่วยกรุณาลาออกเถอะครับ

การรวบอำนาจการบริหาร มันไม่ได้ช่วยอะไร มันมีแต่ทำให้ทุกอย่าง เลวร้ายขึ้นเรื่อยๆ

เพื่อนๆส.ส.ทุกท่านครับ

ถ้าไม่เห็นแก่ความที่เคยเป็นเพื่อนกันมา

จะช่วยกรุณาเห็นแก่ประชาชนที่รักท่าน

จะช่วยกรุณาช่วยบอก”ลุง”ซักคำว่า..

มันไม่ไหวแล้วครับ

ปล่อยประเทศไทยให้กลับคืนสู่สภาพเดิมเถอะครับ

ภัยเศรษฐกิจ ผมไม่ได้กลัวนะครับ

เพราะคิดว่าประเทศไทย

มีศักยภาพที่แข็งแรง

วันนึง ก็คงยังพอแก้ไขได้

แต่..วันนี้ ภัยโควิด มันรุนแรง

”ใกล้ตัว”เกินกว่าที่จะคาดคิด

ผมไม่อยากเห็นน้ำตา ประชาชน

ผมไม่อยากเห็นน้ำตา คนรอบๆข้าง

และผมก็ไม่อยากให้ท่านเห็นน้ำตา

“คนรอบๆตัวข้างๆท่าน “เช่นกัน

จบเถอะครับ

จบสถานการณ์แบบนี้เถอะครับ

ผมขออนุญาต วิงวอนท่าน แทนพี่น้องประชาชนคนไทยทุกคนนะครับ

วรวัจน์ เอื้ออภิญญกุล

คนที่ไม่อยากเห็นน้ำตาคนไทยไหลท่วมนองประเทศแบบนี้อีกแล้วครับ