หากไม่ย้อนกลับไปฟังและศึกษาคำถาม คำตอบระหว่างผู้สื่อข่าว กับ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ณ กระทรวงกลาโหม ให้รอบด้านและถ่องแท้

จะไม่เข้าใจหรอกว่าปัจจัยอะไรที่ทำให้ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ บังเกิดความหงุดหงิด

จุดสำคัญเป็นอย่างมากคือคำถาม “หากพรรคเพื่อไทยชนะ เลือกตั้งครั้งนี้ถือว่าสิ่งที่คสช.ทำมาทั้งหมดเสียของหรือไม่”

นั่นก็คือ ตรงคำว่า “เสียของ”

“ถ้าคิดว่าจะได้ 300 เสียงอย่างที่เขาพูดสื่อก็บอกมาว่าจะได้ 300 เสียง อยากให้สื่อพูดบ้างว่าสิ่งที่ทักษิณทำหรือพูด

ส่งผลกระทบต่อความมั่นคงอย่างไร”

 

เท่ากับชี้ให้เห็นว่า จำนวน 300 เสียงจากความคาดหมายของนาย ทักษิณ ชินวัตร สัมพันธ์กับ “ความมั่นคง” และต่อบทสรุปที่ว่า “เสียของ”อย่างแนบแน่น

เพราะหาก 300 เสียงเป็นจริง นั่นเท่ากับเป็นรูปธรรมของคำว่า “เสียของ”

อย่าลืมคำว่า “เสียของ”เกิดขึ้นได้อย่างไร

คำว่า “เสียของ” มาจากความรู้สึกที่ว่ารัฐประหารเมื่อเดือน กันยายน 2549 ล้มเหลว

ถามว่าอะไรคือรูปธรรมของคำว่า “เสียของ”

คำตอบ 1 เห็นได้จากชัยชนะของพรรคพลังประชาชนในการ เลือกตั้งเมื่อเดือนธันวาคม 2550

คำตอบ 1 ที่เจ็บปวดอย่างล้ำลึก เห็นได้จากชัยชนะของพรรคเพื่อไทยในการเลือกตั้งเมื่อเดือนกรกฎาคม 2554 โดยเฉพาะเมื่อ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ขึ้นดำรงตำแหน่งเป็นนายก รัฐมนตรี

นั่นคือที่มาแห่ง”กปปส.”และรัฐประหารเมื่อปี 2557

 

หากในการเลือกตั้งไม่ว่าเดือนกุมภาพันธ์ ไม่ว่าเดือนพฤษภาคมในปี 2562 พรรคฝ่ายอันเป็นพวกเดียวกับพรรคเพื่อไทยสามารถมี ส.ส.ได้ 300 อยู่ในมือ

นั่นเท่ากับ 250 ส.ว.แทบไม่มีความหมายอะไรเลย

คำถามที่ว่าเท่ากับคสช.”เสียของ”จึงสร้างความเจ็บปวดให้กับ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ อย่างที่สุด

จึงได้กลายมาเป็นปัญหา”ความมั่นคง”