พลันที่กัมปนาทแห่งระเบิดดังมาจากห้องวงษ์สุวรรณ โรงพยาบาลพระมงกุฏเกล้าฯ

พังเพย “ช้างสารชนกัน” ก็ปรากฏขึ้น

เพราะเรื่องของ “ระเบิด” เป็นเรื่องที่สะท้อนความสัมพันธ์อันสลับซ้อนไม่ว่าจะมองในด้านวิทยาศาสตร์ ไม่ว่าจะมองในด้านรัฐศาสตร์

ต้องมีคนประกอบ ต้องมีคนหาสาร

ยิ่งตำรวจระบุออกมาว่า มีสิ่งที่เรียกว่า “ไอซี ไทม์เมอร์” กำหนดเวลา

ยิ่งทำให้ประจักษ์ในความซับซ้อน

เมื่อมากด้วยความซับซ้อน ยิ่งทำให้ต้องสนใจไปยังรากฐานความเป็นมาเพราะพังเพยนี้ยังมีความต่อเนื่อง

ช้างสารชนกัน หญ้าแพรกก็แหลกลาญ

 

เหตุปัจจัยอะไรทำให้มองเห็นได้ว่ากรณี “ระเบิด” ดำเนินไปในลักษณะแห่ง “ช้างสารชนกัน”

1 เป็นระเบิดที่มิได้เกิดขึ้นโดดๆ

ตรงกันข้าม ไม่เพียงมีความสัมพันธ์ไปยังเหตุระเบิดเมื่อปี 2550 หลังรัฐประหารเดือนกันยายน 2549

หากแต่ยังดำเนินไปอย่างมีความต่อเนื่อง

ต่อเนื่องจากเมื่อวันที่ 5 เมษายน มายังวันที่ 15 พฤษภาคม แล้วก็วันที่ 22 พฤษภาคม

ขณะเดียวกัน 1 ยังเป็น “สถานที่” อันเป็นเป้าระเบิด

วันที่ 5 เมษายน บนถนนราชดำเนินกลาง วันที่ 15 พฤษภาคม ข้างโรงละครแห่งชาติ ท้องสนามหลวง

วันที่ 22 พฤษภาคม โรงพยาบาล “ทหาร”

 

เรื่องแบบนี้มิได้เป็นเรื่องของ “หญ้าแพรก” อย่างแน่นอน หากแต่เป็นเรื่องของ “ช้างสาร”

เพียงแต่เป็น”ช้างสาร”พันธุ์ใดเท่านั้น

การเลือกถนนราชดำเนินกลาง การเลือกใกล้กับสนามหลวง การเลือกห้องวงษ์สุวรรณ

แจ่มชัดอย่างยิ่งใน “เป้าหมาย” และ “ความต้องการ”

เชื่อได้เลยว่า “คสช.” ย่อมตระหนักรู้ว่าระเบิดมาจากไหน เชื่อได้เลยว่า พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ต้องคิดอย่างหนัก

“ช้างสาร” ย่อมรู้ใน “ช้างสาร” ด้วยกัน