| ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 21 - 27 เมษายน 2566 |
|---|---|
| คอลัมน์ | คนมองหนัง |
| ผู้เขียน | คนมองหนัง |
| เผยแพร่ |
“มิเชล โหย่ว” เจ้าของรางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม บนเวทีออสการ์ครั้งล่าสุด จากการสวมบทบาทในหนังเรื่อง “Everything Everywhere All at Once” เพิ่งเดินทางกลับประเทศบ้านเกิด และเปิดใจกับสื่อมวลชนมาเลเซียเป็นหนแรกสุด เมื่อวันที่ 18 เมษายน
หลังเธอสร้างประวัติศาสตร์ เป็นชาวมาเลเซียคนแรกที่ได้รับรางวัลตุ๊กตาทองของสหรัฐอเมริกา
สารสำคัญข้อแรกที่โหย่วสื่อออกมา ก็คือ การกล่าวยกย่องว่าความเป็นสังคมพหุวัฒนธรรมของประเทศมาเลเซีย ซึ่งประกอบด้วยประชากรจากหลากหลายกลุ่มชาติพันธุ์ ทั้งมาเลย์, จีน, อินเดีย และชุมชนอื่นๆ ได้สอนให้เธอ “เรียนรู้ที่จะโอบรับและอยู่อาศัยร่วมกับวัฒนธรรมของผู้คนกลุ่มอื่นๆ”
จนส่งผลให้เธอสามารถประสบความสำเร็จในฐานะนักแสดงระดับโลก
“ฉันคิดว่าสภาวะแบบนั้น เป็นรากฐานที่ทำให้ตัวเองกลายเป็นบุคคลของโลกและประชาคมนานาชาติ ในทุกๆ ที่ฉันเดินทางไป ฉันไม่ได้ตระหนักถึงความแตกต่าง แต่ฉันจะตระหนักถึงวิถีทางที่เราสามารถเรียนรู้จากคนอื่นๆ”
สารสำคัญประการถัดมาที่โหย่วเน้นย้ำอย่างจริงจัง คือ การกระตุ้นให้คนทำหนังและศิลปินชาวเอเชีย มุ่งสร้างสรรค์ผลงานใน “ระดับโลก” มากยิ่งขึ้น
“ฉันครุ่นคิดอยู่หลายครั้งหลายครา ว่าพวกเรามักกักขังตัวเองอยู่ในพื้นที่ปลอดภัย ซึ่งเราจะทำงานกับแค่ตลาด (ภายในประเทศ) ของตัวเอง เมื่อคุณทำหนังสักเรื่องหนึ่ง มันควรเป็นผลงานระดับโลก มันไม่ควรเป็นแค่ผลงานสำหรับตลาดนี้หรือตลาดนั้น เป้าหมายดังกล่าวจะบรรลุผลได้ ก็ต่อเมื่อเราพูดจาด้วยภาษาของโลก และเมื่อเรามุ่งมั่นพยายามอย่างต่อเนื่อง”
เจ้าของรางวัลออสการ์ให้สัมภาษณ์ว่าคนทำหนังเก่งๆ ในภูมิภาคนี้มีอยู่มากมายหลายคน และเธออยากร่วมงานกับคนเก่งเหล่านั้น
“ฉันอยากทำงานอย่างใกล้ชิดมากๆ กับผู้ผลิตภาพยนตร์เจ้าต่างๆ ที่นี่ (มาเลเซียและทวีปเอเชีย) ซึ่งเป็นกลุ่มคนที่สามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงได้ พวกเขาเป็นกลุ่มคนที่สามารถก่อให้เกิดความก้าวหน้าขึ้นได้”
เธอเชื่อมั่นว่าตนเองจะสามารถผลักดัน “ผลงานใหม่ๆ” จากวงการหนังเอเชีย ด้วยฐานะของ “โปรดิวเซอร์” (ผู้ควบคุมการผลิต) มากกว่าการเป็น “ผู้กำกับภาพยนตร์”
“ผู้กำกับภาพยนตร์จะไม่ได้ใช้ชีวิต ฉันรักชีวิตของตัวเองมากๆ ฉันรักงานโปรดิวซ์ (ควบคุมการผลิต) ฉันเคยทำงานประเภทนี้มาก่อน และตอนนี้ ฉันสามารถที่จะกลับมาทำมันได้อีกครั้ง
“ณ ตอนนี้ ฉันมีศักยภาพที่จะขยายแนวร่วมในการทำงานได้กว้างขวางขึ้น เพราะคนในวงการเริ่มหันมารับฟังฉัน และฉันก็รู้สึกชื่นชมในสิ่งที่คนทำหนังหลายรายจะสามารถเสริมสร้างความก้าวหน้าให้แก่วงการได้”
ทั้งนี้ โหย่วมีความใฝ่ฝันที่จะผลักดันให้วงการหนังเอเชียเขยื้อนไปอยู่ตรงแถวหน้าของอุตสาหกรรมภาพยนตร์โลก
โดยเธอเชื่อว่าคนทำหนังมาเลเซีย ตลอดจนคนทำหนังในประเทศเพื่อนบ้านข้างเคียงร่วมภูมิภาค อาทิ สิงคโปร์ ไทย ลาว กัมพูชา เวียดนาม และฮ่องกง ล้วนมีทรัพยากรเรื่องเล่าอันรุ่มรวย
สิ่งที่ต้องเร่งทำ ก็คือ การหาหนทางให้บุคลากรทางด้านภาพยนตร์จากประเทศเหล่านี้มีโอกาสมาร่วมมือกัน
“พวกเราทุกคนมีความเป็นหนึ่งเดียวกัน จงอย่าโดดเดี่ยวตัวเอง พวกเราคือเพื่อนร่วมงานกัน พวกเราคือนักเล่าเรื่อง โปรดมาทำงานร่วมกัน เพื่อสร้างสรรค์สิ่งที่ยิ่งใหญ่”
นี่คือสารและความท้าทายที่ “มิเชล โหย่ว” ส่งไปถึงบรรดาคนทำหนังเอเชีย (ซึ่งมีการระบุชื่อประเทศไทยเอาไว้ด้วย) •
| คนมองหนัง
สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj
— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022
