ขอแสดงความนับถือ

ขอแสดงความนับถือ

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 8 - 14 กันยายน 2566
คอลัมน์ขอแสดงความนับถือ
เผยแพร่

ถือเป็นเรื่องควรสนับสนุน

ที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม ลูกอีสานแท้ๆ “สุทิน คลังแสง”

ระบุว่าจะขอคำปรึกษาประเด็นเรื่องความมั่นคง จากศาตราจารย์เกียรติคุณ ด๊อกเตอร์สุรชาติ บำรุงสุข แห่งคณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

เพราะในนาทีนี้ “นักวิชาการ” ที่ติดตามเรื่องทหาร กองทัพและความมั่นคง ชั้นนำของประเทศ คงไม่มีใครพ้นจากอาจารย์สุรชาติไปได้

ดังนั้น การเป็นน้ำครึ่งแก้ว ที่พร้อมจะเติมเต็มมุมมองต่างๆ ของรัฐมนตรีกลาโหมลูกชาวบ้าน โดยเฉพาะจากอาจารย์สุรชาตินั้น

อาจทำให้ “สุทิน คลังแสง” สร้างประวัติศาสตร์เป็นรัฐมนตรีกลาโหมจากพลเรือนที่ดีที่สุดคนหนึ่งก็ได้

เมื่อกล่าวถึงอาจารย์สุรชาติแล้ว ใน “มติชนสุดสัปดาห์” ฉบับนี้ อาจารย์สุรชาติ จะเริ่มต้นบทความพิเศษ 3 ตอนจบ

เพื่อรำลึก อาจารย์นิธิ เอียวศรีวงศ์

เป็นการรำลึกถึง ผ่านมุมมองด้านความมั่นคง

อย่างที่อาจารย์สุรชาติเกริ่นนำไว้ว่า

“…ในช่วงปลายอายุของอาจารย์นิธินั้น

คำถามเรื่องทหารที่อาจารย์ตั้งปุจฉาทิ้งไว้ให้สังคมไทยต้องคิดอย่างมากคือ

ทหารมีไว้ทำไม?

คงปฏิเสธไม่ได้ว่า คำถามดังกล่าวมีพลังในทางสังคมอย่างมาก

และเมื่อใดที่มีปัญหาความไม่พอใจต่อกองทัพเกิดขึ้น ก็มักจะมีการหยิบคำถามนี้ขึ้นมาเป็นประเด็นในเวทีสาธารณะเสมอๆ

จนต้องถือว่า เป็นหนึ่งใน ‘คำถามยอดฮิต’ ที่อาจารย์นิธิตั้งไว้…”

พลิกอ่านโดยพลันที่หน้า 36-37

 

และเช่นกันเมื่อกล่าวถึงอาจารย์นิธิแล้ว

ขออนุญาตส่งท้ายด้วยจดหมายของ ปิยพงศ์ (เมืองหละปูน)

…คิดถึงอาจารย์

ท่านอาจารย์นิธิ เอี่ยวศรีวงศ์ ล่วงลับไปหลายสัปดาห์แล้ว

เปิด มติชนสุดสัปดาห์ ไม่เห็นคอลัมน์ประจำของอาจารย์นิธิแล้วใจหาย

ก่อนหน้านี้แม้จะหายไปบ้างบางสัปดาห์ ก็เป็นช่วงสั้นๆ ที่เกิดจากการเจ็บไข้ได้ป่วย

ผมเองนั้นได้ความรู้มากมายในด้านต่างๆ โดยเฉพาะทางด้านประวัติศาสตร์ การเมือง และการปกครอง จากคอลัมน์ของท่านอาจารย์

ศรัทธาเลื่อมใสในตัวของท่านอาจารย์มานานนมเต็มที

เคยเจอและพูดคุยกับอาจารย์นิธิ เพียงครั้งเดียว

คราวนั้นราวยี่สิบปีเศษมาแล้ว

ไปงานประชุมเพลิงศพของคุณแม่จันทร์นวล กาญจนกามล มารดาของคุณหมอวงศ์สว่าง กาญจนกามล และทันตแพทย์อุทัยวรรณ กาญจนกามล ที่สุสานใหญ่หลังโรงเรียนจักรคำคณาทร จังหวัดลำพูน (ฌาปนสถานกู่ช้าง)

ได้แสดงความเคารพท่านอาจารย์นิธิ ซึ่งผมศรัทธาและเลื่อมใสมานาน และได้พูดคุยกับท่านอาจารย์นานพอสมควร ก่อนจะถึงพิธีประชุมเพลิงศพ

ความศรัทธาที่เคยมีมาก่อนกับผลงานของท่านอาจารย์เพิ่มพูนมากขึ้นเมื่อได้พูดคุยกัน

ผมรักและศรัทธาในความเรียบง่ายของท่านอาจารย์นิธิอย่างบอกไม่ถูก

ท่านแต่งตัวธรรมดา ในชุดกางเกงขายาวและเสื้อแขนสั้นธรรมดา

รวมทั้งเมตตาและสุภาพที่ท่านแสดงต่อผู้อื่น

นี่หากไม่เคยรู้จักมาก่อน (ก่อนเจอตัวจริง) ก็คงไม่นึกว่า นี่แหละ ศาสตราจารย์ของมหาวิทยาลัย นักเขียนที่มีผลงานเป็นที่รู้จักกันทั่วประเทศ

หลังประชุมเพลิงเสร็จ และนั่งคุยกันอีกสักพัก ผมก็เดินไปส่งท่านอาจารย์ขึ้นรถกลับ

แล้วความประทับใจก็เพิ่มมากขึ้น

รถของอาจารย์ เป็นรถเก๋งคันเล็กๆ รุ่นค่อนข้างเก่า และสภาพของรถก็ค่อนข้างเก่า และดูเหมือนว่า จะเป็นรุ่นเก่าที่สุด และสภาพเก่าที่สุดของรถทุกคันที่มาในงาน

ความเรียบง่าย สมถะ สันโดษ หากมีในตัวของคนผู้ใด มีคุณค่าแก่ผู้คนและสังคมจริงๆ

แน่นอนความต้องการส่วนตัวของผู้ที่มีอุปนิสัยเช่นนี้ย่อมลดน้อยลง

ที่เหลือก็เจือจานกับผู้คนและสังคม ไม่ว่าทรัพย์สินหรือความรู้

แม้ท้ายสุดกระทั่งร่างกาย ท่านอาจารย์ก็มอบให้คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ นำร่างของท่านไปให้นักศึกษาแพทย์ศึกษาหาความรู้ เพื่อจะได้นำความรู้ไปช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ ร่วมโลกผู้เจ็บไข้ได้ป่วยกันต่อไป

ขอให้ท่านอาจารย์สู่สุคติ สรวงสวรรค์ พบแต่สันติสุขตลอดไป •