| เผยแพร่ |
|---|
การประกาศลงไปคลุกฝุ่นกับการเลือกตั้งระดับ”ท้องถิ่น”นำร่อง 17 จังหวัด กว่า 4,000 เขตเลือกตั้งทั่วประเทศโดย”คณะก้าวหน้า”ก่อการไหวสั่นเป็นอย่างสูงในทางการเมืองอยู่แล้ว
นี่พรรคก้าวไกลยังประกาศความพร้อมที่จะลุยการเลือกตั้งผู้ว่าฯกทม.ทั้งระดับบนและระดับล่างครบถ้วน
ทั้งหมดนี้มิได้เป็นเรื่อง”วัยรุ่น”ใจร้อน”ละอ่อน”การเมือง
ตรงกันข้าม นี่เป็น”ยุทธศาสตร์”ที่จัดวางมาแล้วตั้งแต่ยังอยู่ในโฉมแห่งพรรคอนาคตใหม่ เพียงแต่เมื่อพรรคอนาคตใหม่ถูกยุบตั้งแต่ยังก้าวเดินเตาะแตะ
ยุทธศาสตร์นี้จึงดำเนินไปอย่างแยกจำแนก พรรคก้าวไกลมุ่งหน้าวางรากฐานอยู่ในกทม.
ขณะที่คณะก้าวไกลพุ่งตรงไปยังการเลือกตั้งท้องถิ่น
ทุกอย่างดำเนินไปตามท่วงทำนองของ”อนาคตใหม่”ครบถ้วนทุกประการ
นั่นก็คือ ทฤษฎีประสานกับการปฏิบัติ
สังคมจึงเห็นภาพของ นายปิยบุตร แสงกนกกุล ลงไปในแต่ละจังหวัดทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ตามมาด้วย นายธนาธร จึงรุ่ง เรืองกิจ ลงไปภาคใต้
จากนั้น น.ส.พรรณิการ์ วานิช ก็ลงไปในหลายพื้นที่ทางภาคใต้ พร้อมกับโครงการ”สิ้มจี๊ด”เน้นเอสเอ็มอีส์ เน้นเศรษฐกิจชุมชน
ยังไม่ทันที่ความตื่นเต้นทางการเมืองจะจางจากหายไป นายปิย บุตร แสงกนกกุล ก็ขึ้นเหนือเริ่มที่ลำปาง ตามมาด้วยลำพูนแล้วจัดรายการคอมม่อน สกูล ขึ้นที่เชียงใหม่
ยุทธศาสตร์ยังอยู่ที่การเลือกตั้งระดับ”ท้องถิ่น”อย่างมั่นแน่ว ทวงคืนอำนาจจาก”ส่วนกลาง”ไม่แปรเปลี่ยน
เป้าหมายก็คือ ทะลายจุดแข็ง”รัฐราชการรวมศูนย์”
แต่ละยุทธวิธีของการเคลื่อนไหวล้วนรวมศูนย์ไปยังยุทธศาสตร์ ใหญ่ นั่นก็คือ สร้างความแข็งแกร่งให้กับท้องถิ่น สร้างจุดเปรียบเทียบระหว่างการเมืองใหม่กับการเมืองเก่า
ฝ่ายตรงกันข้ามอาจอ่านยุทธศาสตร์ของพรรคก้าวไกลประสานกับคณะก้าวหน้าทะลุปรุโปร่ง
เข้าทำนอง”ชนบทล้อมเมือง”แล้ว”ยึดเมือง”
แต่มิได้ด้วยกองกำลังติดอาวุธในแบบเดิม ตรงกันข้าม เป็นกองกำลังติดอาวุธในทางความคิด ในทางปัญญา
สร้างการเมืองใหม่ สร้างประชาธิปไตยที่อำนาจอยู่ที่ประชาชน
