บรรดา “กองเชียร์” รัฐบาล กองเชียร์ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา กำลังอยู่ในอารมณ์และบรรยากาศแห่งความชื่นมื่นเมื่อเห็นภาพ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา คู่กับ โดนัลด์ ทรัมพ์

แม้ว่าก่อนหน้านี้”กองเชียร์”จะเคยหงุดหงิดกับสหรัฐและกับ ประธานาธิบดี โดนัลด์ ทรัมพ์ มาบ้าง

ถึงกับชูภาพท่านสี จิ้น ผิง แห่งจีนขึ้นมาขู่

แต่เมื่อภาพอากัปกิริยาที่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา สำแดง ออกเมื่อได้ยืนถ่ายภาพเรียงเคียงคู่อยู่กับ โดนัลด์ ทรัมพ์ ความหงุดหงิดก็ปลาตนาการไป

กระนั้น เพียงภาพเดียวของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ถ่ายคู่กับ โดนัลด์ ทรัมพ์ ประเทศไทยก็ต้องจ่ายมหาศาล

เป็นจำนวนเงินกว่า 400 ล้านเหรียญสหรัฐ

 

ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ เพราะทุกการเคลื่อนไหวของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จะมี “มูลค่า” จะมี “รายจ่าย” ตามมาเสมอ

ไม่ว่าการเยือนจีน ไม่ว่าการเยือนญี่ปุ่น

ต้องยอมรับว่า การเข้าไปสนทนากับ เธเรซา เมย์ อย่างชนิดๆ เยส ๆ โนๆ มิได้เป็นเรื่องในทางการทูต หากแต่จะมีเรื่องในทางเศรษฐกิจตามมา

เหมือนกับการได้เข้าพบและสนทนากับมาครงที่ฝรั่งเศสก็ตามมาด้วยการอนุมัติซื้อเครื่องบิน มิใช่หรือ

นี่คือ ราคาของ “ภาพลักษณ์”

อันประเทศไทยจะต้องต่อรองและได้มาจากมหาอำนาจเช่น สหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร ฝรั่งเศส หรือแม้กระทั่งมหามิตร อย่างจีนก็ตาม

สะท้อนให้เห็นลักษณะการเมืองการทูตสมัยใหม่ว่าสัมพันธ์แนบแน่นอยู่กับผลประโยชน์ในทางเศรษฐกิจ เพียงแต่อำนาจการต่อรองจะอยู่กับใคร

อยู่กับ “เขา” หรือว่าอยู่กับ “เรา”

 

ภายในรอยยิ้มกว้างไม่ว่าจะมาจาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไม่ว่าจะมาจาก โดนัลด์ ทรัมพ์ จึงมีผลประโยชน์ดำรงอยู่อย่างแน่นอน

คำถามก็คือ ราคาเท่าไร

คำถามก็คือ เป็นผลประโยชน์ของเรา หรือว่าเป็นผลประโยชน์ของเขา

ใน”รายรับ”จึงตามมาด้วย”รายจ่าย”