สถานการณ์การเลือกตั้งกำลังสร้างปรากฏการณ์ในทางการเมือง

ซึ่งกลายเป็นโรคระบาด แพร่ขยาย กระจายออกไปในขอบเขตทั่วประเทศ ไม่ว่าจะเป็นที่เขตภาษีเจริญ ไม่ว่าจะเป็นที่ในย่านสุขุมวิทอันจอแจ

เด่นชัดยิ่งกว่านั้นก็คือ การเดินทางเข้าร่วมการชุมนุมที่ร้อยเอ็ด กาฬสินธุ์ อุดรธานี หนองคาย บึงกาฬ ขอนแก่น แต่ละแห่งเป็นเรือนหมื่นและหลายหมื่น

เป้าหมายก็เพื่อไปรับฟังการปราศรัยด้วยความเผ็ดร้อนของขุนพลนักพูดจากแต่ละพรรค

ไม่ว่าเพื่อไทย ไทยรักษาชาติ หรือ อนาคตใหม่

 

ขณะที่ฝ่ายความมั่นคง ไม่ว่า พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ไม่ว่า พล.อ.อภิรัชต์ คงสมพงษ์ ให้ความสนใจอย่างเป็นพิเศษไปยังกลุ่ม “คนอยากเลือกตั้ง”

ทั้งที่นัดพบกันบริเวณพื้นที่สกายวอล์ค อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ แยกราชประสงค์ รวมถึงอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย

ทั้งที่ประกาศรวมพลตามมหาวิทยาลัยหลายแห่ง ไม่ว่าจะเป็นที่มหาวิทยาลัยศิลปากร มหาวิทยาลัยขอนแก่น มหาวิทยาลัยบูรพา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

ทั้งๆการนัดเคลื่อนไหวของ”กลุ่มอยากเลือกตั้ง”มีจำนวนในระดับหลักร้อย ยังไม่เคยถึงหลักพัน

หากเทียบกับการชุมนุมในการปราศรัยแตกต่างกัน

การชุมนุมทางการเมืองเพื่อฟังนักพูดอย่าง ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง อย่าง คุณหญิงสุดารัตน์ เกยุราพันธ์ อย่าง นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์

รวมถึงนักการเมืองอย่าง นายจาตุรนต์ ฉายแสง นักการเมือง อย่าง นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ มากด้วยความเข้มข้น คึกคัก

เนื้อหาการปราศรัยเป็นการวิพากษ์ผลงานของคสช. ผลงานของรัฐบาลอย่างเด่นชัด ตรงไปตรงมา ไม่มีอ้อมค้อม

 

ไม่ว่าจะกำหนดวันเลือกตั้งอย่างไรเป็นในเดือนกุมภาพันธ์ เป็นใน เดือนมีนาคม

การเคลื่อนไหว”กลุ่มคนอยากเลือกตั้ง”อาจโรยราลงไป

แต่เด่นชัดอย่างยิ่งว่า การชุมนุมรับฟังการปราศรัยทางการเมืองมีแต่จะคึกคัก หนักแน่นและแผ่กว้างไปไพศาลในขอบเขตทั่วประเทศ

ทุกคำพูดพุ่งใส่”คสช.” พุ่งใส่”รัฐบาล”