แรกที่เกิดปรากฏการณ์ในแบบของ”ไทยไม่ทน”ประสานกับปรากฏ การณ์ในแบบของ”ประชาชนคนไทย”

เป้าหมายที่พุ่งใส่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา อาจไม่มีคำถาม

เพราะรับรู้อยู่แล้วว่าอุณหภูมิในทางสังคมและการเมืองนับแต่ปี 2563 กระทั่งปี 2564 ล้วนรวมศูนย์ไปยังความหงุดหงิดและไม่พอ ใจต่อ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

แม้จะสัมผัสได้ในความไม่เปลี่ยนแปลงใน”รูปแบบ”การเคลื่อน ไหวอันเป็นประดิษฐกรรมจากความจัดเจนของ นายจตุพร พรหมพันธุ์ และจาก นายนิติธร ล้ำเหลือ

กระนั้น พลันที่รูปการเคลื่อนไหวของ”ราษฎร” เสนอตัวเข้ามาในวันที่ 24 มิถุนายน ไม่ว่าจะเป็นที่บริเวณหน้ารัฐสภา เกียกกาย ไม่ว่าจะเป็นที่บริเวณสกายวอล์ค แยกปทุมวัน

การเปรียบเทียบ”บรรยากาศ”ของแต่ละ”ม็อบ”ก็ตามมา

ยิ่งเมื่อ นายสมบัติ บุญงามอนงค์ นำเสนอ”สมบัตทัวร์”ในรูปของ “คาร์ ม็อบ” ยิ่งสร้างความหลากหลายในทางโครงสร้าง

ภาพเปรียบเทียบต่อ”เนรมิตกรรม”แห่ง”ม็อบ”จึงหลากหลาย

 

ไม่ถูกต้องอย่างแน่นอน หากจะไปเรียกร้องต่อ นายจตุพร พรหมพันธุ์ หรือ นายนิติธร ล้ำเหลือ ให้นำเอากระสวนของ”ราษฎร” หรือของ นายสมบัติ บุญงามอนงค์ มาใช้

เพราะ นายนิติธร ล้ำเหลือ เติบโตมาจากพันธมิตรประชาชน เพื่อประชาธิปไตย ขณะที่ นายจตุพร พรหมพันธุ์ คือ พฤษภาทมิฬ

พฤษภาทมิฬก่อรูปขึ้นในเดือนเมษายน พฤษภาคม 2535 มาก ด้วยกลิ่นอายจากการเคลื่อนไหวในเดือนตุลาคม 2516 และในเดือน ตุลาคม 2519

พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย พัฒนาขึ้นมาอีกตั้งแต่ต้นปี 2549 ขณะที่มวลมหาประชาชนกปปส.การต่อยอดจากพันธมิตร

นี่ย่อมต่างอย่างสิ้นเชิงกับ”ราษฎร”และ”บอกอ ลายจุด”

 

การดำรงอยู่ของ”ไทยไม่ทน”ซึ่งตีคู่มากับ”ประชาชนคนไทย”คือภาพแห่งอดีตจากเดือนตุลาคม 2516 เรื่อยมาจากจนถึงมวลมหาประชา ชนก่อนรัฐประหารเดือนพฤษภาคม 2557

ไม่เหมือนกับการก่อรูปของ “คาร์ ม็อบ”อันเป็นพัฒนาการต่อจาก”แฟล็ชม็อบ”อย่างเด่นชัด

นี่คือการดำรงอยู่อย่างหลายหลากและมากด้วยสีสันแห่งการชุมนุมทางการเมือง