จดหมาย

ควันหลง

ปีใหม่ของไทย ทางราชการเปลี่ยนมาหลายครั้งหลายหน
แบบเก่าจริงๆ ก็เป็นวันที่ 13 เมษายน
ปฏิทินเก่าจะมีแผ่นเดียว ปัจจุบันปฏิทินดังกล่าวเลิกทำไปนานแล้ว
ขอพูดถึงนางสงกรานต์เสียหน่อย
กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์พระยาอนุมานราชธน ที่ท่านให้ความรู้ไว้ มา ณ ที่นี้ด้วย
นางสงกรานต์นั้นเป็นนางฟ้าอยู่บนสวรรค์ต่ำสุดของเมืองฟ้า
มีด้วยกัน 7 คน (ไม่ใช่องค์) เป็นธิดาของท้าวกบิลพรหม หรือท้าวมหาสงกรานต์
มีชื่อ มีวัน ดอกไม้ เครื่องประดับ อาหาร อาวุธ และพาหนะ ประจำตัวแปลกๆ แตกต่างกันออกไป
วันอาทิตย์ เป็นวันของนางทุงษ ทัดดอกทับทิม เครื่องประดับปัทมราช อาหารอุทุมพร (มะเดื่อ) อาวุธ จักร-สังข์ พาหนะ ครุฑ
วันจันทร์ นางโคราค ทัดดอกปีบ เครื่องประดับมุกดาหาร เสวยน้ำมัน อาวุธพระขรรค์-ไม้เท้า พาหนะ พยัคฆ์
วันอังคาร นางรากษส ดอกไม้บัวหลวง เครื่องประดับโมรา มีโลหิตเป็นอาหาร อาวุธ ตรีศูล-ธนู พาหนะ วราหะ
วันพุธ นางมัณฑา ดอกไม้ดอกจำปา เครื่องประดับไพฑูรย์ อาหารนมเนย อาวุธไม้เท้า-เหล็กแหลม พาหนะ คัสพะ
วันพฤหัสบดี นางกิริณี ดอกไม้ดอกมณฑา เครื่องประดับมรกต อาหารถั่วงา อาวุธ ขอ-ปืน พาหนะ กุญชร
วันศุกร์ นางกิมิทา ดอกไม้ดอกจงกลณี เครื่องประดับบุษราคัม อาหาร กล้วยน้ำ อาวุธ พระขรรค์-พิณ พาหนะ มหิงส์
วันเสาร์ นางมโหทร ดอกไม้ดอกสามหาว เครื่องประดับนิลรัตน์ อาหารเนื้อทราย อาวุธ จักร-ตรีศูล พาหนะ นกยูง
สงกรานต์ปีนี้ นางกิมิทา (วันศุกร์) ขี่มหิงส์ มาสาดน้ำให้เราชื่นฉ่ำอุรา
ดูตามปฏิทินเก่าแผ่นเดียว จะเห็นว่า นางฟ้าทั้ง 7 หน้าตาเหมือนกันหมด รูปร่างอรชรอ้อนแอ้น
จะแยกแยะได้ว่าคนไหนชื่ออะไร จะต้องดูที่เครื่องประดับ และพาหนะที่ขี่มา

ยุคสมัยนี้ ผู้มีอำนาจมากหน้าหลายตา ใครเป็นใครนั้น ใช้เกณฑ์ดูเดียวกันกับนางสงกรานต์
ผู้มีอำนาจมากให้ดูที่พาหนะ และดูที่เครื่องประดับ
รถหรูๆ ท่านไม่ต้องขี่เหมือนนางสงกรานต์ ท่านเพียงนั่งให้คนอื่นขับ
ถนนทั้งสามเลนมารองรับทางที่ท่านดำเนินไป
เครื่องประดับให้ดูที่นาฬิกาข้อมือเป็นหลัก สีเงินสีทอง ถ้าไม่ใช่แบรนด์โรเล็กซ์ และปาเต๊ะฟิลลิป อำนาจย่อมลดลง

มหาสงกรานต์ปีต่อไป นางมัณฑา (วันพุธ) ไม่รู้ว่าจะตรงกับวันของนางหรือเปล่า
แต่นางก็เต็มใจมอบอาวุธ (ไม้เท้า) ให้ผู้มีอำนาจในยุคสมัยนี้
ส่วนเหล็กแหลมเหมือนจะทิ่มแทงใจคนในวัยชรา ทั้งที่อาวุธนี้ของนางมัณฑา ไม่เคยมอบให้ใคร
ขอให้ท่านทั้งหลายมีความสุข
ผ่านน้ำสงกรานต์ที่นางกิมิทาสาสาดมา
ผมขอโทษ กายผมคงตายลงที่นี่
แต่ขอโอกาสให้ความคิดของผมสิ้นสุดลงที่กองบรรณาธิการมติชนสุดสัปดาห์
แล้วจะเขียนมาใหม่
“น้องโต้ง”

อาจจะช้าไปนิด
ด้วยจดหมาย “น้องโต้ง” ทุกฉบับ
รวมถึงฉบับนี้
กว่าจะมาถึง “มติชนสุดสัปดาห์”
ต้องผ่านตราประทับ “ตรวจแล้ว” พร้อมลายเซ็น เจ้าหน้าที่ผู้อ่าน

ใช่แล้ว น้องโต้ง ส่งออกมาจาก “แดนพิเศษ”
ข้อความคงจะมีอะไรมากนักไม่ได้
เพราะอาจติดระเบียบข้อบังคับ
มีแต่ความตั้งใจเท่านั้น ที่ทำให้จดหมายมีเสรีภาพ
โบยบินมาถึง “มติชนสุดสัปดาห์”
และเผยแพร่ให้ผู้คนได้อ่านกัน

อนึ่ง มีข่าวอาลัย
และข่าวดี
จาก “กฤษณ์ ประภาสะโนบล” ทายาทการ์ตูนนิสต์ “รงค์”
–ได้ส่ง รงค์ ประภาสะโนบล กลับสวรรค์
อย่างงดงาม เรียบร้อยแล้ว
–ส่วน “จุ่นกับทาร์ซาน”
จะยังคงขอปฏิบัติภารกิจในนาม “รงค์” ต่อไปตามความเหมาะสม