ร่าง | รัชศักดิ์ จิรวัฒน์

ประกวดเรื่องสั้นมติชนอวอร์ด 2024

 

1

เธอนึกไม่ถึงว่า ‘พวกมัน’ จะหาเธอเจอได้รวดเร็วเช่นนี้

เธอคิดพร้อมก้าวขึ้นบันไดให้เร็วขึ้น ยิ่งขึ้นไปสูงเท่าใด เธอยิ่งรู้สึกว่าขาทั้งสองข้างหน่วงหนักกว่าเดิมหลายเท่าคล้ายแรงโน้มถ่วงของโลกแปรปรวนผิดเพี้ยน เสียงฝีเท้าที่ตามมาเบื้องหลังใกล้เข้ามาทุกที ยิ่งเสียงเริ่มกระชั้นถี่และชัดขึ้น เธอยิ่งต้องก้าวให้ไวกว่าเดิม แม้รอบคอบและระมัดระวังตัวเพียงใด สุดท้ายเธอก็หนีไม่พ้นเงื้อมมือพวกมัน ความหวังที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่อย่างสงบเงียบเรียบง่ายพลันสิ้นสุดลง พวกมันคงไม่ยอมปล่อยเธอเป็นอิสระแต่โดยดี เธอย้ำกับตัวเองว่าจะไม่ยอมให้พวกมันจัดการเธอง่ายๆ เช่นกัน จะไม่ยอมให้ใครมากำหนดเส้นทางชีวิตของเธออีก

และที่สำคัญเธอต้องปกป้องสิ่งมีชีวิตที่กำลังเติบโตในร่างกายของเธอให้ดีที่สุด

 

2

ประตูหน้าบ้านเปิดออกและปิดลงดังปัง ชายร่างผอมสูงเดินฉับๆ เข้ามา วางรองเท้าหนังสีดำในตู้เก็บรองเท้า แล้วตรงไปที่บันได ก้าวขึ้นชั้นสองไปโดยไม่พูดไม่จา อริสามองตามเขาจนลับสายตาก่อนหันหน้ากลับมาดูรายการข่าวในโทรทัศน์ ทว่า สายตาเธอกลับทอดยาวไปไกลกว่านั้น จ้องลึกไปยังวันวานอย่างว่างเปล่าและเลื่อนลอย

นิวัตเป็นอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไร อริสารู้จักเขาดี ไม่สิ ก่อนหน้านั้นเขาเคยดีกว่านี้ อ่อนโยนและห่วงใยเธอมากกว่านี้ แต่ทุกอย่างกลับค่อยๆ เปลี่ยนไป

หลังแต่งงานได้ครึ่งปี อริสาก็ตั้งครรภ์ แต่เหมือนนิวัตจะดีใจมากกว่าเธอหลายร้อยเท่า เขาเกิดในครอบครัวคนจีนที่เคร่งครัดในขนบธรรมเนียมเก่าแก่และวาดหวังการมีลูกหลานสืบเชื้อสายเต็มบ้านเต็มเมือง ยิ่งนิวัตเป็นหลานคนโปรดของอาม่าด้วยแล้ว บุตรในครรภ์ของอริสาจึงกลายเป็นอัญมณีล้ำค่าของครอบครัวในทันใด ก่อนหน้านั้นอาม่าไม่เต็มใจให้นิวัตแต่งงานกับเธอเพราะเธอไม่ได้มีเชื้อสายจีน และปีเกิดของนิวัตกับเธอชงกัน อาม่าจึงไม่ต้องการให้ทั้งคู่ครองรักกันเพราะกลัวอยู่กันไม่ยืดยาว แต่นิวัตไม่ใส่ใจแถมเห็นเป็นเรื่องงมงาย ชีวิตคู่ของเขากับอริสาจะชื่นมื่นยืนยาวหรือร้าวฉานก็ขึ้นอยู่กับพวกเขาทั้งสองคน เมื่อไม่อาจทัดทานความรักของหนุ่มสาว อาม่าก็ตัดสินใจปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามลิขิตฟ้าดินและพยายามเข้าใจว่ายุคสมัยได้เคลื่อนเปลี่ยนไปแล้ว

การเป็นสะใภ้ในครอบครัวคนจีนทำให้อริสารู้สึกเกร็งจนกลัวในคราแรก ทุกครั้งที่นิวัตพาเธอไปพบญาติพี่น้องของเขาในวาระสำคัญ เธอมักประหม่าจนวางตัวไม่ถูก ไม่รู้จะพาตนเองไปยืนอยู่ตรงไหนหรือคุยกับใคร นอกจากอาม่า ป๊าและม้าของนิวัตแล้ว เธอแทบจดจำใครไม่ได้ โดยเฉพาะการใช้สรรพนามเรียกแบบจีนที่เธอไม่คุ้นเคย ไม่ว่าจะเป็น ตั่วแปะ ตั่วโกว หยี่โกว ซาโกว และอีกสารพัด แต่ละคนถูกแทนค่าด้วยชื่อเรียกที่จำแนกยิบย่อยตามฝักฝ่ายและลำดับชั้นความสัมพันธ์ราวรากไม้ที่รากแก้วรากฝอยแตกแขนงอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เธอโล่งใจที่นิวัตเลือกแยกครอบครัวออกมาและซื้อบ้านในหมู่บ้านจัดสรรแห่งหนึ่ง ไม่อย่างนั้นเธอคงกระอักกระอ่วนใจไม่น้อยที่ต้องอยู่ร่วมบ้านกับวงศาคณาญาติของสามี แม้หลายคนจะดีกับเธอไม่น้อย แต่บางคนก็บึ้งตึงและมองเธอเป็นส่วนเกิน โดยเฉพาะอาม่าที่ยังปักใจเชื่อว่าปีเกิดของเธอชงกับนิวัตและอาจนำความวิบัติมาสู่ครอบครัว ทว่าความพลิกผันเกิดขึ้นเมื่ออริสาตั้งครรภ์ อาม่าเอ็นดูเธอมากขึ้นราวกับการปฏิสนธิของทารกน้อยคือดวงแก้วจากสรวงสวรรค์

และหากลูกในครรภ์ของเธอเป็นผู้ชาย เธอคงกลายเป็นหลานสะใภ้คนพิเศษไปโดยปริยาย

 

3

ตั้งแต่วันที่เธอหนีออกมาได้ เธอก็ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย พยายามทำตัวเองให้ไร้ตัวตนที่สุดเพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจของผู้คน เธอเช่าห้องพักในอพาร์ตเมนต์ย่านชานเมือง นานๆ ครั้งจึงออกไปข้างนอกเพื่อซื้อหาของใช้จำเป็น โดยเฉพาะของใช้ของเจ้าตัวน้อยที่ใกล้ออกมาเผชิญโลก เธอคิดคำนวณไว้แล้วว่าวันไหนเวลาใดจะเป็นวันที่เธอให้กำเนิดลูกน้อย และวันนั้นก็ใกล้เข้ามาทุกที ยิ่งสิ่งมีชีวิตในครรภ์เติบโตมากขึ้นเท่าใด เธอก็ยิ่งตื่นเต้นดีใจระคนหวาดกลัวมากขึ้นตามไปด้วย เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าความรู้สึกเช่นนี้จะเกิดขึ้นกับเธอได้ แต่ยิ่งวันเวลาคล้อยเคลื่อนเลื่อนไป ความรักความผูกพันที่มีต่อเจ้าตัวน้อยในร่างกายก็ยิ่งขยายขนาดเพิ่มขึ้นทุกนาที

หลังจากอยู่ที่นี่ได้เดือนเศษ เธอเริ่มสังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่างรอบข้าง คุณป้าเจ้าของห้องเช่าที่ประจำอยู่ออฟฟิศชั้นหนึ่งเริ่มมองเธอด้วยสายตาเคลือบแคลงสงสัย ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้หล่อนมักยิ้มแย้มและถามไถ่ทุกข์สุขเธอแทบทุกครั้งที่เดินสวนกัน ชายหนุ่มเจ้าของร้านชำในซอยถัดไปดูเงียบขรึมกว่าที่เคยเมื่อเห็นเธอแวะมาซื้อของ ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเขาชวนเธอคุยเป็นประจำ และไม่กี่วันก่อน น้องนักศึกษาห้องใกล้ๆ กันก็มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนรีบไขกุญแจเข้าห้องด้วยความลุกลี้ลุกลนราวเห็นปีศาจร้าย ทั้งหมดนี้ทำให้เธออดกังวลไม่ได้ว่า ‘พวกมัน’ อาจตามรอยมาถึงตัวเธอแล้ว

ความกระจ่างปรากฏชัดแก่เธอในวันนี้เอง เธอรู้สึกเหมือนมีคนเฝ้ามองอยู่ตั้งแต่เธอเดินออกจากร้านขายของ ระหว่างที่เดินกลับมาอพาร์ตเมนต์ เธอได้ยินเสียงฝีเท้าใครบางคนไล่ตามหลังมา ทว่า เมื่อหันกลับไปมอง มีเพียงความว่างเปล่าเท่านั้นที่เผยโฉมให้เห็น บางทีเธออาจคิดมากไปเอง เธอรีบก้าวเท้าให้ไวขึ้น คิดในใจว่ายิ่งถึงห้องพักเร็วเท่าใดยิ่งดี

เธอโล่งใจเมื่อพาตัวเองมาถึงอพาร์ตเมนต์อย่างปลอดภัย เดินฉับๆ ผ่านประตูด้านหน้าและพุ่งตรงไปยังลิฟต์ทันที เมื่อถึงหน้าลิฟต์เธอถึงกับชะงักเมื่อเห็นป้ายกระดาษแปะอยู่ที่ประตูลิฟต์ทั้งสองตัว ข้อความบนป้ายเขียนว่า ‘ลิฟต์ขัดข้อง’ ความงุนงงถาโถมใส่เธอทันใดเมื่อนึกได้ว่าเมื่อครู่เธอยังใช้ลิฟต์ลงมาได้ตามปกติอยู่เลย ยังไม่ทันตั้งสติและลำดับความคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไป เธอก็เห็นชายในชุดสูทสีดำสามคนเดินผ่านประตูด้านหน้าเข้ามา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าชายทั้งสามพุ่งเป้ามาที่เธอ

‘พวกมันตามรอยมาถึงตัวฉันแล้วจริงๆ’ เธอบอกตัวเองพลางหมุนตัวแล้วก้าวขึ้นบันไดที่อยู่ด้านหลังอย่างไม่รีรอ

 

4

เมื่อตั้งครรภ์ได้สองเดือนเศษ นิวัตก็บอกให้อริสาลาออกจากงาน เขาอยากให้เธอเป็นแม่บ้านและทำหน้าที่คุณแม่เต็มเวลา เขาเชื่อมั่นว่าด้วยตำแหน่งและเงินเดือนของเขาในตอนนี้ เขาจะเลี้ยงดูอริสาและลูกได้อย่างไม่ลำบากยากเย็น ในวัยสามสิบต้นๆ เขาพาตัวเองขึ้นสู่ตำแหน่งผู้บริหารของบริษัทไอทีชั้นนำแห่งหนึ่งได้อย่างสง่างาม เขามั่นใจว่าอีกไม่กี่ปี เขาจะขึ้นไปยืนในตำแหน่งที่สูงกว่านี้ได้ อริสาเองก็ยินดีลาออกจากงานตามคำขอของสามีอยู่แล้ว เธอเต็มกลืนฝืนทนมานานกับงานประจำที่ทำอยู่ ผู้จัดการฝ่ายการตลาดของบริษัทอุปกรณ์กีฬาต่างชาติรายใหญ่อาจดูดีและโก้เก๋ แต่ก็แลกมาด้วยความเครียดและการแข่งขันอย่างเอาเป็นเอาตายทั้งกับบริษัทคู่แข่งและคนในองค์กรเดียวกัน เมื่ออยู่ในห้องประชุม เพื่อนร่วมงานแสนดีมักกลายร่างเป็นหมาป่าพร้อมรุมทึ้งและฉีกกระชากเนื้อหนังของกันและกันอย่างไม่ปรานี กว่าการประชุมแต่ละครั้งจะสิ้นสุด อริสาก็ลายพร้อยไปด้วยรอยขย้ำและออกจากห้องประชุมพร้อมร่างโชกเลือด เธอมั่นใจว่านิวัตพร้อมดูแลเธอและลูกให้อยู่ได้อย่างสุขสบาย และเธอก็พร้อมทำหน้าที่แม่และเมียอย่างสุดกำลัง และเมื่ออริสายื่นใบลาออกอย่างเป็นทางการ เพื่อนร่วมงานหญิงบางคนค่อนขอดว่าเสียเชิงเวิร์กกิ้งวูแมนผู้มาดมั่น พอพ่ายแพ้ในสังเวียนการงานก็กลับไปตายรังฝังตัวเองอยู่ในจารีตของการเป็นแม่และเมียในสังคมปิตาธิปไตยอันคร่ำครึ อริสายิ้มเหยียดในใจเพราะไม่อยากสวนกลับไปว่านั่นอาจเป็นข้ออ้างคมๆ ของผู้หญิงที่ไม่มีผู้ชายเอาก็ได้ (แต่ไม่นานหลังจากนี้ เธอกลับรู้สึกว่าเธอกลายเป็นผู้พ่ายแพ้จริงๆ)

จนกระทั่งวันหนึ่งในเดือนที่สี่ของการตั้งครรภ์ อริสาปวดท้องอย่างรุนแรง เธอทนไม่ไหวจนต้องเอนตัวนอนบนเตียงโดยหวังว่าอาการจะทุเลา ทว่า มันกลับทวีความหนักหน่วงขึ้น เธอรู้สึกเหมือนมีมือล่องหนล่วงล้ำเข้าไปภายในและบิดตับไตไส้พุงของเธอ บิดซ้ำๆ หลายสิบรอบแล้วกระชากอย่างสุดแรง เธอกรีดร้อง ร่างกายบิดงอด้วยความเจ็บปวดสาหัส อริสาพยายามโทร.หานิวัต แต่เขาไม่รับสาย เขาโทร.กลับมาเมื่อเวลาผ่านไปแล้วครึ่งชั่วโมง สุดท้ายเขากลับมาถึงบ้านในอีกหนึ่งชั่วโมงต่อมาเพื่อเป็นประจักษ์พยานการบิดเบี้ยวของโชคชะตา

ดวงแก้วจากสรวงสวรรค์แตกสลายต่อหน้าเมื่อเขาพบอริสาสลบไสลบนเตียงนอนพร้อมคราบสีแดงเข้มแผ่กระจายบนผ้าปูที่นอนเป็นวงกว้าง

 

5

เสียงฝีเท้าของชายทั้งสามไล่กวดเธอมาติดๆ นั่นทำให้เธอต้องเร่งความเร็วยิ่งกว่าเดิม แต่ละขั้น แต่ละชั้นที่ผ่านไปช่างยาวนานและหนักหน่วง น้ำหนักของสิ่งมีชีวิตที่โอบอุ้มในครรภ์ทำให้เธอเชื่องช้าลงไปอีก แต่เธอก็กัดฟันฮึดสู้ สัญชาตญาณการปกป้องลูกน้อยที่ไม่เคยมีกลับแสดงตัวตนออกมาอย่างเปิดเผย ยามนี้เธอไม่ได้คิดถึงตัวเอง แต่พยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ลูกของเธอปลอดภัย

เธอประเมินไว้บ้างแล้วว่าวันหนึ่ง ‘พวกมัน’ ต้องหาเธอเจอ แต่นี่มันรวดเร็วเกินไป เธอหวังว่าอย่างน้อยขอให้เธอได้คลอดลูกออกมาก่อน จากการคำนวณของเธอ ลูกน้อยจะคลอดออกมาภายในบ่ายวันนี้ เธอควรให้กำเนิดลูกในสภาพแวดล้อมและบรรยากาศที่เหมาะสมและปลอดภัย ไม่ควรอยู่ในสภาวะลุกลี้ลุกลน หลบหนีการตามล่าแบบนี้ แน่นอนว่าพวกมันคงไม่ปรานีเธอ คงไม่รีรอหรือละล้าละลังเพื่อเห็นอกเห็นใจคนอย่างเธอ สำหรับพวกมัน ลูกค้าย่อมมาเป็นอันดับหนึ่ง เพราะพวกเขานำเงินทองและผลกำไรมหาศาลมาสู่องค์กร เธออาจเป็นความสำเร็จที่ช่วยเพิ่มพูนชื่อเสียงและทรัพย์สินให้พวกมัน หรืออาจเป็นความล้มเหลวที่ทำให้พวกมันขาดทุนย่อยยับก็ได้

แต่ที่แน่ๆ คือพวกมันคงไม่ปล่อยให้เธอกลายเป็นการลงทุนที่สูญเปล่าเป็นแน่

 

6

อริสานอนพักฟื้นที่โรงพยาบาลอยู่เกือบหนึ่งสัปดาห์ท่ามกลางเศษซากความหวังที่แตกสลาย การสูญเสียลูกคนแรกอย่างฉับพลันทำให้เธอหมุนคว้างและคล้ายถูกเหวี่ยงลงสู่หุบเหวของความแพ้พ่าย ตั้งแต่มานอนที่โรงพยาบาล นิวัตแวะมาหาไม่กี่ครั้งและแทบไม่คุยกับเธอเลย อริสาคาดว่าจิตใจของเขาคงแหลกสลายไม่น้อยไปกว่าเธอ

หลายปีหลังจากนั้น ความพยายามมีลูกอีกครั้งไม่เคยสำเร็จ ไม่ว่าจะปรึกษาแพทย์ผู้เชี่ยวชาญกี่ราย จะพึ่งพาเทคโนโลยีทางการแพทย์มากแค่ไหน แต่ความล้มเหลวและผิดหวังยังดำรงอยู่คู่พวกเขาเสมอ ยิ่งเวลาผ่านไป ความหวังของอริสากับนิวัตยิ่งริบหรี่เจียนดับ อายุที่มากขึ้นมาพร้อมกับความกดดันที่เพิ่มขึ้นบนบ่าของอริสา เธอถูกอาม่าหมางเมินอีกครั้ง เมื่อไร้ลูกหลานสืบสกุล หลานสะใภ้คนพิเศษก็กลายเป็นคนไร้ค่า เธอกลายเป็นสิ่งของชำรุดที่ไม่อาจซ่อมแซมให้ใช้งานได้อีก นิวัตก็ทนทุกข์จากความคาดหวังของครอบครัวเช่นกัน ป๊ากับม้าถามไถ่เรื่องลูกเป็นอย่างแรกเมื่อพบหน้ากัน เขากลายเป็นพี่ชายคนโตที่ไร้ทายาทสืบสกุลในขณะที่น้องๆ เริ่มมีลูกตัวน้อยในอ้อมแขนให้ประคบประหงมกันแล้ว

บางครั้งนิวัตหงุดหงิดจนพาลโทษว่าเป็นความบกพร่องของเธอ การแท้งลูกคนแรกทำให้ร่างกายเธอไม่สมบูรณ์จนให้กำเนิดลูกไม่ได้ แม้ทั้งเจ็บทั้งน้อยใจ แต่อริสาก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าสิ่งที่เขาพูดสมเหตุสมผลไม่น้อย นิวัตพูดคุยกับเธอน้อยลงและเหมือนเขาหมกมุ่นกับการงานยิ่งกว่าเดิม เมื่อไร้ความสามารถในการให้กำเนิดบุตร เธอก็แทบไร้ตัวตนและอาจถึงขั้นเป็นภาระในชีวิตเขา

แต่แล้ววันหนึ่งขณะอริสาอ่านข่าวสารผ่านโซเชียลมีเดีย แสงรำไรก็ลอดผ่านความมืดมัวสาดส่องให้เธอเริ่มเห็นหนทางข้างหน้าชัดขึ้น ข่าวเกี่ยวกับเทคโนโลยีใหม่ล่าสุดที่เพิ่งเปิดตัวไม่นานนี้อาจทำให้เศษซากความหวังที่แตกสลายก่อตัวเป็นรูปร่างขึ้นได้ใหม่

อาจทำให้เธอมีทายาทให้นิวัตได้และเป็นคนที่มีคุณค่าสำหรับเขาอีกครั้ง

 

7

แดดบ่ายร้อนแรงส่องแสงเสียดแทงสายตาเมื่อเธอขึ้นมาถึงดาดฟ้าของตึก นี่เป็นทางออกที่เหลืออยู่ทางเดียวของเธอ การหนีกลับห้องพักเท่ากับพาตัวเองเข้าสู่มุมอับและทำให้พวกมันเข้าถึงตัวเธออย่างง่ายดาย บนดาดฟ้าแห่งนี้ เธอมองเห็นอาคารและบ้านเรือนใกล้เคียงซึ่งเธอคำนวณไว้แล้วว่าด้วยพละกำลังของเธอตอนนี้ เธออาจป่ายปีนลัดเลาะหาทางหนีต่อไปได้

เธอได้ยินเสียงฝีเท้าของชายชุดดำทั้งสามใกล้เข้ามาทุกที เธอต้องรีบตัดสินใจว่าจะหลบหนีไปทางไหนเพื่อให้เธอและลูกปลอดภัยที่สุด แต่แล้วทันใดนั้นเธอก็รู้สึกถึงความแปลกแปร่งบางอย่างบริเวณท้องของเธอ รู้สึกถึงความเคลื่อนไหวภายในอันประหลาด คงได้เวลาแล้วสินะ เธอบอกตัวเอง

พลันนั้นชายทั้งสามก็เปิดประตูชั้นดาดฟ้าเข้ามาในที่สุด เธอหันไปเผชิญหน้าและจ้องมองพวกเขาด้วยสายตาที่ไร้ความประหวั่นพรั่นพรึง

 

8

เหมือนทุกอย่างกำลังดำเนินไปด้วยดี ความหวังของอริสากับนิวัตที่เคยแตกสลายกำลังได้รับการเยียวยาและเริ่มก่อตัวเป็นรูปร่างขึ้นใหม่ จากความฝันที่วาดไว้ในจินตนาการ บัดนี้เริ่มกลายเป็นตัวเป็นตน เป็นแก่นสารอันเด่นชัดให้มองเห็นและสัมผัส ทว่า ความหวังนั้นคล้ายหมอกยามเช้าที่ไม่นานก็พลันมลายหายไปเมื่อแสงแดดมาเยือน

วันนั้นผู้บริหารของบริษัทติดต่อขอพบเธอกับนิวัตอย่างเร่งด่วน เมื่อเห็นสีหน้าพวกเขา เธอรู้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ แล้วก็จริงดังคาด ผู้บริหารคนหนึ่งแจ้งว่ามีความผิดพลาดบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างดำเนินการ แต่ก็ขอให้เธอกับนิวัตมั่นใจว่าบริษัทกำลังทำทุกวิถีทางเพื่อสะสางปัญหานี้ให้ลุล่วงโดยเร็วที่สุด

โครงการ Surrogate Androids หรือ แอนดรอยด์อุ้มบุญ เป็นโครงการที่บริษัท Tranzhuman วิจัยและพัฒนามาหลายปีเพื่อแก้ปัญหาวิกฤตประชากรเนื่องจากอัตราการเกิดของทารกลดลงอย่างต่อเนื่อง และช่วยคู่สมรสที่มีบุตรยากให้มีทายาทสืบสกุลได้ ด้วยความก้าวหน้าของเทคโนโลยีหุ่นยนต์และปัญญาประดิษฐ์บวกกับความปราดเปรื่องของทีมวิจัยที่ประกอบด้วยนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำหลายสิบราย บริษัทจึงพัฒนาเอไอแอนดรอยด์ที่ตั้งครรภ์และให้กำเนิดทารกได้เช่นเดียวกับมนุษย์สำเร็จ เพียงนำไข่ใบที่สมบูรณ์ของฝ่ายหญิงและสเปิร์มตัวที่แข็งแรงที่สุดของฝ่ายชายมาผ่านกระบวนการปฏิสนธิในห้องทดลอง เมื่อได้ตัวอ่อนจากการปฏิสนธิแล้ว จึงย้ายตัวอ่อนเข้าสู่โพรงมดลูกของเอไอแอนดรอยด์ซึ่งจะทำหน้าที่อุ้มท้องต่อไป

ดิมีเทอร์-เทพีแห่งการเก็บเกี่ยวและความอุดมสมบูรณ์ตามตำนานกรีกโบราณ-เป็นชื่อที่บริษัทใช้เรียกแอนดรอยด์รุ่นนี้เพื่อเป็นสัญลักษณ์ของการเจริญพันธุ์และความเป็นแม่ผู้อุ้มชูฟูมฟักชีวิตใหม่ที่จะถือกำเนิด ความสำเร็จของดิมีเทอร์ถือเป็นการพัฒนาแบบก้าวกระโดดของเทคโนโลยีหุ่นยนต์ พลิกโฉมวงการวิทยาศาสตร์และเวชศาสตร์การเจริญพันธุ์ รวมทั้งประกาศศักยภาพของมนุษย์ผู้คิดค้น นอกจากลักษณะทางกายภาพที่เหมือนมนุษย์จริงๆ ทุกประการแล้ว โครงสร้างภายในของดิมีเทอร์ยังเหมือนมนุษย์เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่พัฒนาให้สมบูรณ์และมีประสิทธิภาพยิ่งกว่า โดยเฉพาะส่วนที่ทำหน้าที่อุ้มท้องและให้กำเนิด ดิมีเทอร์ใช้เวลาอุ้มท้องเพียงสี่เดือนเท่านั้นก็ให้กำเนิดทารกที่แข็งแรงสมบูรณ์ได้ นอกจากนี้ ดิมีเทอร์มีความสามารถในการประมวลผล วิเคราะห์และสังเคราะห์ข้อมูลได้อย่างรวดเร็ว มีกระบวนการความคิดที่ซับซ้อน สื่อสารและแสดงความคิดเห็นได้เช่นเดียวกับมนุษย์ และทีมนักวิทยาศาสตร์ผู้พัฒนาเชื่อว่าแอนดรอยด์รุ่นนี้มีอารมณ์ความรู้สึกและมีแนวคิดทางจริยธรรมไม่ต่างจากมนุษย์อีกด้วย

แต่พวกเขากลับนึกไม่ถึงว่าพัฒนาการเหล่านี้จะนำปัญหาใหญ่มาสู่โครงการของพวกเขาเอง

 

9

ดิมีเทอร์-08 หลบหนีออกจากห้องทดลองหลังตั้งครรภ์ได้สองเดือน การตรวจสอบเบื้องต้นพบว่าเอไอแอนดรอยด์ตัวนี้พัฒนาความคิดและอารมณ์ความรู้สึกได้รวดเร็วแบบก้าวกระโดดเหนือกว่าแอนดรอยด์รุ่นเดียวกันหลายเท่า ทางทีมวิจัยเองก็ยังสรุปสาเหตุไม่ได้ ภารกิจเร่งด่วนตอนนี้คือนำดิมีเทอร์-08 กลับห้องทดลองพร้อมทารกในครรภ์อย่างปลอดภัย เพื่อนำทารกที่กำลังจะคลอดส่งมอบให้ลูกค้า รวมทั้งวิเคราะห์และตรวจสอบดิมีเทอร์-08 อย่างละเอียด

นั่นคือหน้าที่ซึ่งเขาได้รับมอบหมายจากทีมบริหาร ดิมีเทอร์-08 ตัดสัญญาณติดตามตัวและกลบเกลื่อนร่องรอยทุกอย่างได้หมด ทำให้เขาและทีมงานใช้เวลาอยู่นานกว่าจะระบุแหล่งกบดานได้ เมื่อค้นพบที่ซ่อนตัวของดิมีเทอร์-08 เขาจึงรีบมาที่นี่ทันทีพร้อมแอนดรอยด์ภาคสนามสองตัวที่โดดเด่นเรื่องพละกำลัง เพราะสถานการณ์เช่นนี้คงไม่อาจหลีกเลี่ยงการใช้กำลังไปได้ ถึงอย่างนั้นเขาต้องพยายามไม่ให้รุนแรงเกินไป เพราะสิ่งสำคัญคือต้องดูแลทารกในครรภ์ให้ปลอดภัยด้วย ขณะเดียวกันก็ต้องนำแอนดรอยด์ตัวนี้ไปให้ทีมวิจัยศึกษาหาต้นสายปลายเหตุของความผิดเพี้ยนที่เกิดขึ้น

หากเป็นกรณีอื่น เขาคงได้รับคำสั่งให้กำจัดแอนดรอยด์ตัวปัญหาไปแล้ว หลายปีที่ผ่านมา เขาและทีมงานเคยตามล่าและกำจัดแอนดรอยด์ไปแล้วหลายตัว แต่ดิมีเทอร์-08 ไม่เหมือนตัวอื่นที่เคยเจอ ความคิดและสติปัญญาของมันล้ำหน้าแอนดรอยด์ตัวอื่นไปไกลลิบ มันมีเจตจำนงและความคิดเชิงจริยธรรมเกือบเทียบเท่ามนุษย์ เรียกได้ว่าเป็นแอนดรอยด์ในอุดมคติที่ทุกคนใฝ่ฝันอยากมี แต่ความล้ำหน้าที่ทุกคนต้องการนี้กลายเป็นปัญหาไปด้วยในคราวเดียวกัน เพราะว่ามันมีเจตจำนงของตัวเอง บริษัทจึงไม่สามารถควบคุมมันได้ดังใจ แม้ทุกคนอยากได้แอนดรอยด์ที่มีความคิดเสรีเหมือนมนุษย์เพียงใด แต่สุดท้ายมนุษย์ยังต้องการเป็นผู้บงการทุกอย่างอยู่ดี

และบัดนี้บนชั้นดาดฟ้าของอพาร์ตเมนต์เก้าชั้น ท่ามกลางแดดบ่ายร้อนระอุ ดิมีเทอร์-08 ยืนอยู่ตรงหน้าและประสานสายตากับเขาอยู่ ทว่า เมื่อมองลึกลงไปในดวงตาของแอนดรอยด์ตัวปัญหา เขากลับรู้สึกประหลาดใจระคนสับสนจนนิ่งงันทำอะไรไม่ถูก

สายตาคู่นั้นพาเขากลับไปพบเศษเสี้ยวของอดีตบางส่วนและทำให้หวนนึกถึงใครบางคนในชีวิต

 

10

“ไม่ต้องกังวลนะครับ ตอนนี้เราได้เบาะแสที่อยู่ของ ดิมีเทอร์-08 แล้ว ทางทีมภาคสนามจะนำตัวมาที่แล็บเพื่อแก้ไขปัญหาต่อไปครับ”

ตัวแทนฝ่ายบริหารคนหนึ่งชี้แจงอริสากับนิวัตด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเพื่อสร้างความเชื่อมั่นให้ลูกค้าคนสำคัญ หากความผิดพลาดนี้ลุกลามจนคุมไม่อยู่ บริษัทคงเสียหายอย่างหนักทั้งชื่อเสียงและเงินทอง

“พูดมาได้ยังไงว่าไม่ต้องกังวล” นิวัตขึ้นเสียงอย่างหัวเสีย “ไอ้หุ่นบ้าของพวกคุณกำลังลักพาตัวลูกเราอยู่นะ ผมจ่ายเงินไปมหาศาลเพื่อมาเจออะไรแบบนี้หรือ”

เหล่าผู้บริหารหน้าเสียและรีบขอโทษขอโพยซ้ำไปซ้ำมา อริสานั่งเงียบ ภายในจิตใจทั้งเคร่งเครียดและกังวล เธอรู้สึกผิดอยู่ลึกๆ เพราะเธอเป็นคนแนะนำโครงการนี้ให้นิวัตเองหลังเห็นข่าวทางโซเชียลมีเดียเมื่อหลายเดือนก่อน การให้หุ่นยนต์อุ้มบุญเป็นเรื่องแปลกประหลาดไม่น้อยสำหรับเธอ แต่มันเป็นทางเลือกสุดท้ายของเธอแล้ว อริสาไม่มีพี่สาวหรือน้องสาวที่จะช่วยอุ้มท้องแทนเธอได้ และสมัยนี้ก็คงไม่มีมนุษย์คนไหนยอมเสียเวลาเก้าเดือนเพื่ออุ้มท้องให้ลูกคนอื่นอีกแล้ว แต่ตอนนี้ทางเลือกสุดท้ายของเธอมีแววไม่เป็นไปดังคาด เธอไม่อยากเชื่อว่าแอนดรอยด์จะพัฒนาอารมณ์ความรู้สึกจนเกิดความรักความผูกพันกับลูกในท้องได้ แต่ในท้องนั้นคือลูกของเธอ แอนดรอยด์ตัวนั้นเป็นเพียงสิ่งประดิษฐ์เพื่อทำหน้าที่อุ้มท้องแทนเธอเท่านั้น

เธอแค่ใช้ ‘ร่าง’ ของมันในการสร้างความฝันของเธอ แต่มันไม่มีสิทธิในตัวลูกของเธอ อริสาตะโกนลั่นในใจด้วยความเดือดดาล

 

11

แววตาของแอนดรอยด์ตัวนี้ทำให้เขานึกถึงใครบางคนในชีวิต

มันเป็นแววตาแบบเดียวกับแม่ผู้ล่วงลับของเขา แม่เลี้ยงเดี่ยวผู้ดูแลเขาเพียงลำพังด้วยความเข้มแข็ง ยอมเหนื่อยและหิวโหยเพื่อให้เขากินอิ่มและเติบโตอย่างมีพลัง และเป็นแววตาแบบเดียวกับภรรยาของเขายามดูแลลูกน้อย แววตาที่ทั้งอ่อนโยนและเด็ดเดี่ยวของหญิงสาวซึ่งพร้อมทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกของเธออบอุ่นและปลอดภัย แววตาของแอนดรอยด์ตัวนี้เป็นเช่นนั้น

เขานิ่งงันอยู่ที่เดิมเนิ่นนานราวกับใครบางคนบงการเวลาให้หยุดเคลื่อนไหว ด้วยหน้าที่ความรับผิดชอบ เขาควรสั่งการให้แอนดรอยด์ทั้งสองที่มากับเขารีบจับกุมดิมีเทอร์-08 ทันที ทว่า เขาไม่ได้ทำเช่นนั้น ความลังเลว้าวุ่นวิ่งวนในความคิดอันสับสนของเขา ดิมีเทอร์-08 ก็จ้องเขาไม่วางตา เธอคงกำลังประเมินสถานการณ์เช่นกันว่าจะทำอย่างไรต่อไป ยามนี้มีเพียงความเงียบที่เคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้าผ่านห้วงเวลาที่ไหลเลื่อนไป

แล้วทันใด ความเงียบงันพลันแตกกระจายด้วยเสียงร้องจ้าที่แผดลั่น เสียงนั้นดังสนั่นเหนือดาดฟ้าและพื้นที่โดยรอบ เมื่อตั้งสติได้ เขาพบว่านั่นคือเสียงร้องไห้ของทารกที่เพิ่งคลอดออกมา มนุษย์ตัวน้อยเปี่ยมเลือดเนื้อได้ถือกำเนิดขึ้นจากร่างกายของแอนดรอยด์

ดิมีเทอร์-08 อุ้มเด็กน้อยขึ้นมาตระกองกอดไว้แนบอก เธอประคองทารกอย่างนุ่มนวลแผ่วเบาราวกับว่าร่างนั้นจะแหลกสลายหากเธอใช้แรงมากเกินควร สายตาของเธอจ้องมองทารกนิ่งนานราวกับมนุษย์ตัวน้อยนั้นคือสิ่งล้ำค่าเพียงสิ่งเดียวในจักรวาลของเธอ และอีกครั้งที่แววตาสุกสกาวของเธอทำให้เขาหวนนึกถึงใครบางคน ใครบางคนที่เป็นทั้งชีวิตและจิตใจ เป็นทั้งอดีตและอนาคต ภาพทรงจำบางอย่างไหลเลื่อนเคลื่อนไหวผ่านแววตาของแอนดรอยด์ที่อยู่เบื้องหน้า

เขาไม่เคยเห็นแววตาเช่นนี้จากแอนดรอยด์ตัวไหนมาก่อนเลย •

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022