“เมื่อหนังสือได้ถูกเปิดอ่านจนมาถึงหน้าสุดท้าย หน้าแรกของชีวิตก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง”

ว่าด้วยเรื่องของหนังสือที่ต้องหา กับวาระประจำปีที่เวียนวนจนมาจนถึง กับงานสัปดาห์หนังสือในปีนี้ ความไม่ลับกับเรื่องราวที่อยากเล่าให้ได้รู้ นอกจากเหตุผลของชะตากรรมที่ตามมา หนังสือที่ผมอ่านล้วนเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมเป็นผมในแบบนี้อยู่ไม่มากก็น้อย แท้จริงผมไม่ใช่คนที่ค่อนไปทางฉลาด แต่ก็พอรู้ความเหมาะสมของชีวิตอยู่บ้างจากหนังสือที่ได้อ่าน

ผมไม่ใช่นักอ่านตัวยง ผมอ่านหนังสือจากเนื้อหาที่น่าสนใจ แต่ก็มีอยู่บ้างที่หน้าปกหนังสือสวยโดนใจก็ทำเสียเงินได้ไม่ยาก ผมอ่านไปเรื่อยปะปนหมวดหมู่ตามอัธยาศัย ขยับไปตามความอยากรู้อยากเห็นของตัวเอง ถ้าถามผมว่า หนังสือดีๆ สักเล่มให้อะไรกับเราได้บ้าง ผมคงพูดได้ไม่ครบจบในคราวเดียว

เพราะหนังสือให้อะไรได้มากกว่า และเป็นได้มากกว่าสิ่งที่มันเป็น

 

ความรู้ในหนังสือเป็นอาวุธทางความคิด ไว้ป้องกันตัวเองและคนที่เรารัก ให้รอดพ้นจากพิษภัยที่อาจเกิดขึ้นจากสิ่งที่เราไม่เคยรู้ หรืออาจมีไว้สู้ชีวิตกลับ ในช่วงเวลาแห่งยากลำบาก และผ่านพ้นมันไปให้ได้ด้วยแรงบันดาลใจดีๆ จากหนังสือที่ได้เปิดอ่าน

กลับมาที่สายบันเทิง นิยายเล่มเก่าอาจชีวิตใหม่ให้ใครบางคน ชีวิตจริงที่อาจอิงนิยาย ไม่ว่าจะเป็นซอยแถวบ้านหรือโลกทั้งใบล้วนแล้วคือโรงละคร ทุกคนย่อมมีบทบาทเป็นของตัวเอง แนวความคิดจากตัวละครในนิยายอาจสร้างแรงบันดาลใจดีๆ ให้ใครบางคนที่ได้อ่าน คุณค่าจากนิยายดีๆ มีประโยชน์ และนำมาปรับใช้ในชีวิตได้เสมอ ด้วยความยินดีจากสังคม เพราะเมื่อคนดีมากเท่าไหร่ สังคมที่ดีก็จะตามอย่างเลี่ยงหลบไม่ได้

หนังสือสักเล่มกับแนวแก้ปัญหาชีวิตที่ยัง “โงหัวไม่ขึ้น” ของผม มีบ้างบางครั้งที่จะทำอะไรไม่ได้มากนักกับรสชาติขมๆ ของชีวิต แม้จะพยายามมองออกไปไกลแสนไกล ยังคงหาไม่เห็นประตูทางออกของปัญหา ท้ายที่สุดผมเลือกที่จะ

“ก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือดีๆ ให้ความคิดงามๆ ได้งอกเงย แม้ในยามที่ยังโงหัวไม่ขึ้น”

หนังสือดีๆ ที่ต้องหา จะเป็นหนังสือในแนวทางใด คงตอบแทนกันยาก ความเพราะไม่เหมือนกันของชีวิต จะเป็นเหตุผลเดียวที่หลายคนจะได้เลือกหนังสือที่ต้องหาในแบบที่ตัวเองเป็น และอยากเปิดอ่านอยู่บ่อยๆ จากสิ่งที่อยากรู้และเข้าใจ กับหนังสือที่จะกลายเป็นเพื่อน เป็นที่ปรึกษาตลอดเส้นทางชีวิตของเขาและเธอ หรือหนังสือเล่มอื่นใดจะเปลี่ยนเขาและเธอไปตลอดกาล จากหน้าสุดท้ายของหนังสือที่อาจกลายเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตในท้ายที่สุด

วันดีคืนดีกับการได้เดินอยู่ในท่ามบรรยากาศที่อบอวลไปกลิ่นอายของหนังสือมากมายหลายสำนักพิมพ์ สนุกนักกับการเดินค้นหาเพื่อการค้นพบ “หนังสือที่ต้องหา” กับงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ครั้งที่ 52 ณ ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ ตั้งแต่วันที่ 28 มีนาคม-8 เมษายน 2567 เวลาสิบโมงเช้า-สามทุ่ม

สุดท้ายนี้ ผมอยากจะบอกว่า หนังสือที่ต้องหา รออยู่แล้วที่ “บูธมติชน J47”

ขอบคุณมากมายครับ •

 

เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022