ไม่มีครั้งสุดท้ายสำหรับโอกาส

หนุ่มเมืองจันท์facebook.com/boycitychanFC

ที่ประเทศกรีซ มีรูปปั้นแกะสลักรูปหนึ่ง

รูปลักษณ์ประหลาดมาก

เป็นรูปปั้นผู้ชายที่ผมด้านหน้ายาว แต่ด้านหลังล้านโล่ง

เขายืนเขย่งเท้า

และที่ข้อเท้ามีปีก

เจ้ารูปปั้นนี้ชื่อว่า “โอกาส”

มีคำบรรยายเป็นบทสนทนาโต้ตอบกันระหว่าง “รูปปั้น” กับคนที่ยืนดู

“ท่านชื่ออะไร”

“ฉันชื่อโอกาส” รูปปั้นตอบ

“ใครเป็นคนแกะสลัก”

“ลีซีปัส”

“ทำไมท่านจึงยืนเขย่งเท้า”

“เพื่อบอกว่าฉันจะอยู่เพียงชั่วครู่ชั่วยาม”

“แล้วทำไมเท้าของท่านจึงมีปีก”

“เพื่อให้รู้ว่าฉันจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว”

“ทำไมผมด้านหน้าของท่านจึงยาวเช่นนี้”

“เพื่อให้คนที่พบเห็นจะได้ฉวยไว้ได้ง่าย”

และคำถามสุดท้าย

“ทำไมด้านหลังของท่านจึงล้านโล่ง ไม่มีผมแม้แต่เส้นเดียว”

“ก็เพื่อบอกว่า ถ้าฉันผ่านไปแล้วก็ยากที่จะจับฉันได้ใหม่”

“โอกาส” เป็นเช่นนั้นจริงๆ ครับ

มันจะมาอย่างรวดเร็ว

หากไม่เตรียมพร้อม เราจะคว้าไว้ไม่ทัน

ผมชอบความหมายของรูปปั้นนี้มาก

เพราะอธิบายความหมายของ “โอกาส” ได้ดี

แต่ผมไม่เชื่อว่า “โอกาส” จะมีเพียงรูปแบบเดียวที่เราทำได้แค่เตรียมความพร้อม

และรอคอย

รอจน “โอกาส” ผ่านมาก็รีบคว้าไว้ให้เร็วที่สุด

ผมเชื่อว่า “โอกาส” น่าจะมีรูปแบบอื่นที่เราไม่ต้องรอคอย

แต่สามารถสร้างขึ้นได้ด้วยมือของเราเอง

ขอเพียงแค่มี “ความหวัง”

และลงมือทำเท่านั้นเอง

 

อีกเรื่องหนึ่งที่ผมติดอยู่ในใจมานาน คือ คำว่า “โอกาสครั้งสุดท้าย”

คำนี้คนอื่นใช้กับตัวเราได้

หรือเราใช้กับผู้อื่นได้

ในมุมนี้ผมยอมรับได้

เพราะเป็น “การให้” คนที่ให้ย่อมมีสิทธิตัดสินใจว่าจะให้โอกาสไปเรื่อยๆ หรือจะให้เป็นครั้งสุดท้าย

แต่เราไม่ควรใช้กับตัวเราเอง

หากครั้งใดได้โอกาสมาแล้วทำไม่สำเร็จ

ขอให้คิดว่าเป็น “โอกาส” ครั้งหนึ่งในชีวิต

เราอาจจะเสียดาย

อาจจะท้อ

อาจจะหมดแรงได้

แต่เราต้องมี “ความหวัง”

สรุปบทเรียนแล้วรอโอกาสครั้งใหม่

หรือสร้างโอกาสใหม่ขึ้นมาด้วยตัวเราเอง

ต้องไม่มีคำว่า “ครั้งสุดท้าย” สำหรับ “โอกาส”

ตอนที่เขียนหนังสือเล่มนี้ ผมพยายามค้นหาสัญลักษณ์ของคำว่า “โอกาส” ว่ามีอะไรบ้าง

หนึ่งในนั้นมีรูป “ประตู” ที่เปิดแง้มนิดๆ

…ประตูแห่ง “โอกาส”

ในวันที่แย่ที่สุด ผมเชื่อว่าหลายคนคงเคยเดินไปหาประตูมากมาย

ไปเคาะขอความช่วยเหลือ

หรือพยายามเปิดประตูด้วยตัวเราเอง

จากประตูหนึ่ง ไปอีกประตูหนึ่ง

แต่ประตูแห่ง “โอกาส” ทุกบานกลับปิดตาย

เหมือนกับว่า “โอกาสครั้งสุดท้าย” ของเราจบสิ้นไปแล้ว

แต่ในโลกแห่งความจริง

ประตูแห่ง “โอกาส” ไม่เคยหมดสิ้น

ยังมีอยู่

เพียงแต่เรายังหาไม่เจอเท่านั้นเอง

ผมนึกถึงคำพูดหนึ่งของ “A.P.J. Abdul Kalam” อดีตประธานาธิบดีอินเดีย

ท่านบอกว่า “Alphabet O stands for OPPORTUNITY,

which is absent in YESTERDAY,

available in TODAY

and thrice in TOMORROW.

Never Lose HOPE”

ตัว O นั้นเหมือนเป็นตัวแทนของคำว่า “โอกาส”

OPPORTUNITY

ตัว O นั้นไม่ปรากฏอยู่ในคำว่า “เมื่อวาน”

YESTERDAY

แต่มีอยู่ในคำว่า “วันนี้”

TODAY

และมี O ถึง 3 ตัว ในคำว่า “พรุ่งนี้”

TOMORROW

และท่านตบท้ายว่าหากเราอยากได้ “โอกาส”

…เราต้องไม่สิ้นหวัง

เพราะถ้ามี “ความหวัง”

เราก็ยังมี “โอกาส” เสมอ

มีเรื่องขำ-ขำเรื่องหนึ่ง ตอนที่ผมแปลคำคมของ “A.P.J. Abdul Kalam” เป็นภาษาไทย

วิธีการที่ง่ายที่สุด คือ เข้า Google translate

“Alphabet O stands for OPPORTUNITY,

which is absent in YESTERDAY,

available in TODAY

and thrice in TOMORROW.

Never Lose HOPE”

เจ้ากูเกิลแปลว่าอย่างไร รู้ไหมครับ

“ตัวอักษร O ย่อมาจาก OPPORTUNITY

ซึ่งไม่อยู่ในเมื่อวาน

วางจำหน่ายแล้ววันนี้

และอีกสามครั้งในวันพรุ่งนี้

อย่าหมดหวัง”

555 “วางจำหน่ายแล้ววันนี้”

ชอบจริงๆ

“ไม่มีครั้งสุดท้าย สำหรับโอกาส” เป็นหนังสือเล่มใหม่ในชุดฟาสต์ฟู้ดธุรกิจของผม

ตอนทำหน้าปก ผมอยากรู้ว่าเจ้า AI เก่งแค่ไหน

ขอให้ “แพน” ผู้ช่วยผมช่วยเริ่มทำ “สารตั้งต้น”

จินตนาการอะไรได้ก็บอกเธอ

แล้วให้ AI ช่วยแปลงจินตนาการเป็นภาพ

สนุกมากเลยครับ

บอกแป๊บเดียวก็เห็นภาพเลย

แม้จะตรงหรือไม่ตรงบ้าง แต่ก็ทำให้จินตนาการต่อได้

หรือบางทีเราให้ลองคิดปกแบบเต็มๆ

ข้อดีของเจ้า AI คือ จัดชื่อหนังสือกับภาพได้สวยมาก

เป็นไอเดียต่อยอดที่ดีมากสำหรับคนที่ความรู้ด้านศิลปะต่ำอย่างผม

จากนั้นผมเริ่มส่ง “สัญญาณควัน” ไปขอความช่วยเหลือจาก “ต้อง” บัวไร

เคยเห็นฝีมือของต้องตอนทำภาพประกอบเรื่องในเพจ “บัวไร” มาแล้ว

ผมชวน “ต้อง” มาเล่นด้วย

เขาตอบรับทันที

ผมเอาภาพต้นแบบที่ “แพน” ช่วยทำส่งไปให้เขา

จากนั้น “ต้อง” ก็จินตนาการต่อ

มีแบบให้เลือกมากมาย

มีภาพหนึ่งเป็นรูปผู้หญิงใส่หมวกยืนอยู่หน้าประตูใหญ่ กับกำแพงสีสวยสด

สวยมาก

แต่ดูท่าทางการยืนแล้วมีความรู้สึกเหมือนว่าเธอไปยืนอ้อนวอนขอความเห็นใจอยู่หน้าประตู

พลังไม่พอ

แต่ยังชอบภาพประตูและกำแพงนี้อยู่

ในที่สุดผมเลือกภาพผู้ชายใส่เสื้อคลุมที่ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังตัดสินใจอะไรบางอย่างแทนภาพผู้หญิง

เติม “น้องแมว” ไปนิดแบบไร้เหตุผล

อ้างว่าจะให้ผู้ชายคนนี้ดูอ่อนโยนขึ้น

แล้วขอให้ฝ่ายศิลป์ของสำนักพิมพ์มติชนช่วยประกอบร่างให้

ในที่สุดก็เป็นปกหนังสือเล่มนี้

 

“ไม่มีครั้งสุดท้าย สำหรับโอกาส”

เป็นหนังสือชุดฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ ยุค AI

วางแผนว่าจะเปิดพรีออเดอร์ในเพจ “หนุ่มเมืองจันท์” ประมาณสัปดาห์หน้า

และวางจำหน่ายในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ

“ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ” เล่มนี้เล่มที่ 36 แล้วครับ

เหลืออีก 4 เล่มจะครบ 40

ผมตั้งความหวังในใจว่าก่อนจะถึงเล่ม 40

“แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด” คงจะคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกได้เสียที

แม้เป็น “โอกาส” ที่ดูริบหรี่

แต่ผมเชื่อมั่นเสมอ

ไม่มี “ครั้งสุดท้าย”

สำหรับ “โอกาส” •

 

 

ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ | หนุ่มเมืองจันท์