กาพย์กลอนไทยมีข้อต่างจาก MOU ของการก่อตั้งรัฐบาลร่วมทั้งหลายแหล่อยู่อย่างหนึ่ง (https://www.matichon.co.th/politics/news_3991788)

คือความคงเส้นคงวา ส่งรับสัมผัส เสียง คณะ พยางค์ ไม่อาจบิดพลิ้วบ่ายเบนจากกฎเกณฑ์กำกับ มิฉะนั้นก็ไม่อาจจะห่อหุ้มสารที่จะสื่อส่งให้รัดกุมลงตัวเข้ารูปเข้ารอยเหมือนเหนียวห่อกล้วยได้ (https://www.khaosod.co.th/politics/news_7795211)

ในสภาพที่ข้าวต้มมัดการเมืองไทยเลอะเละกลายเป็นโจ๊ก นักรัฐศาสตร์ก็ได้แต่เห่กล่อมปลอบประโลมใจด้วยกาพย์กลอนเท่านั้นแหละครับ ทำไงได้?

ดังขอนำบางส่วนมาฝากท่านผู้อ่านเป็นกำนัลรับปีใหม่ดังต่อไปนี้ :

 

เหนียวห่อกล้วย

นักเลือกตั้งอ่อนข้อขอกอดด้วย เหมือนข้าวเหนียวห่อกล้วยอวยแนบแน่น

นักก่อกูป์เดตามาควงแฟน อำนาจรัฐแอ่นแอ๊นร่วมกันอม

ฉันอมคำเธออมคำอำไอโอ ข้าวต้มมัดคำโตลูกผสม

ประชาฉิวหิวอดระทดระทม เหม็นอิ๋บอ๋ายผายลมวาทกรรม

 

คนนอกกรอบ

เรามองดูภาพถ่ายอยู่ชายขอบ เครือข่ายพร้อมล้อมกรอบด้วยเงินหนา

มีรวยจนสูงต่ำธรรมดา กุมอำนาจผงาดฟ้าน่าถอนใจ

กล้องไม่ถ่ายภาพไม่ถึงอึ้งกิมกี่ ไทยที่ไม่เศรษฐีอยู่ที่ไหน

อยู่นอกกรอบเลยลัดโฟกัสไป จะเห็นเราหรือไม่ใครจะรู้

 

ข้างหลังภาพ

เสื้อแดงไม่เหลือใส่เสื้อนอก แก้มอิ่มยิ้มออกไม่เศร้าสร้อย

ไม่มีอะไรให้รอคอย อำนาจรัฐล่องลอยมาหล่นทับ

คนเลือกไม่ได้สิ่งที่เลือก รับประทานแต่เปลือกแห้วตกอับ

เจ้าสัวหน้าเก่าเหมาช่วงรับ ประชาธิปตายดับลงอีกครา

 

ที่มาแห่งอำนาจ

คุณจะซื่อต่อเมื่อชนะขาด ถ้าแพ้ก็ประกาศแค่ขำขำ

ที่ถ่มถุยคุยน่ะวาทกรรม แค่เดินย่ำสนามข้ามอารมณ์

ทั้งคนเลือกคนถูกเลือกเปลือกกระพี้ ไร้ซึ่งเกียรติศักดิ์ศรีที่เหมาะสม

ข้ามขั้วผสมพันธุ์กอดกันกลม เพื่อขย่มอำนาจรัฐอัศจรรย์

 

Soft Power@Thailand

นิยามชัดไม่ได้มันไหลเลื่อน จับให้นิ่งมันเคลื่อนขยับหนี

คำฝรั่งข้ามฝั่งมาไทยที เป็นอย่างนี้ทั้งนั้นมันเลอะเทอะ

คำมันลอยละล่องฟ่องเวหา ความถูกตีแตกค่าจนเปื้อนเปรอะ

ของไทยไทยทดแทนผิดแผนเยอะ ทำย้อนแย้งบานเบอะคนละทาง

 

นักแบกช้าง

ช้างเบ้อเริ่มเทิ่มขวางอยู่กลางห้อง นักแบกร้องเสียงลั่นฉันไม่เห็น

จนขี้ช้างเต็มห้องกองกระเด็น กลิ่นคลุ้งเหม็นยังลั่นฉันไม่แคร์

มีหรือไม่มีช้างก็ช่างหัว ถุยแล้วทิ้งชิ่งตัวใครจะแฉ

เมื่อฟังแล้วเสือกเชื่อเข้าเนื้อแล กรรมของแกโง่โคตรจะโทษใคร

 

อำนาจคราส

อำนาจคราสเคลื่อนคล้อย เขมือบคำ

ขาวกลับกลายเป็นดำ ดับสิ้น

ดำสนิทกลับอำ -.ไพผ่อง ผุดเฮย

กระจกตกแตกดิ้น ด่าวด้วยเงาหลง

คนเคยรู้จักคล้าย ไม่เคย

วาทกรรมภิเปรย แปร่งเพี้ยน

เพื่อนเกลอเก่าไหนเลย เกิดสลับ

อำนาจคราสฮึกเฮี้ยน หักห้ามโดยไฉน

 

ฝัน กปปส.

ท่านว่าทรามคนว่าทรามไปตามท่าน ประท้วงขับไล่กันโกลาหล

พอพวกท่านดีลกันพลันชอบกล คดีความพลิกผลคนงงงัน

เสียงนกหวีดเป่ายังดังก้องหู เสียงด่าทอข่มขู่ยังหลอนลั่น

ปฏิรูปก่อนเลือกตั้งยังเมามัน มันก็แค่ความฝันแบบไทยไทย

 

คนบ้าจี้

คนบ้าจี้ถูกจี้ถึงทีบ้า เสียงปี่พาทย์ดังมาก็รำป้อ

เป็นลูกจีนรักชาติหลงลูกยอ เป็นคนดีย์ขี่คอเข้าปิดเมือง

ปุ่มกลางหลังถูกกดกบฏคึก จิตสำนึกเบื้องลึกย้อมสีเหลือง

เป่านกหวีดงมงายระคายเคือง รสสลิ่มชิมเชื่องขมติดคอ

 

วัวหลงตีน

แหงนดูดาวเด่นฟ้า ฟั่นเฟือน

ตีนติดดินลืมเตือน สติตั้ง

เกิดแก่เจ็บตายเหมือน กันหมด

ดีชั่วถูกผิดพลั้ง พลาดด้วยกรรมตน

หัวใส่โขนครอบแล้ว คลุมหัว

ถอดไม่ออกจากตัว ต่ำตื้น

หลงใหลกระพี้กลัว เห็นแก่น

สมมุติเมาไม่ฟื้น ปลาบปลื้มลืมหลง

 

เกิดมาขบถ

เขาชังชาติเพราะชาตินั้นน่าชัง เขาไม่อาจนิ่งนั่งอยู่เฉยได้

ขบถต่อยุคเข็ญไม่เป็นไท เพื่อสร้างสรรค์ชาติใหม่ให้น่ารัก

คนใจจริงสู้จริงทางยิ่งแคบ ถูกบีบคั้นจนแทบเลือดกระอัก

ขบถจากชาติไทยไปไกลนัก ด้วยอำนาจอัปลักษณ์ของคนเก๊

คนเก๊อวดอำนาจวาสนา ตำแหน่งเก๊ตั้งมาให้นั่งเท่

โลกเก๊แคลนคลอนสั่นรอวันเท ยามพลบค่ำโพล้เพล้นกแสกร้อง

 

จดหมายจากพ่อ

ไร้เหรียญตราจะมาประดับอก ไร้เก้าอี้เบาะยกรองก้นนั่ง

มีแต่ตรวนคาเท้าก้าวเกรื่องดัง อาญาสุมรุมตั้งป่าวประณาม

คนทำชั่วได้ดีมีให้เห็น คนทำดีทุกข์เข็ญกลางขวากหนาม

นาฬิกาสะดุดหยุดโมงยาม เผยอยิ้มเยาะหยามโลกทรามทรุด

หลับเถิดลูก พ่อกำลังฝังปลูกพืชพิสุทธิ์

ด้วยหยาดเหงื่อเลือดเนื้อเพื่อมนุษย์ ให้ผลดอกงอกผุดลูกตื่นมา

 

เหยื่อกลายเป็นนักล่า

คนเคยถูกไล่ล่าฆ่าล้างเผ่า กุมอำนาจรัฐเข้ารากเหง้าหลง

มองคนต่างเผ่าเถื่อนเหมือนชาวดง ไล่ล่าฆ่าล้างลงทั้งพงศ์พันธุ์

คนกับคนมองเห็นไม่เป็นคน ย่ำขยี้ปี้ป่นสยองขวัญ

เลือดเราเขาหลั่งไหลเลือดใครกัน เรากับเขาทั้งนั้นฆาตกร

 

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022