เหยียดตีนหนู

หนุ่มเมืองจันท์facebook.com/boycitychanFC

ผมเพิ่งไปเมืองจันท์มาครับ

นอกเหนือจากการไปงานเลี้ยงรุ่นเพื่อนๆ สมัยเรียนมัธยมต้นที่โรงเรียนเบญจมราชูทิศ จันทบุรีแล้ว

ยังอยากไปดูสวนช่วงทุเรียนเริ่มออกดอกแล้ว

ผมไปล่วงหน้างานเลี้ยง 1 วัน

แวบเข้าสวนตอนบ่าย แม้อากาศจะไม่ร้อนจัด แต่แค่เดินดูสวนทุเรียน มังคุด ลองกอง

เพียง 2-3ชั่วโมง เหงื่อก็ท่วมตัวแล้ว

ตอนนี้ก่อนเข้าสวนทุกครั้ง ผมจะเตรียมเสื้อมาเปลี่ยน

เพราะรู้ว่าเหงื่อชุ่มแน่

“จอย” น้องสาวบอกว่าอยู่ที่สวนบางวันเปลี่ยนเสื้อ 3 ตัว

ทำสวนช่วงเช้าเสร็จ กินข้าว อาบน้ำ

ถ้าแดดร้อนมาก และไม่มีงานเร่งก็เปิดแอร์นอนงีบสักนิด

พัก 2-3 ช.ม. รอแดดเริ่มเบาลงหน่อย ค่อยออกไปทำต่อ

กำหนดเวลาการทำงานตามฤดูกาลได้เลย

นอกจากได้เหงื่อแล้ว ผมจะดื่มน้ำเก่งมาก

หมดน้ำไป 3 ขวดในเวลาไม่กี่ชั่วโมง

เข้าสวนทีไร ซัดน้ำแบบเอร็ดอร่อยทุกที

พอช่วงเย็น พระอาทิตย์เริ่มตก อากาศที่สวนดีมากครับ

อากาศคลายร้อนแบบฉับพลัน

ลมเย็นๆ พัดเบาๆ

ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสี แสงแดดสวยมาก

ไม่แปลกที่มีคนบอกว่าที่ศูนย์การค้าบางแห่ง ปรับแสงไฟในบางพื้นที่ที่เขาต้องการโชว์

“เราจะปรับแสงประมาณ 16.30 น. เพราะเป็นช่วงที่แสงสวยที่สุด” สถาปนิกคนหนึ่งเคยบอกไว้

เขาใช้ “ช่วงเวลา” บอกความสว่างของแสง

ความสวยของแดดช่วงเย็นนั้นถึงระดับที่มีช่างภาพบางคนนั่งคุยงานแบบไม่เป็นทางการอยู่ พอเห็นแสงแดดตอนเย็นแล้วทนไม่ไหว

ขอเวลาหัวหน้า 10 นาที

แล้วคว้ากล้องไปกดชัดเตอร์

ขนาดผมไม่ใช่ช่างภาพ เห็นแสงแดดในสวนตอนเย็นแล้วยังทนไม่ไหวเลย

สวนที่คุ้นตา เจอแสงช่วงเย็นไป

ยิ่งหลงรักยิ่งกว่าเดิม

ผมกดภาพสวนตอนเย็นมาหลายรูปเลย

เป้าหมายมีอย่างเดียว

คือ เอามาลงในเพจของผม

ให้คนอิจฉาเล่น ^^

 

ต้นทุเรียนเก่าที่สวนสูงมากครับ

อายุน่าจะไม่ต่ำกว่า 20-30 ปี

ช่วงปลายเดือนที่แล้ว “จอย” กักน้ำ ไม่ให้น้ำต้นทุเรียนประมาณ 10 วัน

ศัพท์ชาวสวนจะบอกว่ากักน้ำให้ต้นทุเรียนโศก

พอเห็นว่าใบทุเรียน ขั้วใบ โศกเศร้าได้ที่

ก็อัดน้ำครั้งใหญ่เลย

เป็นการเล่นกับธรรมชาติของต้นไม้ที่จะเร่งแพร่พันธุ์เมื่อรู้สึกว่าตัวเองจะตาย

พอเราให้น้ำในช่วงที่ต้นโศกได้ที่ พักหนึ่งจะเริ่มเห็นดอกทุเรียน

ช่วงที่ผมไปคือ ช่วงที่ทุเรียนออกดอก

สำหรับชาวสวน ไม่มีดอกไม้อะไรที่สวยเท่ากับ “ดอกทุเรียน”

แต่เนื่องจากต้นทุเรียนในสวนสูงมาก

สวนอื่นๆ ที่ต้นเตี้ยๆ ประมาณ 5 เมตร เขาก็จะส่องดูสบายๆ

แค่เหลือบตามองก็เห็นแล้วว่าทุเรียนออกดอกหรือยัง

แต่ทุเรียนสวนผมสูงไม่ต่ำกว่า 10 เมตร

บางต้นน่าจะถึง 20 เมตร

การเพ่งมองดอกทุเรียนจึงเหมือนกับการเสี่ยงดวง

ใครโชคดีก็มองเห็น

คนสวนที่มองต้นทุเรียนเป็นประจำ เขาจะตาดีกว่าผม

พอเห็นปั๊บก็ชี้ให้ดู

“กิ่งซ้ายมือตรงนั้นดอกเต็มเลย”

ผมมองตามมือของคนสวน

กิ่งซ้ายมือที่เขาชี้นั้น มีประมาณ 5-6 กิ่ง

ระยะไกลขนาดนั้น ต้องเพ่งแล้วเพ่งอีก

แต่เพ่งสักพักหนึ่งก็เริ่มเห็นดอกตามกิ่ง

พอเห็นปั๊บ ผมจะใช้เทคโนโลยีของกล้องถ่ายรูปในมือถือมาช่วยทันที

กล้องรุ่นใหม่ซูมได้ไกลมาก

ผมจะเล็งกิ่งเป้าหมาย แล้วถ่ายภาพ

จากนั้นก็ขยายภาพดอกทุเรียนในกล้องอีกครั้ง

เราจะเริ่มเห็นชัดว่าดอกทุเรียนอยู่ในระดับไหนแล้ว

กลางเดือนหน้า ถ้ามาสวนอีกสักครั้งและดอกทุเรียนไม่ร่วงก่อน

เราคงเห็นดอกทุเรียนชัดมากขึ้น

เพราะทุเรียนโบราณที่สูงมาก เราจะเห็นดอกชัดตอนช่วงดอกขาวหรือดอกบาน

เหลือบตามองก็รู้แล้วว่าดอกออกเยอะแค่ไหน

พอประเมินได้ว่าทุเรียนมีโอกาสให้ผลมากน้อยแค่ไหน

เป็นช่วงเวลาที่ชาวสวนจะลุ้นกัน

เหมือนสาวๆ เสี่ยงทาย

“ติด-ไม่ติด-ติด-ไม่ติด”

ดอกทุเรียน

ส่วนมังคุดที่สวน เพิ่งเห็น 4-5 ต้นที่เริ่มเป็น “ปากนกแก้ว”

นี่ก็เป็นศัพท์เฉพาะของชาวสวน

“มังคุด” เราจะใช้วิธีคล้ายๆ ทุเรียน คือ กักน้ำจนโศก

แล้วก็อัดน้ำ

ดอกมังคุดจะแทงออกมาจากใต้โคนก้านใบยอดสุด

จะเป็นช่อแหลมๆ สีแดงๆ ด้านบน

ชาวสวนเรียกว่า “ปากนกแก้ว”

เพราะแหลมๆ และมีสีแดง

เรื่องศัพท์ของชาวสวนนั้นน่าสนใจมาก

อย่างช่วงดอกทุเรียนก่อนจะเป็นลูกนั้น ชาวสวนจะมีศัพท์เฉพาะที่เรียกลักษณะของดอกในแต่ละช่วง ตามขนาดและลักษณะของดอก

“ระยะไข่ปลา-ตาปู-เหยียดตีนหนู-กระดุม-มะเขือพวง-หัวกำไล-ดอกขาว-ดอกบาน-หางแย้”

ถ้าใครเห็นดอกทุเรียนในช่วงต่างๆ แล้วจะต้องรู้สึกเหมือนผมว่าคนโบราณช่างสรรหาหาคำมาอธิบายลักษณะของดอกทุเรียนได้อย่างเห็นภาพชัดมาก

อย่างเช่นตอนนี้ดอกทุเรียนในสวน มีทั้งไข่ปลา-ตาปู-เหยียดตีนหนู

นั่นคือ ระยะเริ่มต้นของดอกทุเรียน

แต่มีอยู่พวงหนึ่งก้าวกระโดดกว่าใคร

อยู่ในระยะดอกบานแล้ว

ครั้งแรก ที่ผมได้ยินศัพท์คำว่า “เหยียดตีนหนู” ซึ่งเป็นช่วงที่ขั้วดอกเริ่มยืดตัว

ผมฟังเป็น “เหยียบตีนหนู”

คิดเล่นๆ ว่าถ้าต้นไหนอยู่ช่วง “เหยียบตีนหนู”

เราเดินไปใกล้ๆ จะได้ยินเสียงร้อง

“โอ้ย…”

ถ้าต้นไหนกลัวเจ้าของไม่รู้

ก็อาจจะเพิ่มอีกพยางค์หนึ่ง

“โอ้ย…เจ็บ”

แต่ถ้าต้นไหนชอบ “พี่แจ้”

เราจะได้ยินเสียงเป็น

“โอ้ย…โอ้ย”

จินตนาการเล่นไปเรื่อยๆ

สนุกดีครับ 555 •

 

ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ | “หนุ่มเมืองจันท์