การตัดสินใจปิดตำนาน “คู่สร้างคู่สม” ของ “ดำรง พุฒตาล” ถือเป็นเรื่องที่สั่นสะเทือนวงการนิตยสารอย่างแรง

เพราะถ้าดูตัวเลขผลประกอบการของ “คู่สร้างคู่สม” ก็ถือว่ายังไปได้

ไม่ใช่ขาดทุนหนักจนไปไม่ได้

แค่กำไรลดลงเท่านั้นเอง

แต่กำไรที่ลดลงเป็นการลดลงฮวบฮาบอย่างต่อเนื่อง

จาก 112 ล้านในปี 2557

ลดลงมาเรื่อยๆ เป็น 100 ล้าน ในปี 2558

และ 64 ล้านในปี 2559

ก่อนจะดิ่งลงเหลือ 38 ล้านในปี 2560

ถ้าจะดึงดันต่อไปก็คงได้เพราะมีกำไรสะสมต่อเนื่องมานาน แต่คาดว่าอาจเห็นตัวเลขขาดทุนในปีหน้า

ส่วนหนึ่งที่ “ดำรง” ตัดสินใจแขวนนวมขณะเป็นแชมป์ได้

เพราะเขารวย

เรื่องนี้ “ดำรง” ให้สัมภาษณ์เองครับ

เขาบอกพิธีกรในรายการหนึ่งว่าไม่ต้องเป็นห่วงเขา

“ผมรวย”

อายุ 70 กว่าของ “ดำรง” ก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เขาตัดสินใจแขวนนวมได้ง่าย

ถ้าอายุแค่ 40 ผมเชื่อว่า “ดำรง” อาจตัดสินใจอีกแบบหนึ่ง

“ดำรง” มีบ้านพักส่วนตัวที่อังกฤษ อยุธยา พัทยา และหัวหิน

ตอนนี้ “ดำรง” เลือกที่จะใช้ชีวิต

จะไปอยู่บ้านพักในต่างจังหวัด

อยากไปเที่ยว

ในอดีตเขาเคยเชื่อว่า “งานคือชีวิต ชีวิตคืองาน”

เป็นคนทำงานหนักมากมาตั้งแต่เรียนจบ

แต่วันนี้เขาบอกเลยว่าความเชื่อเช่นนั้น

…โง่มาก

เพราะ “งาน” ไม่ใช่ทั้งหมดของ “ชีวิต”

“ชีวิต” ต้องมี “ความสุข” ด้วย

ผมชอบ “มุมคิด” ของ “ดำรง” ในการตัดสินใจครั้งนี้

ตามปกติแนวทางการต่อสู้ของธุรกิจสิ่งพิมพ์ส่วนใหญ่ ทุกรายพยายามปรับตัวให้เข้ากับโลกที่เปลี่ยนไป

เพราะ “ตัวอักษร” ไม่มีวันตาย

เพียงแต่สายตาคนเปลี่ยนจุดโฟกัส

จาก “กระดาษ” เป็น “หน้าจอ”

ธุรกิจสิ่งพิมพ์ส่วนใหญ่จึงเลือกที่จะปรับตัวเข้าสู่โลกออนไลน์

เมื่อเป็น “คู่แข่ง” แล้วสู้ไม่ได้

ก็เป็น “พวก” ดีกว่า

แต่ “ดำรง” ไม่ได้คิดอย่างนั้น

แนวทางที่เขาเลือก คือ “ไม่สู้”

สู้ไม่ได้ก็ไม่สู้

“ไม่ต้องบอกว่าผมไม่ปรับตัวกับโลกออนไลน์ ผมทำหนังสือเพราะผมอยากทำ แต่เมื่อไปต่อไม่ได้ ผมจะมาทำออนไลน์ไปทำไม”

เขาสรุปสั้นๆ

“ผมไม่ได้อยากทำออนไลน์”

ครับ เขาชอบทำหนังสือ

ไม่ใช่ “ออนไลน์”

ชัดเจนมาก

ผมนึกถึง “พ่อครัว” ที่ชอบทำอาหารไทย

จากความชอบก็เปลี่ยนมาเป็นธุรกิจ

ทำร้านอาหารไทย

ขายดีก็ทำไปเรื่อยๆ

แต่วันหนึ่งคนเริ่มไม่ชอบอาหารไทย

มีคนบอกว่าให้ปรับไปทำอาหารญี่ปุ่น

เขาก็ไม่ทำ

เพราะเขาไม่ได้แค่ต้องการทำอาหารหรือทำร้านอาหาร

แต่เขาชอบทำอาหารไทย

เมื่อคนไม่ชอบ

เขาก็ไม่ทำ

แค่นั้นเอง

มนุษย์ทุกคนล้วนมี “ทางเลือก” ของตัวเอง

ไม่มีถูก ไม่มีผิด

เห็นวิธีคิดของ “ดำรง” แล้วผมนึกถึงคำพูดหนึ่งของศิลปินดัง

“เบิร์ด” ธงไชย แมคอินไตย์

เขากำลังออกอัลบั้มใหม่

“แกรมมี่” ดึงศิลปินรุ่นใหม่ 8 คนมาทำเพลงให้ “เบิร์ด”

เป็นวิธีการหนึ่งทางการตลาดที่จะทำให้ “เบิร์ด” สดใหม่ขึ้นกว่าเดิม

ศิลปินคนหนึ่งที่มาทำเพลงให้คือ “แสตมป์”

ในเว็บ The Cloud นำศิลปินทั้งสองมานั่งคุยกันเกี่ยวกับเพลงที่ทำร่วมกัน

ประเด็นที่ผมชอบ ไม่ใช่เรื่อง “เพลง”

แต่เป็นเรื่อง “วิธีคิด”

“แสตมป์” ถาม “เบิร์ด” ว่า “พี่มีดาวดวงไหนที่อยากไปและยังไม่ได้ไปไหม”

หรือแปลง่ายๆ ก็คือมีอะไรที่อยากทำแล้วยังไม่ได้ทำบ้าง

“เบิร์ด” นั้นอยู่ในวงการบันเทิงมานาน

เล่นหนังและละครบ้าง

แต่ชีวิตส่วนใหญ่ของเขาคือการร้องเพลง

คนคงอยากรู้เหมือนกับ “แสตมป์” ว่ายังมีอะไรอีกไหมที่เขาอยากทำแต่ยังไม่ได้ทำ

คำตอบของ “เบิร์ด” สั้นมากครับ

“ไม่มี”

เขาไม่อยากไปดาวดวงไหนอีก

ไม่ได้อยากเป็นเจ้าของกิจการ

ตบท้ายด้วยประโยคเพราะๆ คือ “เขาอยากเป็นเจ้าของวันเวลาที่มีอยู่ในปัจจุบันให้นานที่สุด”

เขาบอก “แสตมป์” ว่าถ้ามีใครถามว่าทำไมย่ำอยู่กับที่

“บอกเขาไปเลยว่า ถ้าเราย่ำอยู่กับที่แล้วมีความสุขก็ย่ำไปเถอะ”

ครับ “ความสุข” ของชีวิตแต่ละคนแตกต่างกัน

บางคนอาจมีความสุขกับการได้ทดลองสิ่งใหม่ๆ

มีความสุขกับการขยายอาณาจักร

แต่บางคนก็มีความสุขกับสิ่งที่ทำในวันนี้

และไม่ได้อยากทำอะไรมากกว่านี้

เหมือนกับ “ดำรง พุฒตาล”

ที่อยากทำหนังสือ

ไม่ได้อยากทำออนไลน์

“เบิร์ด” ก็เช่นกัน

เขาอยากร้องเพลง อยากขึ้นบนเวทีให้ความสุขกับคนดู

“เบิร์ด” ย่ำเท้าอยู่กับที่ตรงนี้มานาน

ไม่เคยคิดแม้แต่จะแต่งเพลงหรือเป็นโปรดิวเซอร์

เพราะ “เบิร์ด” รู้ว่า “ความสุข” ของเขาอยู่ตรงไหน

เขาเลือกที่จะอยู่ตรงนี้ไปเรื่อยๆ

ครับ “ความสุข” ก็เหมือนกับเสื้อผ้า

เราต้องตัดให้พอดีกับตัวเรา

ชีวิตเป็นของเรา

ความสุขก็เป็นของเรา

ไม่จำเป็นต้องเหมือนคนอื่น