วันเกิด

หนุ่มเมืองจันท์facebook.com/boycitychanFC

วันก่อน ตื่นเช้าเดินลงมา เจอภรรยาหรือ “ห้องสมุดเคลื่อนที่” ของผมที่ตื่นก่อน นั่งอยู่ในห้องกลางของบ้าน

“แฮปปี้เบิร์ธเดย์จ้า” เธอร้องทัก

ผมหัวเราะลั่น

“ผิดวัน เกิดวันพรุ่งนี้”

แล้วเราก็หัวเราะกันกลายเป็น “มุข” ประจำวันของครอบครัว

เพราะเรื่อง “วันเกิด” ของครอบครัวผมไม่ถือเป็นวันสำคัญอะไร

สมัยก่อน ยังมีนัดหมายกินข้าวมื้อเย็นกันบ้าง

มีของขวัญ

มีการ์ดวันเกิด

แต่เวลาผ่านไป เราเริ่ม “มินิมอล” กันมากขึ้นเรื่อยๆ

ไม่มีนัดกินข้าวฉลอง ไม่มีเค้กวันเกิด

“ของขวัญ” ก็มีบ้าง ไม่มีบ้าง

เช่นเดียวกับ “การ์ดอวยพร”

ปีนี้ ผมได้ “ของขวัญ” เป็นอะไรรู้ไหมครับ

“แก้วน้ำ” ใส่ “ปากกา” เต็มแก้ว

น่าจะไม่เกิน 500 บาท

ที่บ้านผมจะมีโต๊ะตัวใหญ่อยู่ที่ห้องกลาง ที่ทำหน้าที่ทั้งเป็นโต๊ะอาหารและโต๊ะทำงาน

บนโต๊ะจะมีแก้วใส่ปากกาที่ได้มาจากที่ต่างๆ

เวลาผมทำงานต้องการขีดเขียนอะไรก็จะหยิบปากกาจากในแก้วนี้ ซึ่งปากกาแต่ละด้ามก็มีทั้งใช้ได้และหมึกหมด

เธอคงรำคาญ

ให้ของขวัญเป็นแก้วที่มีปากกาใหม่ๆ อัดแน่นเต็มแก้วเลย

รับประกันทุกด้ามว่าเขียนติดแน่นอน

…ถูกใจมาก

เธอซื้อเก็บไว้นานหลายวัน ใจอยากจะอวดของขวัญชิ้นนี้เต็มที

“ห้องสมุดเคลื่อนที่” ของผมก็เลยให้ของขวัญชิ้นนี้ก่อนวันเกิดครับ

ส่วน “ฟ้าใส” ลูกสาว เรียบง่ายยิ่งกว่า

บอกล่วงหน้า 1 วัน

“พ่อ…ช่วงนี้ยุ่งมาก ขอให้วันหลังนะคะ”

คาดว่าคงให้วันเกิดปีหน้า

รวบไปเลย 2 ปีครั้ง

…ถ้าเธอจำได้

ส่วนของขวัญวันเกิดของเธอ มีการเจรจามาหลายปีแล้วว่าเกรงใจพ่อที่ต้องใช้ความคิดและเสียเวลาไปซื้อของขวัญให้

“หนูขอเป็นเงินสดดีกว่า”

พูดจบ เลขบัญชีก็ปรากฏในไลน์ทันที

 

ผมนึกถึงชื่อหนังสือของตัวเอง

“โลกนี้ไม่มีใครที่ไร้ค่า”

ทุกคนล้วนมีคุณค่า ขอเพียงแค่ได้อยู่ในกลุ่มคนที่เห็นคุณค่าในตัวเราเท่านั้นเอง

“วันเกิด” ก็เช่นกัน

ถ้าไปอยู่กับคนทั่วไปที่ให้ “คุณค่า” กับ “วันเกิด”

“วันเกิด” ก็จะมีค่า

แต่ถ้ามาตกอยู่กับผม “วันเกิด” ก็เป็นเพียงแค่วันๆ หนึ่งเท่านั้นเอง

มีคุณค่าน้อยกว่าวันเงินเดือนออกเสียอีก 555

บางทีก็นึกทบทวนว่าทำไมเราไม่ให้ความสำคัญกับ “วันเกิด” เลย

เหตุผลหนึ่ง อาจเป็นเพราะไม่เคยมีประสบการณ์จัดงานฉลองวันเกิดมาก่อน

ครอบครัวผมมีพี่น้อง 6 คน

ป๋ากับแม่ก็ทำงานหนัก หาเงินมาเลี้ยงลูก 6 คน

ตอนเด็กๆ ยังจำได้ว่า “น้ำอัดลม” เป็นสิ่งที่มีค่ามากในชีวิต

แม่ซื้อเป๊ปซี่ใส่ถุงพลาสติกมัดหนังยางมา

พี่น้องเยอะก็ต้องแบ่งกันกิน

เราจะปล่อยให้น้ำแข็งละลายสักพัก เพื่อให้ปริมาณน้ำเยอะๆ

มีการตั้งกติกาว่าให้ดูดคนละ 1 ครั้ง

โอน้อยออก-เป่ายิงฉุบจนได้คนชนะเรียงลำดับกันเรียบร้อย

คนแรกจะได้ดูดก่อน

ครับ เด็กน้อยทุกคนจะหายใจออกยาวๆ

แล้ว…ดูด

ดูดให้ได้มากที่สุด

คนสุดท้ายแทบจะไม่เหลืออะไรเลย

คิดดูสิครับ ขนาด “เป๊ปซี่” ยังต้องแบ่งกันดูด

อย่าฝันเลยว่าจะมีเค้กวันเกิดให้เป่า

ผมจึงเขินๆ ทุกครั้งที่มีการเซอร์ไพรส์จากน้องๆ ไม่ว่าจะงานใหญ่หรืองานเล็กให้เป่าเค้กวันเกิด

ไม่รู้ว่าจะต้องเป่าตอนไหน

ต้องอวยพรอะไรบ้าง

ดีที่สุด คือ ถ้าหนีได้ก็หนี

ถ้าหนีไม่ได้ ก็ขอบคุณและรีบตัดจบให้เร็วที่สุด

…เขิน

 

อีกเหตุผลหนึ่ง คือ ผมเป็นนักข่าวมานาน

จนถึงวันนี้สัญชาตญาณนักข่าวก็ยังทำงานตลอด

ยังอดคิดเรื่องการรักษา “ระยะห่าง” กับ “แหล่งข่าว” อยู่เลย

โดยเฉพาะนักการเมือง

แม้จะชื่นชม จะสนิทแค่ไหนก็ต้องระวัง

ทั้งที่ตอนนี้ไม่ได้เป็น “นักข่าว” แล้วก็ตาม

แค่มีรายการวิเคราะห์การเมืองหรือเขียนคอลัมน์บ้าง

แต่ยังอดระวังตัวไม่ได้ 555

เรื่องอาชีพ “นักข่าว” กับการจัดงานวันเกิดเป็นเรื่องที่ต้องระวังมากในยุคผม

เพราะเป็นการเปิดช่องในการรับสิ่งที่ไม่ควรรับ

บังเอิญที่ “มติชน” มีต้นแบบในเรื่องนี้

ผู้ใหญ่ของที่นี่ไม่เคยจัดงานวันเกิดที่เปิดให้คนมาอวยพรและเอาของขวัญมาให้เลย

คิดดูสิครับว่าถ้าจัดขึ้นมา งานจะใหญ่แค่ไหน

นักการเมือง-นักธุรกิจจะต้องมาร่วมงานเยอะมาก

อาจจะมากกว่าวันเกิดขององค์กรด้วย

ทุกปี พอถึงวันเกิดหรือก่อนหน้า 2-3 วัน เขาจะหายไปจากบริษัท

ไม่รู้ว่าไปไหน

ส่วนใหญ่แอบไปทำบุญหรือฉลองเล็กๆ ในครอบครัว

ไม่รู้ว่าผู้ใหญ่ท่านนั้นคิดอะไร

แต่ผมชอบแบบนี้เหมือนกัน

พอชอบก็เลียนแบบเลย

 

ผมเคยคุยกับเพื่อนๆ ที่เลี้ยงฉลองวันเกิดทุกปี

เขาบอกว่าตอนอายุน้อยๆ จะมีความสุขทุกครั้งที่ถึงวันเกิด

เป็นงานสำคัญที่สุดงานหนึ่งของปี

มีคนมาอวยพร มาสังสรรค์กัน

เขาบอกว่าจากเด็กสู่วัยรุ่น

จากวัยรุ่นก็เป็นผู้ใหญ่เต็มตัว

มี “ความสุข” มาก

แต่พออายุเกิน 50 ปี

ทุกครั้งที่ถึง “วันเกิด” จะอดคิดในใจไม่ได้

…อีกปีแล้วเหรอ

เพราะ “อายุ” ที่เพิ่มขึ้นหมายถึงการวิ่งใกล้วัยชราและชาติหน้ามากขึ้นทุกวัน

“ตัวเลข” ยังเดินไปข้างหน้า

แต่ “ความรู้สึก” จะเริ่มถอยหลัง

เขาอยากให้ “วันเกิด” ขยับเวลาออกไป

5 ปีครั้งจะดีมากเลย •

 

ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ | หนุ่มเมืองจันท์

www.facebook.com/boycitychanFC