คอลัมน์ประจำ

สมเด็จเจ้าพระยา | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 10 - 16 พฤศจิกายน 2566
คอลัมน์กวีกระวาด
เผยแพร่

จิตส่วนหนึ่งสมองถ้วนถี่ส่วนหนึ่ง

คะเนคะนึงทุกข์สุขไปทุกที่

ไม่หมกมุ่นเมื่อไรก็ไม่มี

นำวิถีขีปนาวุฒาภรณ์

ถล่มโรคทะลวงถาโถมล่าเหยื่อ

ตายเป็นเบือต่างฝ่ายต่างไล่ต้อน

ฮิทช์บุลเลาะห์เลาะคิรินอิสินธร

นารายน์นอนหัวเราะร่านาร้ายนารายณ์

ศิวเดชศิวดลบังคนหน้า

วรุณทักวายุอุษาสาย

ปัถพีลีลาศซบหาดทราย

สกนธ์กายเกลือกกลุ้มรุมสุมทรวง

กำหนดจิตเจตจำนงถึงปลงจิต

หนองในหนองนอกพิศหนอกหนักหน่วง

โลกที่เป็นโรคที่เห็นเป็นดอกดวง

ในห้วงช่วงชิงธงแย่งลงทัณฑ์

อิสระอิสราเอลฟาห์ฮาส

นั่นฮามาสนัสรูน้ำคู่ขัน

โงห์ดินเดียมงูดินไม่กินกัน

สีจะเสียบไต้หวันทุกเพลา

ปูดองขอออกตัวไม่มั่วศึก

ปูตินคึกเห็นปูหลนลุกลนถลา

กะยูคลิดยูเครนเป็นยูคา-

ลิปตัสว่าสเตตัสดัสกร

ชุลมุนวุ่นวายทั้งปลายแหลม

ฉนวนแนมนี่ไฉนใช่ขนอน

จับมือเสียภาษีจับฝีจร

ให้จับตอนซะให้หมดรันทดใจ

จึงจิตสั่งการสมองหลายตระหลบ

ถ้าไม่พบจะไม่ทักไม่รักใคร่

ในกายหยาบจิตละเอียดละเมียดละไม

บ่าวร้องไห้จิตก็ว่าบ้าละตู! •