สิ่งที่หายไป

พิชัย แก้ววิชิต

บางช่วงบางตอนของชีวิต ในวันที่ของสำคัญหายตรงกับวันที่ต้องการใช้งานพอดี และเป็นวันที่ไม่ดีพอ เพราะความไม่สนุกที่ได้แวะเวียนเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของความรู้สึก สิ่งที่หายไปยืมใครก็ไม่ได้ และถึงแม้จะมีใครเต็มใจอยากให้ยืมก็ทำไม่ได้เช่นเดียวกัน มันเป็นของส่วนบุคคลโดยแท้จริง

ปัญหาในแบบของผมได้เกิดขึ้นแล้ว สิ่งที่หายไปนั้น มันเป็นของที่ต้องมีอยู่เสมอ แม้แต่สมอง (ของผมเอง) ยังคงต้องทำงานพร้อมด้วยกับสิ่งนี้ด้วยเช่นกัน เพื่อการตัดสินใจในหลายๆ เรื่อง และมักเป็นส่วนผสมสำคัญๆ ของการสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ มันจะยากและไม่สะดวกเท่าที่ควร ถ้าไร้ซึ่งสิ่งนี้

กับสิ่งที่เรียกกันว่า “ความมั่นใจ” และมันหายไปไหน

 

เมื่อ “ความมั่นใจหายไป” ผมจะไปหาเอาคืนมาได้จากที่ไหน

ว่าแล้วผมก็คงต้องหาแสง เพื่อส่องหาความมั่นใจท่ามกลางความมืดบอดของตัวเอง

อาจหมกตัวอยู่แต่ในบ้านเพื่อหาแรงบันดาลใจดีๆ จากหนังดีๆ สักเรื่อง และสิ่งนี้น่าเป็นทางออกที่ดีในช่วงเวลาคับขัน

ผมใช้เวลาชีวิตตามหาความมั่นใจอยู่หลายชั่วโมง แต่มันก็ยังไม่ใช่ทางเส้นทางที่จะนำไปพาผมไปเจอกับความมั่นใจ แม้จะดูหนังจากทั่วทุกมุมโลก ผมก็ยังจนอยู่กับมุมอับของตัวเองอยู่ดี ไม่มีสุขปน

หรือว่าการได้ออกไปเดินเล่นนอกบ้าน น่าจะช่วยให้ชีวิตเจอกับความมั่นใจได้ง่ายกว่า ไม่รอช้ากับเวลาที่มีกำกัด ผมเดินตามแนวทางแห่งความหวัง เดินลัดเลาะริมคลองอยู่หลายกิโลเมตร ก็หวังจะได้เจอความมั่นใจลอยตามน้ำมาบ้าง จนนานพอควรที่จะบอกกับตัวเองได้ว่า ไม่มีความมั่นใจใดๆ จะลอยตามน้ำมา

ไม่มีอะไรที่จะพบเจอนอกจาก “สวะบกที่เดินได้” (เริ่มเขวะตัวเอง)

ว่ากันว่าความรักจะชนะทุกสิ่ง และแก้ปัญหาได้ดี ไม่ด้อยไปกว่าวิธีอื่นใด ถ้าทำในสิ่งที่รัก รักในสิ่งที่ทำ เพียงแค่นี้ก็น่าจะได้สร้างความมั่นใจน้อยๆ ขึ้นมาใหม่ แม้ในยามที่หาไม่เจอกับความมั่นใจที่เคยมี / เทคนิค : f.8 1/500s ISO200 / สถานที่ : แม้นศรี กรุงเทพฯ

ในวันคืนแห่งความขมุกขมัว ผมให้คำตอบตัวเองไม่ได้ว่า “ความมั่นใจหายไปไหน” ตกหล่นอยู่ที่ใด หรือจะปลิดปลิวจางคลายไปกับสายลมแสงแดด

ความมั่นใจที่หายไป ดูจะไม่หนักแน่นคงทนและถาวรกับเค้าเอาซะเลย

ความมั่นใจมันหดๆ หายๆ แล้วใครต่อใครเขามีวิธีการสร้างความมั่นใจกันอย่างไร

เมื่อคิดมากไปพาใจท้อ และไม่ใช่เหตุอันเป็นมงคล ก็คงต้องเตือนตัวเองอย่ารีบถด ในสิ่งที่พาให้ถอย

ถ้าความมั่นใจมันจะหายไป และไม่มีสิ่งใดเหลืออยู่ให้พึ่งหา ท้ายที่สุดก็อย่าให้ความรักหลุดลอย หล่นหาย การได้ลงมือทำในสิ่งที่เรารัก ก็คงไม่ต้องกลัวผลลัพธ์ของความจริงใจ กับสิ่งที่จะลงทันลงแรงอยู่ด้วยความรักที่จะทำ ที่แม้มีความมั่นใจเพียงใด แต่ขาดซึ่งความรัก ก็ใช่ว่าจะออกมาดีเสมอไป

ว่ากันว่าความรักจะชนะทุกสิ่ง และแก้ปัญหาได้ดีไม่ด้อยไปกว่าวิธีอื่นใด

ถ้าทำในสิ่งที่รัก รักในสิ่งที่ทำ เพียงแค่นี้ก็น่าจะได้สร้างความมั่นใจน้อยๆ ขึ้นมาใหม่ แม้ในยามที่หาไม่เจอกับความมั่นใจที่เคยมี

เมื่อผมมองตรงไปที่มุมของความรัก ก็เห็นเข้าแล้วกับความมั่นใจที่หล่นหาย

ขอบคุณมากมายครับ •

 

เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต