บทความพิเศษ | ฟ้า พูลวรลักษณ์

 

หนังสือเรียนสำหรับเด็ก (๑๙๕)

 

๑

บทความนี้ ฉันขอพูดถึงนางกุนตี แห่งมหากาพย์ภารตะ

ที่จริงเธอสามารถหยุดสงครามนี้ได้ ก่อนที่จะเริ่มรบ

เพียงแต่เธอทำพลาด

๒

ก่อนวันรบหนึ่งวัน เธอไปหากรรณ ลูกชายคนโต ที่เธอลอยแพทิ้งไปในวัยเด็ก เพื่อสารภาพบาป ว่าเธอเป็นแม่ คิดถึงลูกอยู่เสมอ ที่ทำไปเนื่องจากความอับอาย เพราะเธอวันนั้นยังเป็นวัยรุ่น อีกทั้งไม่มีสามี มีความเสียใจในการกระทำนี้ตลอดมา ยกโทษให้เธอด้วย

ลูกเอ๋ย กลับมาอยู่กับแม่เถอะนะ

กลับไปหาฝั่งปาณฑพ และแม่จะบอกพวกเขาเอง ว่าลูกที่จริง คือพี่ชายคนโตของพวกเขา พวกเขาย่อมจะต้องมาแสดงความเคารพเขา และยอมรับเขาขึ้นมาเป็นพี่ใหญ่ สมกับที่ลูกเป็น

๓

กรรณตกตะลึง

เขาอาจให้อภัยแม่ได้ ด้วยความผูกพันของแม่ลูก นี้คือแม่จริงของเขา ซึ่งเขาคิดถึงอยู่เสมอ ด้วยความรู้สึกย้อนแย้ง โหยหา มีทั้งรักและแค้น ที่ทอดทิ้งเขาไปในวัยทารก

แต่สงครามกำลังจะเริ่มพรุ่งนี้

จะให้เขาทิ้งธุรโยชน์ ไปหาฝ่ายตรงข้ามได้อย่างไร

 

๔

ธุรโยชน์คนนี้ มีความเลวร้ายสารพัด ขี้อิจฉา ยโส

แต่ทว่า เขาก็มีดี เขาใจกว้าง และรักเพื่อนจริง

ตลอดเวลาที่คบกันมา เขาดีกับกรรณทุกอย่าง เขารู้ว่ากรรณขาดแคลนสิ่งใดก็หาให้ เขาขาดยศ ให้ยศ ขาดศักดิ์ ให้ศักดิ์ ทะนุถนอมดั่งดวงใจ เพราะรู้ตัวว่าวันหนึ่งจะต้องรบกับปาณฑพ และกรรณผู้นี้ สร้างความประทับใจแก่ธุรโยชน์ ว่าเป็นยอดนักรบ เสมอเหมือนอรชุน

ในห้วงเวลาที่เขาต้องการกรรณอย่างที่สุด

กรรณจะทิ้งเขาไปอยู่กับฝ่ายตรงข้ามได้อย่างไร

๕

เขาตอบปฏิเสธ

แต่ให้พรแม่หนึ่งข้อ

ว่าในสงครามมหายุทธ์ครั้งนี้ หากปาณฑพเสียชีวิตหนึ่งคน เขาจะหยุดรบ

๖

พูดง่ายๆ แม่มีลูกหกคน แต่ยอมรับเพียงห้าคน

บัดนี้ เขาต้องรบกับพวกเขา แต่วันใดที่พวกเราหกคน เหลือห้าคน

เขาก็จะหยุดรบ นี้คือพรให้แม่

๗

นี้เป็นความองอาจของกรรณ

เขาไม่เสียสัตย์ต่อแม่ และไม่เสียสัตย์ต่อธุรโยชน์

ที่สำคัญ เขาจะต่อสู้ได้อย่างเต็มที่

๘

มองผิวเผิน เหมือนแม่รัก แต่ทว่ามองลึกลง เหมือนแม่กำลังจะมาฆ่าเขาซ้ำครั้งที่สอง

เพราะแม่มาบอกความลับกับเขา ทำให้เขาพรุ่งนี้อาจไม่มีใจสู้รบ หรือรบได้ไม่เต็มที่ เหมือนมีพันธนาการ

แต่แม่ไม่ยอมบอกฝ่ายปาณฑพ พวกเขาสู้เต็มที่อยู่แล้ว

แบบนี้เขาเสียเปรียบ

เขาคงถูกฆ่าแน่ และนี้คือความใจร้ายของแม่

ทิ้งเขา แล้วยังจะฆ่าเขาอีกหรือ

๙

นางกุนตีคงไม่มีเจตนาอย่างนั้น

แต่จิตใต้สำนึก อาจเป็นอย่างนั้น

๑๐

เพราะนางรักลูก ที่ผ่านมา เธอไม่มีความสุข แอบร้องไห้เสมอ ด้วยสำนึกผิด และคิดถึงกรรณ แต่ทว่าความรักปาณฑพนั้นเล่า ก็ท่วมท้น

 

๑๑

กรรณเป็นบุตรพระสุริยเทพ ย่อมมีความทระนง องอาจ เหลือจะกล่าวได้

จะให้เดินไปหาห้าพี่น้องปาณฑพ เพื่อให้พวกเขามาคารวะ มันไม่ผิดกับการไปขอทาน เขาไม่ทำอยู่แล้ว

ต้องรอชาติหน้า

๑๒

ที่ถูกที่ควร คือนางกุนตีต้องบอกฝ่ายปาณฑพก่อน แล้วพาพวกเขาห้าคนมากราบเท้าของกรรณ แบบนี้ทิฐิมานะใดก็สลายสิ้น ปมด้อยที่สะสมมาทั้งชีวิตก็คลายตัว

กรรณก็จะกลายเป็นพี่ใหญ่ของปาณฑพ สมกับความเป็นจริง

ด้วยหกคนนี้ ล้วนเป็นลูกเทพ

ยุธินเฐียร เป็นลูกพระธรรม ภีมะ เป็นลูกพระพาย อรชุนเป็นลูกพระอินทร์

นกุลกับสหเทพ เป็นลูกของเทพอัศวินฝาแฝด

แบบนี้ ทุกอย่างก็ลงตัว งดงาม

๑๓

บัดนี้ กรรณได้เป็นแม่ทัพของปาณฑพ สงครามก็ไม่เกิด

ด้วยมิตรภาพของเขากับธุรโยชน์นั้นลึกซึ้ง

สุดที่จะรบกันได้

๑๔

สงครามมหากาพย์ภารตะ ก็ไม่เกิด

สงครามที่กำลังจะเริ่มครั้งนี้ มีรบกันถึง ๑๘ อักเษาหิณี

หนึ่งอักเษาหิณี มีช้าง ๒๑,๘๗๐ เชือก

ม้า ๖๕,๖๑๐ ตัว

รถศึก ๒๑,๘๗๐ ตัว

ทหารราบ ๑๐๙,๓๕๐ คน

 

๑๕

สงครามภารตะ ฝ่ายเการพมี ๑๑ อักเษาหิณี หรือ ๒,๔๐๕,๗๐๐ คน

ฝ่ายปาณฑพ มี ๗ อักเษาหิณี หรือ ๑,๕๓๐,๙๐๐ คน

รวมสี่ล้านชีวิต

ล้วนต้องตายในทุ่งกุรุเกษตร

ในอีก ๑๗ วันต่อมา

ตายหมด ตายเกลี้ยง

ยกเว้นแค่ ๑๐ คน

เป็นฝ่ายเการพ ๓ คน และเป็นฝ่ายปาณฑพ ๗ คน

นี้เป็นมหาวิบาก เป็นหายนะ เกือบล้างโลก

๑๗

หลังจากนี้อีก ๑๗ วัน

พวกผู้หญิงออกมาเก็บศพ ร้องไห้กันระงม น้ำตาแทบจะเป็นสายเลือด

ตายหมด

ท่านปู่ภีษมะตาย โดนหลานฆ่า

อาจารย์โทรณก็ตาย โดนลูกศิษย์ฆ่า

ลูกพี่ลูกน้องฆ่ากันตายเกือบเรียบ

รวมไปถึง หลานของนางกุนตีด้วย ตายทุกคน

มีแต่ศพ มีแต่ศพ

๑๘

นางกุนตีป้องกันได้ ด้วยการทำให้ถูกต้อง นิดเดียวเท่านั้นเอง

แต่เธอทำพลาด

สิ่งที่ทำไม่ได้มีผลอะไรเลย

การสารภาพบาปของเธอ ไม่ได้ช่วยอะไร เพราะเธอสารภาพผิดฝั่ง

๑๙

แต่ก็เห็นใจเธอ ด้วยก้อนวิบากกรรมนี้ใหญ่หลวง มีมวลมากเท่าจักรวาล

กระแสของมัน คือน้ำท่วมโลก

ผู้หญิงอ่อนแอเพียงนางเดียว จะป้องกันได้หรือ

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022