วันก่อนไปสัมภาษณ์ “เล็ก” กรมเชษฐ์ วิพันธ์พงษ์ ออกรายการฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ live

“เล็ก” เป็นกรรมการผู้จัดการบริษัทแอสเซทไวส์ เจ้าของโครงการคอนโดมิเนียมและบ้านจัดสรรหลายแห่ง

ผมรู้จัก “เล็ก” ตอนที่เขาเรียน ABC REAL

และมาคุ้นเคยมากขึ้นเมื่อเขาเรียน ABC 7

“เล็ก” เป็น “ดาวรุ่ง” ดวงใหม่ของวงการที่น่าจับตามองอย่างยิ่ง

เป็นมวยรุ่นกลางที่กำลังจะข้ามชั้น

โครงการของเขาตอนนี้ส่วนใหญ่เป็นโครงการขนาดกลางมีหลายแบรนด์

หลักๆ ก็คือ Modiz Brown Wynn และ Atmoz

คอนโดมิเนียมสูง 8 ชั้น แถบชานเมืองเลาะแนวรถไฟฟ้าสายสีเขียว

เป็นมวยแบบเข้าเร็ว-ออกเร็ว

1 ปี 6 โครงการ

“เล็ก” มาจากสายช่าง จบวิศวะโยธา แต่จริงๆ อยากเรียนสถาปัตย์

เป็นคนชอบงานศิลปะ เลี้ยงปลาคาร์ฟ

ชอบเรื่องดนตรี สะสมตู้เพลง

เป็นนักธุรกิจที่ผสมผสานระหว่างความเป็นคนมีระบบกับความละเอียดอ่อน

วิธีคิดหลายอย่างของเขาจึงน่าสนใจมาก

อย่างเช่น การแต่งห้องตัวอย่างซึ่งเป็น “จุดขาย” ของคอนโดฯ เขาจะบอกสถาปนิกแบบง่ายๆ ว่าคนที่จะอยู่ห้องนี้เป็นใคร

เช่น เป็นผู้หญิง เป็นนักออกแบบ ขับรถมินิ เปรี้ยวๆ

หรือผู้ชาย แบดบอยหน่อย ขับบิ๊กไบก์ เป็นคาสโนว่า ฯลฯ

พอเป็นตัวละคร สถาปนิกก็จะจินตนาการต่อเองว่าห้องต้องแต่งแบบไหน

แต่ที่ผมชอบมากที่สุดคือ Sound System ในห้อง

เป็นระบบที่ใช้เปิดปิดเพลงจากมือถือ

มีลำโพงในห้อง

ตรงกับไลฟ์สไตล์ของคนรุ่นใหม่ที่อยู่กับเสียงเพลงตลอดเวลา

ตอนนี้เขากำลังจับมือกับสตาร์ตอัพรายหนึ่งทำนาฬิกาเก็บข้อมูลสุขภาพทุกด้านแจกลูกค้า

นาฬิกานี้จะมีปุ่ม Emergency กดเรียก รปภ. หรือเบอร์ที่กำหนดได้

รปภ. ที่นี่มีการฝึกอบรม CPR หรือการนวดหัวใจผายปอดกู้ชีพ

เขาคิดรายละเอียดเล็กๆ แบบนี้เยอะมาก

แค่ฟังก็สนุกแล้ว

แต่เล่าต่อไม่ได้เพราะยังไม่เสร็จ

ความละเอียดของ “เล็ก” ถึงขั้นที่เลือกวัสดุบางอย่างเอง เช่น สุขภัณฑ์

เขาบอกว่า “ของ” ในห้องที่สัมผัสร่างกายของเราบ่อยที่สุดมีอยู่ 3 อย่าง

ที่นอน โซฟา และโถสุขภัณฑ์

อย่าไปประหยัดกับ 3 อย่างนี้

“เล็ก” บอกว่าโถสุขภัณฑ์ของคอนโดฯ แต่ละแห่ง

สถาปนิกจะเลือกแบบมาก่อน แต่เขาจะต้องทดลองนั่งเองและปรับเปลี่ยนแบบให้ลูกค้านั่งสบายที่สุด

จ่ายเพิ่มก็ยอม

ละเอียดขนาดนี้

แต่เรื่องที่ผมชอบที่สุด เป็นเรื่อง “วิธีคิด” กับพนักงานครับ

ออฟฟิศของ “แอสเซทไวส์” สวยมากครับ

เป็นที่ทำงานในฝันของคนรุ่นใหม่

อาคารหนึ่งเป็น “ตู้คอนเทนเนอร์” ประมาณ 30 ตู้ที่ปรับปรุงด้านในอย่างสวยงามสูง 4 ชั้น

มีที่ว่างตรงกลางปูสนามหญ้าเทียม

อีกอาคารหนึ่ง เป็นอาคารที่ทำคล้ายๆ ตู้คอนเทนเนอร์

มีห้องฟิตเนสอย่างดี

แค่ถ่ายรูปที่ทำงานโชว์เพื่อนก็เท่แล้ว

การเลือกที่ตั้งสำนักงานก็น่าสนใจ

“เล็ก” เลือกอยู่นอกเมืองหน่อย ตรงแถวเกษตร-นวมินทร์ ติดกับสนามกีฬารามอินทรา

เหตุที่เลือกนอกเมือง เพราะ “เล็ก” เคยเป็นพนักงานประจำมาก่อน

รู้ว่าวันหนึ่งของการทำงานจะเสียเวลาไปกับการเดินทางเยอะมาก

เขาไม่อยากให้พนักงานเสียเวลาแบบที่เขาเคยรู้สึก

“เล็ก” ต้องการให้พนักงานมีความสุขในการทำงาน

พนักงานประมาณ 60% จึงเลือกจากคนที่อยู่แถบนี้เพื่อให้เดินทางสะดวก

ส่วนพนักงานที่อยู่ในเมือง การออกมาทำงานนอกเมืองจะสวนทางกับคนส่วนใหญ่ทั้งเช้าเย็น

เสียเวลาการเดินทางน้อย

นอกจากนั้น การอยู่นอกเมือง ค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันจะต่ำกว่าในเมือง

ค่าอาหารก็ถูกกว่า

เมื่อค่าครองชีพทั้งค่าเดินทางและอาหารต่ำ

เงินก็เหลือเก็บเยอะ

นอกจากนั้น ยังมีห้องไลน์หารายได้เพิ่มให้พนักงาน

ใครมีของอะไรมาขายก็ขายผ่านห้องนี้ได้

ใครทำอาหารอร่อยก็มาขาย

ที่บ้านใครค้าขายอะไรก็เสนอขายในห้องนี้ได้

หรือบริษัทช่วงไหนที่ต้องการพนักงานพิเศษ เช่น วันเปิดตัวโครงการก็ประกาศผ่านทางห้องนี้

ใครว่างก็มาทำงานพิเศษ

ทำให้พนักงานทุกคนมีรายได้เพิ่ม

ตอนเย็นพนักงานจะออกกำลังกายตอนเย็นในห้องฟิตเนสหรือสนามกีฬาก็ได้

มีเทรนเนอร์มาแนะนำด้วย

“เล็ก” ให้ความสำคัญกับสุขภาพของพนักงานมาก

เขาบอกว่า “แอสเซทพลัส” มีพนักงานแค่ 130 คน

ป่วยขึ้นมาคนหนึ่งก็ไม่คุ้มแล้ว

เขาจึงยอมจ้างผู้เชี่ยวชาญด้านนี้มา 1 คนเลยเพื่อดูแลเรื่องสุขภาพและการออกกำลังกายของพนักงาน

“เล็ก” เชื่อว่าถ้าพนักงานมีความสุข

งานจะออกมาดี

แต่มีเรื่องหนึ่งที่คาใจ “เล็ก” มานาน

เขาสงสัยว่าทำไมพนักงานผู้หญิงของ “แอสเซทไวส์” ท้องบ่อย

ถามฝ่าย HR

เขาบอกเหตุผลแบบอ้อมๆ แต่ชัดเจน

…สภาพแวดล้อมที่บริษัทนี้เหมาะกับการมีลูกมาก

ไม่ใช่บรรยากาศที่ทำงานนะครับ

แต่เป็นเรื่องสวัสดิการ

ตามปกติบริษัทต่างๆ ให้ลาคลอดได้ 90 วันหรือประมาณ 3 เดือน

แต่ที่ “แอสเซทไวส์” ลาคลอดได้ 4 เดือน

เหตุผลง่ายๆ ก็คือ “เล็ก” คิดว่า 3 เดือนน้อยไป ลูกยังเล็กมาก แม่น่าจะได้ดูแลลูกอย่างใกล้ชิด

สัก 4 เดือนก็แล้วกัน

คิดแล้วก็ทำเป็นระเบียบของบริษัทเลย

อีกเรื่องหนึ่งก็คือ ค่าเทอมลูก

“เล็ก” บอกว่ามีพนักงานคนหนึ่งมายืมเงินเขาประจำทุกครั้งที่โรงเรียนเปิดเทอม

เขาควักให้ทุกครั้ง

ควักบ่อยๆ ก็กลัวว่าพนักงานคนอื่นจะว่าได้

ก็เลยทำเป็นระเบียบบริษัทไปเลยว่าให้ค่าเทอมกับลูกพนักงานทุกคนเทอมละ 5,000 บาท

จนจบปริญญาตรี

ฝ่าย HR จึงบอกว่า เพราะ “เล็ก” ให้สวัสดิการแบบนี้

สภาพแวดล้อมจึงเหมาะสมกับการมีลูกมาก

พนักงานขายที่ “แอสเซทไวส์” จึงท้องอยู่เป็นประจำ

กลายเป็นทฤษฎีใหม่ที่ “ชาร์ล ดาร์วิน” นึกไม่ถึง

“ความมั่นคง” ทางจิตใจทำให้เกิดการขยายพันธุ์