เกมกระดาน

 

สวนหย่อมย่อมๆ ใต้ทางด่วนในเมืองกรุง พื้นที่พักใจเล็กๆ ไม่มากไปด้วยผู้คน และเป็นดั่งสวนสนุกของชายสูงวัย ที่กำลังหย่อนก้นนั่งลงตรงโต๊ะม้าหินที่มีลายตารางหมากฮอสเพียงลำพัง

มันเป็นความสุขส่วนตัวท่ามกลางพื้นที่สาธารณะกับการได้มานั่งเล่นหมากฮอสตรงโต๊ะม้าหินกับเพื่อนอีกคนในวัยไล่เลี่ยกันอยู่เป็นประจำก่อนหน้านี้ ตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมา

และในตอนนี้ สวนหย่อมย่อมๆ ไม่สนุกเหมือนแต่ก่อน เพราะเพื่อนผู้ที่นั่งเล่นหมากฮอสด้วยกันมานานของชายสูงวัย ได้จากไปแล้วโดยมิได้มีคำร่ำลา ด้วยสาเหตุจากการหลับไม่ยอมตื่น แม้ลูกๆ ยอดกตัญญูจะพาไปหาคุณหมอให้ช่วยปลุก แต่ก็ไม่ตื่นฟื้นขึ้นมาแต่อย่างใด

ชายสูงวัยจึงสูญเสียคู่แข่งที่เป็นเพื่อนรัก และเป็นผู้เล่นเพียงคนเดียวของชายสูงวัยที่พอใจเลือกจะนั่งเล่นหมากฮอสด้วยความสนิท

ดวงตาสีขุ่นมองเหม่อมายังลายตารางหมากฮอสบนโต๊ะหิน กับความทรงจำบนเกมกระดาน “หมากลับในเกมรุก” สองฟากทางความคิดของคนผู้เล่นทั้งสองฝั่ง ความมีเสน่ห์อยู่ที่แผนหมากลับในกลเกม ความตื่นเต้นที่มาพร้อมกับการคาดเดา

และท้าทายกับการอ่านใจจากการเดินเกมของผู้เล่นฝ่ายตรงข้าม

 

ภาพความประทับใจจากอดีตกับสิ่งที่ชอบทำ บรรยากาศเก่าๆ ของการได้เดินหมากฮอสฉายชัดในแววตาที่ฝ้าฟางของชายสูงวัย

รอยยิ้มเล็กๆ ที่มุมปาก ส่งตรงมาจากความภาคภูมิใจในตัวเอง

ถึงแม้จะแพ้ในเกมกระดานอยู่บ่อยครั้ง แต่ไม่เคยเลยสักครั้งที่ชายสูงวัยคิดจะล้มกระดานเมื่อถึงคราวที่ต้องพ่าย

สำหรับผม หมากฮอสคือเกมฮิต สองผู้เล่นนักคิด ไม่จำกัดกองเชียร์ เกมกระดานหลายช่องสี่เหลี่ยมจัตุรัส มีช่องตาราง 64 ช่องเท่ากัน ไม่โกง (อาจต่างกันไปบ้างในบางประเทศ) เป็นเกมกระดานที่แพร่หลาย เล่นง่าย แพ้บ่อยได้ ไม่ผิดศีลธรรม

แต่ชีวิตจะยากขึ้นอย่างเฉียบพลันเมื่อคิดสู้กลับ หรือกระเหี้ยนกระหือรืออยากในชัยชนะมากเกินระดับไอคิวที่ตัวเองมี ด้วยสติและความเพียร

คงไม่แย่เกินไปนักถ้าการแพ้บ่อยๆ อาจทำให้ไม่แพ้อีกในคราวถัดไป

แต่คงไม่ใช่กับผม มันยากยิ่งกับกิจกรรมทางความคิดบนเกมกระดาน แม้จะใช้ความพยายามและได้รับแรงบันดาลใจดีๆ มากแค่ไหน ระดับไอคิวของผมก็ไม่เคยเพิ่มพุ่งขึ้นแต่อย่างใด และยังคงเป็นผู้แพ้อยู่วันยังค่ำ จนถึงดึกดื่น

ขยับวรรคตอนกลับมาที่เกมชีวิตของชายสูงวัย กับหมากหมายของชีวิตที่ได้เดินตามช่องทางของการรู้แพ้ รู้ชนะ รู้กฎกติกา และกับบางช่วงบางตอนก่อนลาจาก

“ชีวิตก็เหมือนเกม ต้องเดินหมากให้ดี ไม่จำเป็นต้องเก่ง แพ้ได้นะไอ้หนุ่ม แต่ต้องแพ้ให้รู้ แพ้ให้คล่อง แพ้เป็นถือว่าชนะใจตัวเอง วันนี้ชนะก็อย่าลืมแพ้ของเมื่อวาน อีกหน่อยไม่นานนัก ลุงก็จะหลับไม่ตื่นเหมือนกับเพื่อนของลุงนี่ละ เกมกระดานมันจะยังคงอยู่ไปอีกนาน ด้วยกฎและกติกาอย่างที่มันเคยเป็น”

ชายสูงวัยกล่าว ก่อนที่จะค่อยๆ พยุงตัวเองลุกขึ้นช้าๆ สั่นๆ จากโต๊ะม้าหินที่คุ้นเคย และเดินช้าเฉื่อยออกจากสวนหย่อมย่อมๆ เพียงลำพัง

ขอบคุณมากมายครับ •

 

เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022