ถามแล้วเดินต่อ

หนุ่มเมืองจันท์facebook.com/boycitychanFC

ถามแล้วเดินต่อ

 

วันก่อน ตอนที่จัดรายการ Startup Marketplace is Live Now ซึ่งเป็นการสัมภาษณ์สตาร์ตอัพรุ่นใหม่

หลังจากสัมภาษณ์จบ “ฮอนด้า” ของ Autopair ก็เดินมาขอบคุณ

ไม่ได้ขอบคุณเรื่องราวที่เพิ่งสัมภาษณ์กันจบ

แต่ขอบคุณที่ผมเขียนหนังสือ “ความสุข ณ จุดที่ยืนอยู่”

เขาอ่านหนังสือเล่มนี้ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย

มีข้อความหนึ่งที่เขานำมาเป็นหลักคิดในการทำงาน

ทุกครั้งที่เจอ “ปัญหา”

ในหนังสือเล่มนี้ ผมเขียนประมาณว่า “ความทุกข์” ไม่ใช่ “ปัญหา”

“ปัญหา” คือ “ความจริง” ที่เราเผชิญอยู่

แต่ “ความทุกข์” คือ ความรู้สึก

เราปรุงแต่ง “ความรู้สึก” ลงใน “ปัญหา”

เราจึงทุกข์

“ฮอนด้า” เอาหลักคิดในเรื่องนี้ไปใช้ทุกครั้งที่เจอ “ปัญหา”

พอรู้สึก “ทุกข์” จาก “ปัญหา”

เขาจะตั้งสติได้ว่า อะไรคือ “ความจริง” ที่ต้องจัดการ

จากนั้นก็เริ่มแก้ปัญหา

ครับ ทุกครั้งที่มีคนเดินมาขอบคุณเกี่ยวกับหนังสือ

ผมจะขอบคุณเขากลับ

เพราะการมีคนบอกว่าหนังสือของเรามีคุณค่า

เป็นความรู้สึกที่ดีมาก

เป็นของขวัญที่มีค่าที่สุดของ “นักเขียน”

แต่มีเรื่องหนึ่งที่น่าสนใจ ผมสังเกตว่าเรื่องที่แต่ละคนชอบ หรือข้อความที่โดนใจไม่เหมือนกันเลย

เหมือนเวลาที่เราอ่านหนังสือแล้วขีดเส้นใต้ข้อความสำคัญในหนังสือ

เราจะขีดเส้นแตกต่างกัน

ผมมักจะบอกน้องๆ ที่มาขอบคุณว่าเรื่องในหนังสือหรือข้อความนั้นไม่ได้วิเศษอะไร

เพียงแต่มันเป็น “กุญแจที่ถูกดอก”

เป็นข้อความหรือเรื่องที่ตรงกับปัญหาที่กำลังเผชิญอยู่

พอกุญแจถูกดอก

ประตูก็เปิดออก

“ความมืดมิด” หายไป

“ความสว่าง” ก็มาแทนที่

 

ตอนที่ผมไปออกรายการ “2345 มาคุยกันหน่อยซิ” ก็เหมือนกัน

รายการนี้อยู่ในช่องยูทูบของ “ครูลูกกอล์ฟ”

เขาเชิญแขก 4 คน

“จ๋อมแจ๋ม-ลูกกอล์ฟ-บุ๋ม บุณย์ญานุช” และผม

ตามตัวเลขนำหน้าอายุครับ

เขาต้องการให้รายการนี้เป็นการแลกเปลี่ยนของคนอายุ 20 กว่า 30 กว่า 40 กว่า และ 50 กว่า

ถ้าเปรียบเป็นงานมิวสิกเฟสติวัล

ผมก็คือ “วงปิด” วงสุดท้ายที่เล่น

ฟังดูเหมือนเป็นคนสำคัญ

ไม่ใช่หรอกครับ

เป็นผู้อาวุโสที่มีอายุนำด้วยเลข 5 ครับ

ปิดท้ายของแขกรับเชิญ

รายการนี้สนุกมาก เขาจะตั้งคำถามขึ้นมาแล้วให้แขกรับเชิญแต่ละคนแลกเปลี่ยนกัน

คนต่างวัยคิดอย่างไรกับเรื่องนี้

หลังจากที่รายการนี้ลงในยูทูบ

วันหนึ่ง ผมเข้าไปดูในช่องความเห็น

มีคนหนึ่งบอกว่า “รายการดีมากเลยครับ คำพูดของพี่ตุ้มประโยคเดียวปลดล็อกทุกอย่างของผมเลย

เวลาเราถาม…แล้วหาคำตอบไม่เจอ

ไม่ต้องถาม…เดินต่อ

คำนี้มันจริงมาก ทำให้ชีวิตเบาลงทันที”

อ่านแล้วผมอยากเข้าไปตอบด้วยประโยคเดิม

“กุญแจที่ถูกดอก”

เขาคงมีหลายคำถามในใจที่ยังหาคำตอบไม่ได้

พอตอบไม่ได้ก็เครียด

เขาอาจคิดว่าคำถามนี้ไม่มี “คำตอบ”

แต่ความจริงก็คือ มี “คำตอบ”

เพียงแต่ตอนนี้ยังหาไม่เจอ

ลองเดินต่อไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็เจอ “คำตอบ” เอง

เขาเจอคำแนะนำแบบนี้ก็คงเหมือนการไขกุญแจเปิดประตูที่ปิดล็อกมานาน

พอเปิดประตูได้

“ความสว่าง” ก็มาเยือน

 

แนวคิดนี้เป็นประสบการณ์ตรงของผม

ตอนที่เป็นนักข่าวใหม่ๆ เงินเดือนน้อยมาก

ทำงานไป 2-3 ปี ก็เริ่มตั้งคำถามว่าเมื่อไรจะซื้อบ้านได้

เพราะด้วยเงินเดือนในวันนั้น มองไม่เห็นทางเลยว่าจะซื้อบ้านได้อย่างไร

คิด-คิด-คิด

คิดเท่าไรก็คิดไม่ออก

วิธีการแก้ปัญหาง่ายๆ คือ เลิกคิด

หาคำตอบไม่ได้

ไม่ต้องถาม

…เดินต่อ

หรือตอนที่มีการโยกย้ายตำแหน่ง บางงานผมก็ตั้งคำถามว่าเหมาะกับเราหรือเปล่า

วิธีการหาคำตอบง่ายๆ

ก็คือ ลงมือทำ

ในรายการผมยกตัวอย่างว่าถ้าเราอยู่ในห้องอัดมืด แล้วถามว่า “ท้องฟ้า” หรือ “แสงแดด” เป็นอย่างไร

คิดหาคำตอบ หรือจินตนาการอย่างไรก็ไม่ได้คำตอบ

บางทีการหาคำตอบที่ถูกต้อง คือ การหยุดคิด

…แล้วเดินต่อ

เปิดประตูห้องอัดแล้วเดินไปเรื่อยๆ เจอบันไดเดินลง

ลงไปเรื่อยๆ จนถึงชั้นล่าง

จุดนั้น เราเริ่มเห็นแสงแดดที่ลอดเข้ามา

เดินไปเปิดประตู

เราจะเจอท้องฟ้าและแสงแดด

“คำตอบ” ที่ค้นพบ ไม่ได้มาจาก “จินตนาการ” หรือการตั้งคำถามในห้องแอร์

แต่มาจากการลงมือทำ

ทำไปเรื่อยๆ แล้วจะเจอทางที่นำไปสู่ “คำตอบ”

 

อีกเรื่องหนึ่งที่ผมบอกน้องๆ

เป็นสิ่งที่ผมเรียนรู้ในเรื่องการตั้งคำถามแห่งชีวิต

1. คำถามแห่งชีวิต จะเปลี่ยนไปตามกาลเวลา

วัยหนึ่งก็มีคำถามหนึ่ง

อีกวัยหนึ่งก็มีอีกคำถามหนึ่ง

คำถามจะเปลี่ยนไปตามวัยและประสบการณ์

2. คำตอบแห่งชีวิตเปลี่ยนไปตามกาลเวลา

คำถามเดิมในอดีต

ถ้าถามใหม่ในวันนี้

คำตอบจะไม่เหมือนเดิม

เพราะประสบการณ์ที่สั่งสมมาจะทำให้มุมมองต่อเรื่องเรื่องหนึ่งแตกต่างไปจากเดิม

3. คำถามไม่ได้มีคำถามเดียว

เราจะตั้งคำถามแห่งชีวิตไปเรื่อยๆ

และ 4. โลกนี้ไม่ได้มีคำตอบเดียว

อย่าเอา “คำตอบ” ของคนอื่นมาเป็น “คำตอบ” ของเรา

ทุกคนมี “คำตอบ” เป็นสมบัติของตัวเอง

“คำตอบ” ของเราต้องแสวงหาเอง

… “ความสุข” ก็เช่นกัน •

 

 

ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ | หนุ่มเมืองจันท์

www.facebook.com/boycitychanFC