กระบวนการตรา “พระราชกำหนด” แล้วออกคำสั่งโดย “มาตรา 44” เพื่อชะลอการบังคับใช้

สร้างความหวาดเสียวเป็นอย่างสูง

เป็นความหวาดเสียวระหว่างรัฐบาลกับคสช. เป็นความหวาดเสียวในเชิงบริการจัดการ

เพราะ “พระราชกำหนด” อนุมัติโดย “ครม.”

ครม.ซึ่งมี “นายกรัฐมนตรี” นั่งหัวโต๊ะในฐานะรัฐมนตรีหมายเลข 1

แต่คำสั่งโดย”มาตรา 44″ ออกโดย “คสช.”

คสช.อันมี “นายกรัฐมนตรี” นั่งหัวโต๊ะในฐานะ “หัวหน้าคสช.” ผู้มีอำนาจเต็ม

คสช.กับรัฐบาลกำลังเล่นอะไรกันอยู่

 

ถามว่าเหตุปัจจัยอะไรทำให้ครม.ต้องอนุมัติเห็นชอบ “พระราชกำหนด” อันเสนอมาโดยกระทรวงแรงงาน

คำตอบคือ ต้องการสร้างภาพเรื่อง “ค้ามนุษย์”

ต้องการให้ “พระราชกำหนด” เข้าตากระทรวงการต่างประเทศสหรัฐ เพื่อให้การจัดอันดับที่เรียกว่า”เทียร์”ได้เลื่อนดีขึ้น

จึงต้องผ่านเป็นมติครม.ก่อนประกาศ 3 วัน

แต่แล้วประเทศไทยก็ไม่ได้เลื่อน หากแต่ยังติดอยู่กับอันดับเดิม นั่นก็คือ ยังถูกจับตามอง

อันดับก็ไม่ได้เลื่อน แถมปัญหากลับยุ่งเหยิงมากขึ้น

ความเดือดร้อนกระจายไปทุกหย่อมย่านอย่างรวดเร็วเมื่อบรรดา “แรงงานต่างด้าว” แห่กันกลับบ้าน

กระทั่ง ต้องมี “มาตรา 44” มายับยั้ง “ชั่วคราว”

 

ผลก็คือ “มาตรา 44” กลายเป็นยาสามัญประจำบ้าน แก้ไข้ แก้ปวดหัว เหมือนยาหม่อง ถูทา ถูทา

ก่อนหน้านี้ก็มีเรื่อง “ธรรมกาย”

ก่อนหน้านี้ก็มีเรื่อง “รถกระบะ” ก่อความปั่นป่วนไปทั่วประเทศ

พลันที่มีออกมาเรื่อง “แรงงานต่างด้าว” จึงหวาดเสียว

หวาดเสียวว่าไปๆมาๆ “มาตรา 44” อาจไม่ศักดิ์สิทธิ์ อาจไม่ขลังอย่างที่คาดคิดกัน

กลายเป็นเหมือน “ยาหม่อง” ประเภทถูทา ถูทา