E-DUANG : โควิด ทะลวง สู่รัฐราชการรวมศูนย์ นายกอบจ. กะผู้ว่าราชการจังหวัด

พลันที่ความเรียกร้องต้องการ”วัคซีน”ของนายกอบจ.แต่ละจังหวัดถูกเบรกโดยคำสั่ง”ห้าม”จากกระทรวงมหาดไทย

ภาพของ”รัฐราชการรวมศูนย์”ก็มีความแจ่มชัด

ไม่เพียงเป็นความแจ่มชัด ณ เบื้องหน้านายกอบจ.แต่ละจังหวัด ไม่ว่าจะเป็นปทุมธานี ไม่ว่าจะเป็นนครศรีธรรมราช ไม่ว่าจะเป็นเชียงใหม่ ไม่ว่าจะเป็นนครราชสีมา

หากที่มากด้วยความแหลมคมอย่างที่สุดก็คือความแจ่มชัดใน สายตาของประชาชน

มองเห็นว่าใครที่คุมอยู่ข้างบนของ”อบจ.”

เป็นความเด่นชัดไม่เพียงแต่ในระดับ”อบจ.” หากแต่เด่นชัดลงมาถึงระดับ”เทศบาล” และเด่นชัดลึกลงไปยังระดับ”อบต.”

เด่นชัดว่าเป็นเพียง”กระจายอำนาจ”แต่ในนาม”

ในที่สุด ความแตกต่างระหว่าง”ผู้ว่าราชการจังหวัด” กับ”นายก อบจ.”อยู่ตรงไหนก็มีความกระจ่าง

นั่นเพราะว่า”นายกอบจ.”มาจาก”การเลือกตั้ง”

 

เหตุใดเมื่อมีช่องทางการได้มาซึ่ง”วัคซีน”บรรดานายกอบจ.ทั้งหลายไม่ว่าจะเป็นปทุมธานี ไม่ว่าจะเป็นนครศรีธรรมราช ไม่ว่าจะเป็นเชียงใหม่ ไม่ว่าจะเป็นนครราชสีมา

ล้วนเปี่ยมด้วยความกระตือรือร้น พร้อมที่จะใช้”งบประมาณ”ที่มีอยู่ไปเพื่อจัดหา”วัคซีน”มา

คำตอบ 1 เพราะว่าพวกเขามาจาก”การเลือกตั้ง”

ขณะเดียวกัน คำตอบ 1 เพราะว่าเขาตระหนักรู้ว่าความต้อง การอย่างยิ่งยวดของประชาชนคืออะไร นั่นก็คือ วัคซีนมาเพื่อเป็นอา วุธในการป้องกันชีวิตและความปลอดภัยจากไวรัส

เมื่อทุก”นายกอบจ.”ล้วนมาจากการเลือกโดย”ประชาชน”

มุมมองต่อ”ประชาชน”จึงแตกต่างไปจาก”ผู้ว่าราชการจังหวัด”

 

สถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัส โควิด จึงทะลวงเข้าไปอย่างลึกซึ้งต่อโครงสร้างแห่ง”รัฐราชการรวมศูนย์”ที่ดำรงอยู่มาอย่างยาว นานและอยู่ในสถานะ”ครอบงำ”

ไม่เพียงแต่ทำให้การจัดหา”วัคซีน”มีปัญหาไปทุกหย่อมย่าน

หากแม้”ประชาชน”สะท้อนความเรียกร้องต้องการผ่านตัวแทนของตน ผ่านอบจ. เทศบาล อบต.ก็ยังถูกสกัดชัดขวาง

นับวัน”จุดต่าง”นี้จะยิ่งถูกขยายท่ามกลางสถานการณ์”โควิด”