ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ

หนุ่มเมืองจันท์ / www.facebook.com/boycitychanFC

 

มองจากบนฟ้า

 

สารภาพตามตรงว่าตอนที่ผมสัมภาษณ์ “ต๊อบ” อัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา ในวันที่ “เลสเตอร์” ได้แชมป์พรีเมียร์ลีก

ถ้า “เทพนิยาย” ในวันนั้นมีส่วนผสมระหว่าง “เก่ง” กับ “เฮง”

ผมให้คะแนน “ความเก่ง” แค่ 50%

อีก 50% เป็นคะแนน “ความเฮง”

เพราะปีนั้นเป็นปีที่ทีมใหญ่ๆ อย่างแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ลิเวอร์พูล แมนเชสเตอร์ ซิตี้ เชลซี อาร์เซนอล ฟอร์มตกอย่างพร้อมเพรียงกัน

เป็นช่วงปรับตัวของแต่ละทีม

ในขณะที่ “เลสเตอร์” กลับเล่นดีมาก แสดงพลังแห่งความเป็นทีม

ทุกคนช่วยกันเล่น วิ่งสู้ฟัดตลอดทั้งเกม

ทั้งที่ “เลสเตอร์” เป็นทีมที่เพิ่งขึ้นชั้นพรีเมียร์ลีก

ปีก่อนหน้านี้ยังหนีตกชั้นอยู่เลย

9 นัดสุดท้าย “เลสเตอร์” อยู่อันดับสุดท้าย

แต่เขาโกงความตายสำเร็จ

“เลสเตอร์” ชนะ 7 นัดจาก 9 นัด

อยู่รอดในพรีเมียร์ลีก

ตอนเริ่มต้นฤดูกาลแห่ง “เทพนิยาย” เชื่อไหมครับว่าอัตราต่อรองว่า “เลสเตอร์” จะเป็นแชมป์พรีเมียร์ลีกอยู่ที่เท่าไร

1:5,000 ครับ

แทง 1 บาท ได้ 5,000 บาท

แทง 200 บาท ได้ 1 ล้านบาท

เป็นอัตราต่อรองที่ต่ำกว่า “เอลวิล เพรสลีย์ ยังมีชีวิตอยู่” เสียอีก

ถ้ามีคนเจอ “เอลวิส” มีลมหายใจ ซึ่งเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย

แทง 1 ได้แค่ 2,000 บาทเอง

น้อยกว่า “เลสเตอร์” เป็นแชมป์

นักเตะในทีมแต่ละคนก็ “โนเนม”

ตอนที่ “เลสเตอร์” เป็นแชมป์พรีเมียร์ลีก

เขาสร้างสถิติมากมายจากปรากฏการณ์ครั้งนี้

และมีสถิติหนึ่งที่ “เลสเตอร์” ทำสำเร็จ

คือ เป็นแชมป์พรีเมียร์ลีกที่ค่าตัวนักเตะในทีมรวมกัน

…ต่ำที่สุด

 

แต่หลังจากฝุ่น “เทพนิยาย” จางหาย

“ความเก่ง” ของคุณวิชัย ศรีวัฒนประภา และ “ต๊อบ” ลูกชาย ที่ซ่อนอยู่ใน “เทพนิยาย” ก็ปรากฏชัดขึ้น

“เลสเตอร์” เป็นทีมที่ได้ชื่อว่าเลือกซื้อนักเตะได้เก่งมาก

นักฟุตบอลแต่ละคนราคาไม่แพง

ฟูมฟักอยู่พักหนึ่งจนเมื่อถึงเวลาที่เขาจะโบยบิน

“เลสเตอร์” ก็ขายได้ราคาสูงมาก

และทุกครั้งที่ “ตัวเก่ง” ออกไป

คนใหม่ที่เข้ามาก็สามารถทดแทนได้

แต่ที่สำคัญที่สุด “วิชัย” สร้างทีมเลสเตอร์ขึ้นมาด้วย “ความรัก”

รักในเกมฟุตบอลจริงๆ

ไม่ได้คิดในมุมธุรกิจเพียงอย่างเดียว

เขาผสมผสานความเป็นไทยในการบริหาร

เอาใจใส่ทั้งนักฟุตบอล เจ้าหน้าที่สโมสร และแฟนบอล

รวมไปถึงคนในเมืองเลสเตอร์ด้วย

เขาลงทุนสนามซ้อมขนาดใหญ่ วิทยาศาสตร์การกีฬาฯ เพื่อสโมสรและนักฟุตบอล

เลี้ยงโดนัทแฟนบอลที่เข้ามาในสนาม

มีรถรับ-ส่งแฟนบอล ฯลฯ

บริจาคเงินช่วยโรงพยาบาลในเมืองเลสเตอร์

ภาพที่ชัดเจนที่สุดถึง “ความรัก” ของคนเมืองเลสเตอร์มีต่อคุณวิชัย ก็คือวันที่เขาเสียชีวิต

คนในเมืองร้องไห้ นำดอกไม้ไปวางหน้าสนามเลสเตอร์จนเป็นทะเลดอกไม้

ภาพของ “วิชัย” บนอัฒจันทร์

และเสื้อ MY BOSS ที่ถูกชูขึ้นทุกครั้งที่ “เลสเตอร์” แข่ง

คือสัญลักษณ์แห่ง “ความรัก” ที่มีต่อ “วิชัย”

วันที่ “เลสเตอร์” ไม่มีคุณวิชัย ใครๆ ก็คิดว่าสโมสรนี้จะเริ่มนับถอยหลัง

แต่ “ต๊อบ” ที่เข้ามาสานต่อทำให้ “เลสเตอร์” เดินหน้าแบบไร้รอยต่อ

เมื่อปีที่แล้ว “จิ้งจอกสยาม” เกือบติดท็อปโฟร์

ปีนี้ก็มีโอกาสไปยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ลีก

และที่สำคัญ “อัยยวัฒน์” ได้รับการเลือกจาก GiveMeSport เว็บไซต์กีฬาชื่อดังของประเทศอังกฤษ ให้เป็นเจ้าของสโมสรฟุตบอลที่บริหารงานได้ดีที่สุดในพรีเมียร์ลีก

ที่สำคัญที่สุด “เลสเตอร์” ได้เข้าชิงแชมป์เอฟเอคัพกับ “เชลซี”

“เลสเตอร์” ไม่เคยได้ถ้วยนี้มาก่อน

 

ฟุตบอลนัดชิงเอฟเอคัพปีนี้สนุกมากครับ

เกมสูสี

“เลสเตอร์” ยิงนำไปก่อน 1:0

10 นาทีสุดท้าย “เชลซี” บุกถล่มอย่างหนัก

“แคสเปอร์ ชไมเคิล” ผู้รักษาประตูต้องโชว์ฟอร์มซูเปอร์เซฟไป 2 ลูก

คุณพี่ VAR ช่วย 1 ลูก

จบเกม “เลสเตอร์” ชนะ 1:0

คว้าแชมป์เอฟเอคัพครั้งแรกในประวัติศาสตร์สโมสร

แต่ภาพที่ผมประทับใจที่สุด ไม่ใช่ระหว่างเกมการแข่งขันในสนาม

หากเป็นภาพเมื่อจบเกม

กล้องจับภาพบรรยากาศความดีใจของกองเชียร์เลสเตอร์

บนอัฒจันทร์มีภาพของ “วิชัย ศรีวัฒนประภา” ที่ล่วงลับไปแล้ว

มีกองเชียร์ถือเสื้อที่เขียนคำว่า “MY BOSS”

สื่อความหมายถึงคุณวิชัย

หลายสโมสรมีปัญหาเรื่องความไม่ลงรอยระหว่างเจ้าของกับแฟนบอล

เพราะเหมือนสร้างดาวกันคนละดวง

“เจ้าของ” คิดแต่มุมธุรกิจ มุ่งแต่ผลกำไร ไม่ได้คิดถึงความรู้สึกของแฟนบอล

แต่คุณวิชัยและ “ต๊อบ” อัยยวัฒน์ ไม่ได้คิดแบบนั้น

เขาดูแลนักฟุตบอล พนักงานในสโมสร  แฟนบอล และเมืองเลสเตอร์ แบบคนในครอบครัวเดียวกัน

แพ้ก็แพ้ด้วยกัน ชนะก็ชนะด้วยกัน

ดีใจด้วยกัน เสียใจด้วยกัน

คงมีไม่กี่ครั้งที่ประวัติศาสตร์บอลอังกฤษที่ผู้จัดการทีมจะให้สัมภาษณ์ก่อนการแข่งขันว่าเขาจะคว้าแชมป์เพื่อเจ้าของสโมสร

“ผมอยากคว้าแชมป์มาครองเพื่อเหล่านักเตะ รวมถึงอยากทำเพื่อแฟนบอลด้วย แต่ถ้าให้ผมเลือกว่าอยากทำเพื่อใครมากที่สุด ก็ต้องบอกว่าผมอยากทำเพื่อคุณวิชัยและคุณต๊อบมากที่สุด”

เป็นคำสัมภาษณ์ของ “เบรนแดน ร็อดเจอร์ส” ผู้จัดการทีมเลสเตอร์

ภาพในสนามหลังการแข่งขันจบลง บอกถึงสิ่งเหล่านี้ได้ดีที่สุด

ผมชอบตอนที่ “แคสเปอร์ ชไมเคิล” วิ่งไปเชิญคุณอัยยวัฒน์ลงมาจากอัฒจันทร์เพื่อมาชูถ้วยแชมป์เอฟเอคัพกับนักเตะ

“ต๊อบ” เดินมากอดนักเตะทุกคน

และแน่นที่สุดกับ “เบรนแดน ร็อดเจอร์ส”

จากนั้น “ชไมเคิล” ก็ส่งถ้วยแชมป์เอฟเอคัพให้ “ต๊อบ”

เขายกมือไหว้

แล้วชูถ้วยขึ้นมา

ในขณะที่นักบอลทุกคนส่งเสียงเฮ

“ต๊อบ” ชี้นิ้วไปบนท้องฟ้า

นักบอลทุกคนชี้นิ้วตาม

เป็นความหมายว่าชัยชนะครั้งนี้มอบให้กับคนที่อยู่บนฟ้า

“วิชัย ศรีวัฒนประภา”

กล้องแพนไปที่บนอัฒจันทร์อีกครั้ง

เป็นภาพของคุณวิชัย พร้อมกับประโยคสั้นๆ

“our dreams can come true if we have courage to pursue them”

…ความฝันของเราจะเป็นจริงได้ถ้าเรามีความกล้าหาญที่จะวิ่งไล่ตามมัน

ครับ หนึ่งในความฝันของ “วิชัย” คือการเป็นแชมป์เอฟเอคัพ

และวันนี้ก็เป็นจริง

เพียงแต่เป็น “ความจริง” ที่มองเห็นจากบนฟ้า